แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1614

“อดีตจอมพล” ผู้นำตระกูลหยางโค้งคำนับให้หงเวยและเอ่ย: “พอฉันรู้ว่าอดีตจอมพลกลับมาจากถนนด้านหน้า ก็มารอต้อนรับท่านที่ด้านหน้าของป่าโดยเฉพาะ ไม่รู้เลยว่าทำไมจู่ๆท่านอดีตจอมพลถึงใช้ทางลัด?”

หงเวยถอนหายใจอย่างเย็นชาหนึ่งทีและเอ่ยอย่างจริงจัง: “คิดจะฆ่าฉันให้ตายคาที่สินะ!”

“หยางซวี่ เรื่องที่นายทำอยู่ หยางติ่งเทียนรู้รึเปล่าว่านายทำแบบนี้? ผู้บังคับบัญชารู้รึเปล่า? นายรู้รึเปล่าว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่? นายจะทำให้ตระกูลหยางของนายถึงคราวหายนะ! หลี่เฟยหง นายก็ด้วยเหมือนกัน!”  หงเวยตัดไฟแต่ต้นลมและเอ่ย: “ตอนนี้พวกนายถอยไปก่อนเถอะ ฉันจะทำเหมือนว่าพวกนายไม่เคยมาที่นี่!”

“ไม่รบกวนอดีตจอมพลหรอก” หลี่เฟยหงโค้งคำนับ: “แน่นอนว่าฉันเป็นตัวแทนนำความตั้งใจของคนทั้งตระกูลหลี่มาอยู่แล้ว”

หยางซวี่ก็ยิ้มหัวเราะและเอ่ย: “อดีตจอมพลไม่ต้องพูดอะไรที่ไร้ประโยชน์พวกนั้นหรอก ไม่ใช่แค่ฉันกับเฟยหงนะ อดีตจอมพลงไม่เคยคิดมาก่อนเลยเหรอว่าทำไมอดีตจอมพลกับเฉินโม่บุกเข้าไปในเผ่าบู๊โบราณแล้วถึงได้ถูกจับได้ง่ายขนาดนั้น?”

หงเวยตกใจ นึกขึ้นได้ว่าหลังจากที่เขากับเฉินโม่แยกกัน เขาก็เข้าไปโรงงานคลังแสงของเมืองทิงเฟิงเพียงลำพัง ถึงจะรู้ว่ามันยากที่จะทำลายโรงงานคลังแสง แต่ตอนที่เขาโจมตีเครือข่ายป้องกันของคลังแสง ยอดฝีมือเผ่าบู๊โบราณก็มาได้เร็วมากเกินไปหน่อยรึเปล่า?

หงเวยไม่ได้พูดอะไร  ได้แต่จ้องหยางซวี่ด้วยความสงสัย

หยางซวี่ยิ้มและเอ่ย: “อดีตจอมพลไม่ต้องมองฉันแบบนี้ก็ได้ เราทำอะไรคนที่มีความสามารถอย่างท่านไม่ได้หรอก ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณลูกชายและลูกสะใภ้แสนดีของคุณ หากไม่ใช่เป็นเพราะพวกเขา ไม่แน่เลยอดีตจอมพลอาจจะกลายเป็นวีรบุรุษของเผ่ามังกรก็ได้นะ”

ลูกตาของหงเวยหดอย่างรุนแรง

ลูกเขยลูกสะใภ้ของตัวเอง?

จู่ๆเขาก็นึกได้ว่าเสื้อคลุมไร้แขนที่ลูกชายเอามาให้ตัวเองก่อนที่จะนัดกับเฉินโม่ เขาบอกว่าลูกสะใภ้ให้สั่งทำให้เขาเป็นพิเศษ

กระดุม!