ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 661

ตอนที่661เสียใจมากที่ไม่นอนเตียงเดียวกัน

ดราณีอึ้งไปหมดเลยมองดูผู้ชายที่จูงมือตัวเองแล้วเดินไปตรงหน้าความอบอุ่นนั้นส่งผ่านมือมายังหัวใจทำให้หัวใจของเธอนั้นเต้นเร็วขึ้น

ตึกตักๆๆๆ

ทั้งๆที่ชนัยก็ชอบทำอะไรกับเธอสิ่งที่เกินเลยกว่านี้ก็มีมากมายแต่เธอไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนเลยที่หัวใจจะเต้นเร็วขนาดนั้น.........

ชนัยหาคนไปถึงตรงหน้ารถเปิดประตูรถแล้วให้เธอเข้าไปด้านในก่อนถึงแม้จะเป็นแบบนี้เขาก็ไม่ลืมที่จะเอามือไปบางหัวแทนเธอกลัวว่าเธอจะเอาหัวไปชนใส่

หลังจากที่ขึ้นรถเขาก็สั่งคนขับรถว่า“กลับไปที่มหาลัย”

ดราณีที่กำลังนั่งอยู่พอได้ยินคำนี้ก็ตื่นขึ้นมาทันทีนึกได้ว่าประตูหอปิดแล้วถึงจะพูดเบาๆกับเขาว่า“ประตูหอมีเวลาปิดแล้วกลับไปไม่ได้แล้ว”

ชนัยอึ้งไปครู่หนึ่งเหมือนพึ่งจะนึกได้ว่าตอนนี้เป็นยามดึกแล้วเขาไม่ได้บังคับเธอแต่กลับถามความเห็นของเธอ“เธออยากจะไปไหน?”

ถ้าเวลานี้ตอบว่าอยากจะไปร้านอาหารหรือร้านกาแฟคงเป็นไปไม่ได้ตอนนี้ที่ๆเปิดประตูต้อนรับก็คงมีแต่ผับคิดไปคิดมาก็มีแต่โรงแรมยังไงก็ต้องผ่านวันนี้ไปให้ได้ก่อน

ดราณีคิดไปสักแป๊บสุดท้ายก็ตัดสินใจ“ส่งฉันกลับไปแถวมหาลัยเถอะ”

“ไปตรงนั้นทำไม?”

“แถวนั้นมีโรงแรมเยอะฉันเปิดห้องแล้วนอนคืนหนึ่งก่อนพรุ่งนี้เช้าค่อยกลับไป”

ในสมองของชนัยเริ่มมีภาพของโรงแรมแถวมหาลัยขึ้นมาทันทีห้องนอนที่ดูรกสภาพแวดล้อมแย่ยังไงก็ไม่ใช่ที่พักอาศัยที่ดี

“ไปโรงแรมX”

คนขับรถรีบสตาร์ทรถ“ครับ”

โรงแรมXเป็นโรงแรม5ดาวในพื้นที่มีหลายสาขาทั้งในและต่างประเทศเป็นที่พักอาศัยที่คนรวยมักจะเลือกค่าพักของที่นั่น1วันมันมากกว่าเงินที่ใช้ในชีวิตประจำวันของดราณี1เดือน

พอได้ยินชนัยบอกว่าจะไปโรงแรมXเธออยากจะปฏิเสธทันทีแต่พอนึกถึงคำพูดที่เขาพูดเมื่อกี้ว่าอย่าคิดปฏิเสธความหวังดีของคนอื่นเธอรู้สึกพูดไม่ค่อยออกแล้ว

คิดไปคิดมาสักแป๊บนึงก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ช่างเถอะยังไงเขาก็จะไปเธอพูดไม่พูดก็เหมือนเดิม

ชนัยกำลังรอเธอปฏิเสธนึกไม่ถึงว่าผ่านไปตั้งนานเธอนั้นก็ไม่ปฏิเสธหางตามองไปทางเด็กผู้หญิงผู้หญิงนั้นกำลังพิงที่หน้าต่างกำลังหาวอยู่

เขายิ้มที่มุมปากตอนที่กำลังจะมองไปทางอื่นก็เผลอไปมองเห็นคนขับรถที่แอบมองพวกเขาผ่านกระจก

ชนัยอึ้งไปเล็กน้อยเมื่อมองเห็นสายตาที่ตื่นตระหนกของคนขับรถเขากลับรู้สึกทำตัวไม่ค่อยถูก

เขารีบหุบยิ้มทันทีทำเป็นเหมือนมองไปทางกระจก

ในยามค่ำคืนที่ไร้เสียงในรถเงียบไปหมดทั้งสองกลับใช้หน้าตาที่เฉยเมยปกปิดหัวใจที่เต้นแรง

——

หลังจากนั้น20นาทีรถขับไปถึงประตูโรงแรมก่อนจะลงจากรถชนัยสั่งผู้จัดการว่า“พรุ่งนี้ก่อน8:00นเอาเสื้อที่เหมาะกับตัวฉันมาให้ฉัน”

“ครับคุณชนัย”

“เธอ”ชนัยมองไปทางคนตัวน้อยที่นั่งอยู่ในรถที่ไม่มีท่าทีจะขยับ“จะนิ่งอีกนานไหมลงจากรถได้แล้ว”

“..........”ดราณีถึงจะลงจากรถช้าๆเธอยังใส่ชุดนอนสีเหลืองอยู่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูโรงแรมที่ดูหรูหราดูแปลกๆ