แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 242

ลี่ถิงเซิ่งขมวดคิ้ว “คุณล้อเล่นใช่มั้ย?”

“ฉันไม่ได้ล้อเล่น！” ซูจิ่วเอ๋อร์ทนเห็น สวี่รั่วฉิง ต้องลำบากอีกต่อไปไม่ได้แล้ว ทั้งต้องทำงาน ต้องเลี้ยงลูก แต่คนเป็นพ่ออย่างลี่ถิงเซิ่งกลับไม่รู้อะไรเลย ยังไม่รับผิดชอบหน้าที่ของพ่ออีก “เมื่อหกปีที่แล้วคุณเคยมีความสัมพันธ์กับเธอ ทำให้เธอท้อง เด็กในท้องก็คือเด็กสองคนนี้”

เพิ่งจะรำลึกเรื่องเมื่อหกปีนี้ไปเมื่อกี้ และรู้สึกว่าสวี่รั่วฉิงเหมือนผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้ดูท่าทางที่จริงจังของซูจิ่วเอ๋อร์ไม่เหมือนกำลังพูดโกหกเลย แววตาของลี่ถิงเซิ่งเปลี่ยนไปในทันที “เด็กอยู่ที่ไหน?”

ซูจิ่วเอ๋อร์ที่เปิดเผยความลับของสวี่รั่วฉิงอย่างหุนหันพลันแล่น เมื่อสงบสติอารมณ์แล้ว แสร้งทำเหมือนไม่เคยพูดอะไร แต่ลี่ถิงเซิ่งไม่ต้องให้เธอบอกว่าเด็กอยู่ที่ไหน ส่งคนออกไปสืบทันที

ดังนั้น เมื่อสวี่รั่วฉิงตื่นขึ้นมา สถานการณ์ที่เธอต้องเผชิญคือในห้องมีลี่ถิงเซิ่งกับเด็กๆอยู่ด้วย

อีกทั้งสวี่อี้ฝานยังเรียกลี่ถิงเซิ่ง ปะป๊า ลี่ถิงเซิ่งตอบสนองกลับอย่างเป็นธรรมชาติ

เนื่องจากลำคอแหบแห้ง เธอถามอย่างยากลำบาก “คุณ……..?”

สวี่อี้ฝานกระโดดเย๋งๆเข้าไปทางสวี่รั่วฉิง “หม่ามี๊ ปะป๊ารู้เรื่องผมกับน้องแล้ว ได้พาพวกเราไปตรวจDNAแล้ว”

คิดถึงผลตรวจของDNAที่ระบุไว้ มีความสัมพันธ์การทางสายเลือด ลี่ถิงเซิ่งเกิดความรู้สึกหลากหลาย ทั้งตกใจทั้งดีใจ

โชคชะตานั้นวิเศษมาก หลายสิ่งถูกลิขิตไว้แล้ว เมื่อหกปีก่อน เขาและสวี่รั่วฉิงเคยมีความสัมพันธ์กันหนึ่งครั้ง และตอนนี้พวกเขาก็มีลูกที่น่ารักสองคนอีกด้วย

ลี่ถิงเซิ่งกุมมือของสวี่รั่วฉิงไว้แน่น “พักรักษาตัวให้ดี รอให้คุณออกจากโรงพยาบาลแล้ว เราจะแต่งงานกัน”

สายเลือดของเขาไม่ควรเร่ร่อนอยู่ข้างนอก เด็กๆไม่ควรต้องหลบๆซ่อนๆเป็นลูกนอกสมรส และสวี่รั่วฉิงก็เป็นผู้หญิงที่เขาชอบ พวกเขาแต่งงานกันมันก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล

“ไม่ได้ มันเร็วเกินไป！” สวี่รั่วฉิงไม่ได้เตรียมความพร้อมเรื่องที่ลี่ถิงเซิ่งรู้ว่าเธอแอบคลอดลูกออกมา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องการแต่งงานที่เขาเอ่ยขึ้นมาอย่างกะทันหันเลย อีกอย่างเรื่องการแต่งงาน มันไม่ใช่แค่พูดว่าแต่งงาน ก็ไปแต่งเลย

……

ครึ่งเดือนให้หลัง

สวี่รั่วฉิงอยู่ในห้องคนเดียว อี้ฝานกับอี้หานก็บุกเข้ามากะทันหัน

“หม่ามี๊ หม่ามี๊รีบไปกับพวกเรา”

เห็นท่าทางที่ดีใจของพวกเขา สวี่รั่วฉิงอดไม่ได้ที่จะนิ่งไปครู่หนึ่ง “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“หม่ามี๊ หม่ามี๊ไปกับพวกเราก็พอ รับรองต้องเซอร์ไพรส์”

สวี่อี้ฝานพลางพูด พลางดึงข้อมือของสวี่รั่วฉิง พยายามพาเธอออกไป

“ลูกๆบอกกับแม่ก่อนว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น อย่าทำอะไรที่มันน่าสงสัยแบบนี้ได้มั้ย?”

สวี่รั่วฉิงที่มึนงง เฝ้าดูการกระทำของลูกน้อยสองคน ยิ่งทำให้ดึงสติกลับมาไม่ได้