อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1300

“เจ้าสำนักชิงคือใคร”

ขอทานหนุ่มมองมาด้วยความสงสัย สองมือของเขาบิผมดำยาวที่เปียกชุ่มอย่างรวดเร็ว

“เจ้า... เจ้าเป็นใคร?”

หลังจาก​ตั้งสติ​ได้​ ฝูกวงก็รีบเดินไปหยุดตรงหน้าขอทานหนุ่ม ​แล้ว​มองอย่างละเอียด​

ใบหน้าที่หล่อเหลา​ไร้ที่ตินี้ ยามกระทบแสงจันทร์​แล้ว​นุ่มละมุน จอนผมดูดี คิ้วคมราวกับใช้หมึกวาด สีผิวขาวเนียนราวพระจันทร์เต็มดวง รูปงามจนใครที่ได้เห็นต่างก็ต้องหลงไหล

ฝูกวงไม่ได้ตกตะลึง​เพราะความหล่อเหลา​ของใบหน้านี้

แต่ว่า...

ใบหน้านี้เหมือนกับเจ้าสำนักชิงทุกประการ มันเหมือนถูกแกะสลักออกมาจากแม่พิมพ์เดียวกัน

จะเป็นไปได้อย่างไร……

เจ้าสำนักชิงสละชีวิต​กระโดดเข้าไปในเตาปรุงยาเพื่อเป็นการบูชาเมื่อสามปีก่อน ไม่เหลือแม้แต่กระดูกแม้แต่ชิ้นเดียว เขาจะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?

พอมองเข้าไปในดวงตาของเขาอีกครั้ง

ดวงตาของเขาใสอะอาดราวกับน้ำ​ แฝงไปด้วยความสดใสและบริสุทธิ์​ไร้เดียงสา​ รวมไปถึงความอยากรู้​อยากเห็น​ในสิ่งที่แปลกใหม่​

ดวงตาของเจ้าสำนักชิงนั้นอ่อนโยนมาก แต่ก็โศกเศร้ามากเช่นกัน

ดวงตาของเขาไม่มีทางที่จะสดใสได้เช่นนี้

เขาไม่ใช่เจ้าสำนักชิง

กู้ชูหน่วนตบศีรษะ​ของ​ตัวเองอย่างแรง และเผลอเรียกชื่อหนึ่ง​ออกมา​

“พี่เฉินเฟย”

ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา นางเองก็ตกใจเช่นกัน​

วิญญาณ​ตรงหน้าผากแผลงฤทธิ์​อีกแล้วหรือ?

ขอทานหนุ่ม​ยิ้มกว้าง “ข้าไม่ได้ชื่อเฉินเฟย แต่ชื่อหยุนเฟย อี้หยุนเฟย”

“อี้เฉินเฟยเป็นอะไรกับเจ้า” กู้ชูหน่วนจับไหล่ของเขาแล้วถามด้วยสีหน้า​จริง​จัง

ขอทานหนุ่ม​ถูกท่าทางของนางมำให้​มึนงง เขาตอบออกมาเสียงเบา “ข้าไม่รู้จักอี้เฉินเฟย น้องสาว เจ้าจำคนผิดหรือเปล่า”

“น้องสาว? เจ้าอายุเท่าไหร่?”

“สิบแปด”