แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 239

หลี่อานรู้ดีแก่ใจ ว่าเจ้านายของตัวเองวางแผนที่จะไปที่เยี่ยมแอนนาที่โรงพยาบาลหลังจากเลิกงานวันนี้

แต่ใครจะไปคาดคิดว่าประธานซวี๋หวังอยากจะเจอหน้าลี่ถิงเซิ่งวันนี้ เพื่อตัดสินใจทำสัญญาระหว่างบริษัทของสองตระกูล

ซวี๋ซื่อกรุ๊ปกับลี่ซื่อกรุ๊ปมีความร่วมมือกันหลากหลายด้าน เดิมทีเมื่อวานควรจะต้องมีการทำเอกสารความร่วมมือกันระหว่างบริษัทของตระกูล แต่ว่าเพราะอุบัติเหตุของสวี่รั่วฉิง ทำให้ลี่ถิงเซิ่งขอเลื่อนออกไปก่อน

เดือนหน้าเอกสารความร่วมมือจำเป็นต้องก้าวดำเนินสู่แนวทางที่ถูกต้องแล้ว และด้วยเหตุนี้ วันนี้ประธานซวี๋จึงรีบร้อนโทรศัพท์ติดต่อมาต้องการนัดพบประธานลี่น่ะสิ

หลี่อานคิดถึงตรงนี้ ก็มองพิจารณาไปที่เจ้านายของเธอ พร้อมกับพูด "ประธานลี่ ถ้าหากว่าคุณเป็นห่วงแอนนา งั้นคงจะดีกว่าถ้า…"

หลี่อานกำลังช่วยลี่ถิงเซิ่งคิดวางแผน แต่กลับได้ยินลี่ถิงเซิ่งพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา "ไม่ต้อง ฝากไปบอกประธานซวี๋ด้วย ว่าเจอกันคืนนี้สองทุ่ม"

หลังจากลี่ถิงเซิ่งพูดจบ ก็เหลือบตาลงไปอีกรอบ เริ่มอ่านเอกสารตรวจสอบสัญญา

ทีนี้ก็เห็นด้วยแล้ว? หลี่อานแปลกใจ เธอกลับคิดว่าลี่ถิงเซิ่งจะใช้เวลาคิดไตร่ตรองนานกว่านี้สักหน่อย แต่สุดท้ายก็แก้หาทางออกได้อย่างง่ายดายเช่นนี้

เดิมทีหลี่อานคิดว่าช่วงนี้ที่สวี่รั่วฉิงอยู่ที่โรงพยาบาล งานของเธอต้องยุ่งมากแน่ๆ แต่ผลสุดท้ายก็คล้ายกับว่าจะสบายกว่าที่คาดคิด?

หลังจากที่ลี่ถิงเซิ่งเซ็นชื่อแสดงวัตถุประสงค์ลงบนเอกสารผ่านไปอีกฉบับ เขาเหลือบตาขึ้นชำเลืองมองก็เห็นว่าหลี่อานยังคงไม่ไปไหน จึงถาม "ยังมีธุระอีกเหรอ?"

หลี่อานรีบร้อนส่ายหน้า "ป่าวค่ะประธานลี่ ไม่มีอะไรแล้วค่ะ"

ลี่ถิงเซิ่งตอบ "อือ" มาหนึ่งคำ หยิบเอกสารที่นิ้วเรียวแข็งแรงนั้นเพิ่งจะรื้อค้นขึ้นมาอีกฉบับ และก็คล้ายกับว่าเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้ "เรื่องที่สืบค้นเมื่อวานมีผลสรุปหรือยัง?"

"ยังเลยค่ะ ประธานลี่เองก็คงรู้ดี อิทธิพลของตระกูลสวี่ในเมืองหลินชวนไม่ใช่เล่นๆ ไปสืบสวนคนตระกูลสวี่อย่างโจ่งแจ้งเช่นนั้น เกรงว่าจะยิ่งไปยุแหย่กวนโมโหความสัมพันธ์ของระหว่างสองตระกูลให้ยิ่งตึงเครียดเข้าไปใหญ่นะคะ…"

หลี่อานพูด พร้อมกับคิดถึงเมื่อเช้านี้ที่เธอไปถามความคืบหน้าเกี่ยวกับการสืบสวนตระกูลสวี่ว่าเป็นอย่างไรบ้าง คนที่รับผิดชอบการสืบสวนตอบอย่างกลัวๆ "ผู้ช่วยพิเศษหลี่พวกเราก็อยากจะรีบสืบสวนหาข้อสรุปให้เร็วอย่างที่ประธานลี่ต้องการอยู่หรอกนะ แต่ว่า…ตระกูลสวี่ไม่ใช่อะไรที่จะสืบสวนได้ง่ายๆ อย่างน้อยที่ดูจากภายนอกตอนนี้ ยังตรวจสอบไม่เจอว่าพวกเขานั้นมีปัญหาอะไร"

ลี่ถิงเซิ่งวางปากกาลงบนโต๊ะ ยกมือหยิบแก้วชาขึ้นมา พร้อมกับก้มดื่มเพื่อให้ลำคอชุ่มชื่น "ถ้าหากว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันจัดการเอง"

หรือพูดได้อีกอย่างว่า ไม่ต้องกังวงเกี่ยวกับคนตระกูลสวี่

"ตระกูลเล็กๆอย่างตระกูลสวี่ ฉันไม่เคยมองอยู่ในสายตาอยู่แล้ว"

ลี่ถิงเซิ่งวางแก้วชาลงบนโต๊ะเบาๆ พร้อมพูดเสียงใส

หลังจากพูดอย่างเยือกเย็น เขาก็กลับไปเพ่งความสนใจกับงานบนโต๊ะต่อ

…

ซูจิ่วเอ๋อร์กำลังพักผ่อนอยู่ในห้องพักไข้ของสวี่รั่วฉิง

หลังจากลืมตาตื่นขึ้นมาวันที่สอง เธอก็เหลือบไปมองสวี่รั่วฉิงที่นอนอยู่บนเตียง ดวงตาคู่นั้นยังคงปิดแน่นอยู่เช่นเดิม

สีหน้าก็ยังคงซีดเซียวอยู่เหมือนเดิม

และไม่รู้ว่าต้องรออีกนานแค่ไหน รั่วฉิงถึงจะลืมตาตื่นขึ้นมา ซูจิ่วเอ๋อร์คิดพร้อมกับลุกขึ้นมาจัดทรงผมของตัวเองที่ยุ่งเหยิง พร้อมกับมัดรวบไว้อย่างไม่ตั้งใจเท่าไหร่นัก

เธอเดินไปข้างระเบียง เปิดหน้าต่างขึ้นเพื่อให้แสงอาทิตย์ภายนอกนั้นสาดส่องเข้ามาในห้องพักไข้สักเล็กน้อย

แสงแดดอันอบอุ่นสาดส่องลงมาบนร่างของสวี่รั่วฉิงที่นอนอยู่บนเตียง

ขนตาของเธอสั่นระริก แต่ไม่ได้ลืมตาแต่อย่างใด