แค่เมียคนใช้ นิยาย บท 88

ใบบัว...

ตอนนี้ฉันท้องได้แปดเดือนแล้วค่ะอีกไม่ถึงเดือนก็ถึงกำหนดผ่าคลอดแล้ว บอกเลยว่าฉันทั้งกลัวทั้งกังวลเพราะครั้งนี้ฉันต้องคลอดลูกฝาแฝดแถมยังต้องผ่าคลอดอีกซึ่งตอนคราวฟ้าครามฉันคลอดธรรมชาติ แต่ที่ฉันไม่ต้องกังวลก็คือเด็กๆสมบูรณ์แข็งแรงดีมากทั้งสองสาว ค่ะฉันได้ลูกสาวสองคนเลยนางฟ้าน้อยของฉันแกกลับมาแล้วแต่ไม่ได้กลับมาแค่คนเดียวแกมาพร้อมกันถึงสองคนและคนที่ดีใจที่สุดคงหนีไม่พ้นคุณฟิวที่นับวันรอว่าเมื่อไหร่สองสาวจะคลอด เขาเห่อลูกมากถึงกับสร้างบ้านหลังใหม่ที่อยู่ในพื้นที่บริเวณบ้านเดิมเพราะคุณเฟื่องกับคุณท่านไม่ยอมให้ย้ายออก เขาก็เลยตัดสินใจสร้างบ้านอีกหลังเพื่อที่ครอบครัวของเราจะได้อยู่กันที่นั่น และตอนนี้เขาก็ได้สั่งให้สถาปนิกออกแบบห้องนอนให้ลูกสาวทั้งสองคนรวมถึงห้องนอนใหม่ของฟ้าครามแกอยากได้ธีมซุปเปอร์ฮีโร่ที่แกชอบซึ่งคุณฟิวก็ไม่ขัดลูกอยากได้อะไรเขาประเคนให้หมดทุกอย่างจนฉันกลัวว่าฟ้าครามจะกลายเป็นเด็กที่เอาแต่ใจแต่เปล่าเลยแกก็ยังเป็นฟ้าครามที่น่ารักของฉันเหมือนเดิม ทุกเย็นหลังเลิกเรียนแกจะคอยมาอยู่เป็นเพื่อนฉันจนกว่าคุณฟิวจะเลิกงานซึ่งช่วงนี้เขาเปิดบริษัทใหม่ก็เลยต้องทำงานหนักกว่าเดิมสองเท่าแต่เขาก็ไม่เคยบ่นเหนื่อยหรือเถลไถลไปไหนเลิกงานเสร็จก็จะรีบกลับบ้านทันทีเขาไม่เคยทำให้ฉันระแวงอะไรเขาเลยตั้งแต่ฉันให้โอกาสเขา 

"บัวจ๋าผัวกลับมาแล้วครับ" เสียงคุณฟิวดังมาก่อนตัวซึ่งฉันก็ชินซะแล้ว ตอนนี้ฉันกำลังนั่งแช่เท้ากับน้ำสมุนไพรจีนที่คุณเฟื่องนำมาให้เพราะเท้าของฉันมันบวมเนื่องจากน้ำหนักของฉันที่เพิ่มมากขึ้นเกือบเท่าตัวทำให้เวลาเดินน้ำหนักมันไปลงที่เท้าทำให้เท้าทั้งสองข้างของฉันบวม 

"ปวดเท้าอีกแล้วเหรอครับเมีย"

"ค่ะ"

"มาเดี๋ยวพี่จะนวดให้ด้วยบัวจะได้สบายเท้ามากขึ้น"

"ไม่เป็นไรค่ะคุณฟิวทำงานมาเหนื่อยๆไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนดีกว่านะคะบัวไม่เป็นอะไรมาก"

"ไม่มากอะไรกันดูสินี่เท้าคนหรือเท้าช้างบวมขนาดนี้" ว่าจบคุณฟิวก็ถอดเสื้อสูทตัวนอกออกแล้วเดินมานั่งขัดสมาธิอยู่ที่ปลายเตียงตรงที่กะละมังแช่เท้าของฉันอยู่เบื้องหน้า เขาลากมันออกไปแล้วนำเท้าของฉันขึ้นมาวางบนหน้าขาของเขาจากนั้นเขาก็คอยบรรจงนวดให้ฉันอย่างรู้งาน คือนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขานวดเท้าให้ฉัน เขามักจะนวดให้ฉันเป็นประจำถ้าวันไหนฉันปวดเท้า 

"ถ้าพี่นวดแรงไปบอกนะครับ"

"ค่ะ ฉันยอมรับว่าเขานวดได้ถูกจุดเหมือนเขาไปเรียนนวดมาทำให้ฉันเริ่มมีอาการดีขึ้นแม้จะยังปวดอยู่แต่ก็ดีกว่าตอนแรกมาก

"คุณฟิวพอแล้วค่ะบัวง่วงแล้ว"

"ง่วงแล้วเหรอครับ เดี๋ยวพี่เอาน้ำไปเททิ้งก่อนนะเดี๋ยวจะมากล่อมนอนนะ" หน้าที่อีกอย่างของเขาก็คือกล่อมฉันหลับ แล้วฉันก็แปลกมากถ้าคืนไหนเขาไม่กล่อมฉันฉันจะนอนไม่หลับ จนบางครั้งมันก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าเขาทำทุกอย่างมากเกินไปหรือเปล่าจนฉันกลัว....

ฟิว....

ผมเดินกลับมาที่เตียงอีกครั้งหลังจากเอาน้ำแช่เท้าไปเททิ้งพร้อมกับอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ผมมองใบบัวที่นอนห่มผ้าลืมตามองผมรอให้ผมมากล่อมเธอนอนตอนนี้เธอติดการกล่อมนอนมากผมต้องคอยกล่อมเธอนอนทุกคืนคอยเอามือลูบหลังลูบหน้าท้องที่มีนางฟ้าน้อยๆของผมถึงสองคนอยู่ข้างในและอีกไม่นานเราก็จะได้เจอกันแล้ว

"คุณฟิวคะ"

"ครับ"

"คุณเหนื่อยมั้ยที่ไหนจะต้องทำงานไหนจะต้องกลับมาดูแลบัวกับลูกอีก"

"จะบอกว่าไม่เหนื่อยก็ดูจะโกหกเกินไป เหนื่อยครับแต่ก็ยินดีแล้วก็เต็มใจที่ได้ทำเพราะพี่รู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่ทำพี่ทำเพื่อใคร"

"บัวเป็นภาระคุณฟิวหรือเปล่าคะ"

"เมียจะเป็นภาระผัวได้ยังไงกัน อย่าคิดแบบนี้เข้าใจไหมพี่เป็นหัวหน้าครอบครัวพี่มีหน้าที่ดูแลบัวกับลูก"

"แต่บัวกลัวคุณฟิวจะเหนื่อยจนเกินไปจนวันนึงคุณทนไม่ไหว"

"บัวกลัวว่าพี่จะทิ้งบัวกับลูกไปเหรอ" พอผมถามเธอไม่ตอบเอาแต่ก้มหน้างุดจนผมต้องจับคางเธอให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม

"ไม่ตอบแบบนี้คงจะคิดแบบนั้นจริงๆสินะใช่ไหม"

"ถ้าวันไหนคุณไม่ต้องการบัวกับลูกแล้วช่วยบอกบัวตามตรงนะคะ"

"มันจะไม่มีวันนั้นหรอกเพราะพี่รักบัวกับลูกของเรามากที่สุดในชีวิตพี่เคยเสียบัวกับลูกไปหนนึงแล้วพี่จะไม่ยอมทำพลาดอีก พี่จะดูแลปกป้องบัวกับลูกด้วยชีวิตของพี่"