ยั่วรักทนายคนโหด นิยาย บท 657

ตอนที่657ให้ทายนะเก็บเธอ

“ฉันฉันกับเขาไม่ใช่.......”

“ขอบคุณครับ”

ดราณีกำลังจะอธิบายแต่คำพูดของชนัยทำให้ทุกอย่างนั้นจบลง

เธอก็เลยถูกดึงแล้วเดินไปไกลๆทำให้เจ้าของร้านยังมองพวกเขาทั้งสองด้วยความปลาบปลื้ม

ทั้งสองเดินออกจากถนนคนเดินทิ้งความวุ่นวายไว้ด้านหลังแล้วเดินกลับไปที่รถแต่จะต้องผ่านถนนที่เงียบๆเส้นนึงก่อน

ดราณีมองไปทางของเล็กๆที่อยู่ในมือเมื่อกี้ยังรู้สึกว่าน่ารักแต่ตอนนี้เธอรู้สึกหงุดหงิดมากดีที่ตอนนี้ไม่มีคนเธอก็เลยรีบเดินไปตรงหน้ากระชากแขนของคนนั้น

ชนัยหยุดเดินแล้วหันหน้ามาทางเธอ“มีอะไร?”

ดราณีรวบรวมความกล้าแล้วพูดออกมาด้วยสายตาที่จริงจังว่า“ชนัยเรามาคุยกันหน่อย”

ค่ำคืนที่มืดมนรอบข้างก็เงียบไปหมดอยู่ดีๆเธอก็พูดแบบนี้ชนัยจึงรู้สึกงง

“คุยกัน?”เขาหัวเราะเบาๆแล้วมองไปรอบข้าง“ที่นี่?”

แต่ดราณีรู้สึกว่ามันก็ได้นิคำบางคำก็ต้องพูดให้ชัดเจนวินาทีเดียวก็รอไม่ไหว

“ใช่”

ชนัยเห็นเธอทำหน้าจริงจังก็เลยพยักหน้า“โอเคพูดมาเลย”

พอได้รับอนุญาตดราณีก็หายใจเข้าลึกๆตั้งสติแล้วพูดว่า“ฉันรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของพวกเราสองคนนั้นไม่ปกติมาก”

“ไม่ปกติตรงไหน?”

“ไม่ปกติทุกตรง”ดราณีพูดมาแต่ละคำอย่างชัดเจน“อย่างแรกฉันไม่ใช่แฟนของนายและนายก็ไม่ใช่แฟนของฉันพวกเราควรจะเว้นระยะห่างการกระทำที่สนิทสนมของเราเมื่อกี้มันเกินเลยไปแล้วอีกอย่างวันนี้นายไปกดแตรที่ใต้หอพักทำให้ฉันรู้สึกเครียดมากฉันไม่อยากจะอยู่กับใครแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่ฉันต้องการชีวิตที่ปกติ”

ชนัยก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่กลับยอมรับอย่างใจกว้าง“นั่นเป็นเพราะฉันกำลังจีบเธอไง”

พอดราณีได้ยินคำว่าจีบเธอก็รู้สึกว่าสมองตัวเองนั้นโตแล้วเธอไม่เคยดีใจที่ชนัยมาจีบตัวเองเธอปวดหัวมากที่ผู้ชายคนนี้มาวนเวียนอยู่ข้างๆตัวเองรู้สึกเหมือนมีระเบิดมาวางอยู่ข้างๆตัวเธอ

นิสัยของเขานั้นยากที่จะยอมรับได้ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจีบเลยเธอไม่กล้าแม้กระทั่งไปยุ่งกับเขาอยากจะออกห่างเขายิ่งไกลเท่าไหร่ยิ่งดี

ผู้ชายคนนี้เธอไม่กล้าคบ

“นายไม่ต้องจีบฉันแล้ว”พอคิดได้แบบนี้ดราณีมั่นใจมากว่าต้องปฏิเสธความหวังของเขาก่อน“ฉันไม่คู่ควรกับการจีบของนายอีกอย่างนายก็ไม่ใช่ผู้ชายแบบที่ฉันชอบพวกเราไม่มีทางอยู่ด้วยกันได้”

พอได้ยินแบบนี้ชนัยก็ถามกลับตอบไปว่า“เธอไม่ชอบฉันตรงไหน?”

ดราณีไม่คิดว่าเขาจะถามแบบนี้ยังหาข้ออ้างไม่ได้ก็เลยพูดความในใจออกมา“นายกับฉันไม่ได้เดินเส้นทางเดียวกันโลกของนายกับโลกของฉันมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงความคิดและมุมมองก็ไม่เหมือนกันสักอย่าง”

ชนัยหัวเราะ“แค่มีความรักต้องพูดถึงความคิดด้วยหรอ?เมื่อก่อนมีการปกครองมากมายหลายอย่างแต่กลับยังเหลือเพียงอย่างเดียวทำไมเธอไม่พูด?”

ดราณีรู้ว่าเขาจะต้องตอบโต้ตัวเองแต่ไม่คิดว่าตัวเองไม่มีความผิด“ตอนนี้คือตอนนี้หรือนายอาจจะคิดว่าฉันแปลกประหลาดแต่ฉันคิดแบบนี้นายยังหาผู้หญิงที่รักนายแล้วใช้ชีวิตกับเธอได้ไม่ต้องมาเสียเวลากับฉันหรอก”

พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ชนัยก็รู้สึกโมโหเล็กน้อยแล้วยิ้มที่มุมปาก“เวลาเป็นของฉันฉันอยากจะทำยังไงก็ได้”