แค่เมียคนใช้ นิยาย บท 89

สามปีผ่านไป

ฟิว....

ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ 

"ปะป๊าาาาาามาแย้ววว"

"ปะป๊าาาาาาขาาาาาา"

เสียงฝีเท้าวิ่งบนพื้นไม้ที่ดังมาพร้อมกับเสียงเรียกปะป๊าดังลั่นบ้านเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นประจำเวลาผมเลิกงานกลับมาบ้านในตอนเย็นไม่ต้องแปลกใจว่าเป็นเสียงของใครที่เรียกปะป๊า เสียงของลูกสาวฝาแฝดจอมซนสุดแสบของผมเองครับน้องโฟกัสกับน้องเฟย่าคือชื่อของลูกสาวฝาแฝดที่ผมเป็นคนตั้งให้เพราะอยากให้ลูกทุกคนมีอักษร ฟ.คล้องจองกับชื่อของผม  พ่อชื่อฟิว ลูกๆชื่อฟ้าคราม โฟกัส เฟย่า อยากจะบอกว่าผมเคยชวนใบบัวไปเปลี่ยนชื่อด้วยอีกคนครอบครัวของเราจะได้เป็นครอบครัวตัว ฟ. แต่ผมก็โดนเธอดุว่าผมไร้สาระไม่เข้าเรื่อง

ตอนนี้น้องโฟกัสกับน้องเฟย่าอายุได้สองขวบแล้วครับกำลังซนเลยทั้งซนทั้งแสบและขี้อ้อนสุดๆเวลาที่ผมอยู่ที่ทำงานพวกแกก็จะรบเร้าให้ใบบัวโทรหาผมทุกวันและเมื่อผมรับสายเด็กๆก็จะแย่งกันพูดบอกคิดถึงปะป๊าอยากคุยกับปะป๊าเมื่อไหร่ปะป๊าจะกลับบ้านทั้งที่ผมเพิ่งมาทำงานได้ไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำแล้วแบบนี้ผมจะไปไหนรอดลูกอ้อนเก่งขนาดนี้แต่ก็น่ารักดีครับผมชอบนะเวลาพวกแกอ้อนแบบนี้มีแต่ลูกเท่านั้นแล่ะครับที่อ้อนส่วนเมียน่ะเหรอฝันไปเถอะครับว่าเธอจะอ้อนผมเหมือนลูกอ้อนขนาดบางวันผมติดงานกลับบ้านค่ำเธอไม่เคยโทรจิกโทรตามผมเลยคือบางครั้งผมก็อยากให้เธอโทรตามหาผมบ้างเหมือนข้าวฟ่างที่มักจะโทรตามไอ้เตอร์เวลามันกลับบ้านผิดเวลาผมเคยถามใบบัวว่าทำไมไม่โทรหาผมบ้างไม่คิดว่าผมจะไปเกเรที่ไหนบ้างเหรอ เธอบอกว่าถ้าผมทำแบบนั้นและเธอจับได้วันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่ผมจะได้เจอหน้าเธอกับลูก เธอบอกว่าที่เธอไม่ตามไม่ใช่ว่าเธอไม่รักผมแต่เพราะเธอไว้ใจผมมากเพราะฉะนั้นเธอก็หวังว่าผมจะไม่ทำให้เธอผิดหวังเสียใจอีก ซึ่งตลอดระยะเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมาผมไม่เคยทำให้เธอเสียใจเลยสักครั้งเพราะผมรู้ว่าผมคงหาคนที่รักผมแบบเธอไม่ได้อีกแล้วและผมก็ตอบแทนความรักของเธอด้วยการซื่อสัตย์ต่อเธอเป็นผัวเดียวเมียเดียวตลอดชีวิตมีแค่เธอกับลูกชีวิตของผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว

 วกมาเรื่องของสองแฝดคือนิสัยของทั้งสองคนจะเหมือนกันชอบอะไรคล้ายๆกันก็อย่างว่านะครับเป็นฝาแฝดกันนี่นาจะไม่เหมือนกันได้ยังไงแต่ทั้งคู่จะแตกต่างจากพี่ชายอย่างฟ้าครามอย่างสิ้นเชิงรายนั้นจะออกแนวละมุนบอยเรียบร้อยพูดจาคะคะขาขากับน้องๆแถมยังตามใจน้องสุดๆน้องจะให้ทำอะไรฟ้าครามก็จะทำตามที่น้องขอทุกอย่างให้เล่นเป็นเจ้าชายเป็นหมาป่าเป็นม้าให้ขี่หลังเป็นลูกค้าร้านของของฟ้าครามก็จะเป็นให้น้องได้หมดถ้าน้องต้องการฟ้าครามจะรักน้องมากหวงน้องมากด้วยคือไม่ใช่แค่ฟ้าครามหรอกนะครับที่ตามใจสองแฝดผมเองก็เช่นกันมีบ่อยครั้งที่ผมโดนใบบัวดุเรื่องที่ตามใจสองแฝดจนเกินไปคือมีอยู่ครั้งนึงผมพาสองแฝดไปเที่ยวห้างโดยที่ใบบัวไม่ได้ไปด้วยเพราะเธอบ่นเวียนหัวส่วนฟ้าครามไปเรียน คือทุกคนเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นพ่อมั้ยครับคือลูกอ้อนอยากได้ของเล่นอยากได้ตุ๊กตาอยากได้นั่นได้นี่แล้วผมเป็นคนที่รักลูกมากผมก็เลยซื้อทุกอย่างที่ลูกอยากได้ แล้วคือมันเยอะมากไงผมถึงกับต้องให้รถตู้บริษัทมาขนกลับบ้านพอใบบัวเห็นของที่ถูกขนลงจากรถเธอก็ดุผมใหญ่เลยแต่ผมก็ยอมรับผิดนะให้ทำไงได้คนมันรักลูกนี่นาลูกอยากได้อะไรก็ประเคนให้หมดทุกอย่างโดยไม่ได้สนใจว่าของที่ลูกอยากได้มันจำเป็นต้องซื้อเยอะขนาดนี้ไหม การเลี้ยงลูกของใบบัวเธอจะเลี้ยงลูกในแบบที่เธอเคยเลี้ยงฟ้าครามต่อให้ตอนนี้ไม่ได้ลำบากเหมือนแต่ก่อนแต่เธอก็จะสอนลูกๆให้ประหยัดซึ่งมีแค่ฟ้าครามคนเดียวที่เข้าใจเพราะตอนนี้แกอายุหกขวบกว่าจะเจ็บขวบแล้วในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าจะมีก็แต่เด็กน้อยทั้งสองคนที่ยังเล็กเกินไปไม่เข้าใจหรอกอะไรที่แม่สอน ผมก็บอกกับใบบัวว่าลูกยังเล็กค่อยๆสอนก็ได้ตอนนี้ก็ปล่อยแกไปก่อนแกอยากได้อะไรก็ซื้อเดี๋ยวโตมาค่อยสอนก็ได้ใบบัวก็หาว่าผมสอนลูกไม่ถูกชอบให้ท้ายลูกผมก็เถียงไงแต่เถียงยังไงก็แพ้ด้วยเหตุผลที่เธอยกมา ไอ้เตอร์มันเคยบอกผมว่าห้ามเถียงคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียเพราะเถียงไปก็ไม่รอดยังไงเมียก็ต้องถูกเสมอทุกกรณี มันยังสอนผมอีกว่าเชื่อเมียชีวิตจะเจริญและปลอดภัย หึได้ยินมันพูดแค่นี้ผมก็รู้แล้วล่ะว่ามันน่ะทาสเมีย ซึ่งผมก็ด้วย  ทันทีเด็กน้อยฝาแฝดจอมซนเห็นผมเดินเข้าบ้านมาไม่ว่าพวกแกจะทำอะไรอยู่ก็ตามทั้งสองคนจะทิ้งทุกอย่างที่ทำอยู่แล้ววิ่งมาให้ผมกอดทันทีทันใดก่อนจะจุ๊บแก้มผมคนละสองฟอด

"คิดถึงปะป๊าจุ๊บ จุ๊บ"

"น้องก็คิดถึงปะป๊าจุ๊บ จุ๊บ"

"ปะป๊าก็คิดถึงหนูทั้งสองคนมากๆเหมือนกันค่ะมาให้พ่อหอมคนก่อนเร็วจุ๊บ จุ๊บ" หลังจากกอดหอมกันจนพอใจจนแก้มผมมีแต่น้ำลายลูกผมก็อุ้มลูกน้อยทั้งสองคนขึ้นพร้อมกันแล้วเดินเข้าไปในครัวเพราะเวลานี้ผมรู้ว่าใบบัวเธอคงกำลังทำอาหารเย็นให้ผมกับเด็กอยู่ ในทุกๆวันเธอจะเป็นคนจัดเตรียมอาหารให้ผมและลูกๆทานเองทุกมื้อ แม้ผมจะบอกเธอว่าไม่ต้องเหนื่อยทำเองก็ได้เพราะเราก็มีแม่บ้านตั้งหลายคนคือผมไม่อยากให้เธอเหนื่อยเพราะเธอเหนื่อยมามากแล้วทั้งชีวิตผมอยากให้เธออยู่สบายๆบ้างเพราะแค่เลี้ยงลูกแฝดก็หนักเอาการอยู่แล้วเพราะใบบัวเลี้ยงลูกเองผมเคยเสนอให้หาพี่เลี้ยงมาช่วยแต่เธอบอกไม่เอาพี่เลี้ยงเธอบอกว่าไม่มีใครเลี้ยงลูกเราให้ความรักลูกเราได้ดีเท่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ เธอไม่อยากให้ลูกติดพี่เลี้ยงมากกว่าพ่อกับแม่ เธอบอกว่าอยากชดเชยความผิดพลาดที่ผ่านมาในอดีตเธออยากมอบความรักให้กับสองแฝดได้มากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่เคยละเลยความรู้สึกของฟ้าครามเลยเธอรักลูกเท่ากันทุกคน ผมนับถือในความอดทนของใบบัวมากแม้ลูกจะร้องไห้งอแงเอาแต่ใจตัวเองไปบ้างเธอก็จะใจเย็นจะค่อยๆสอนทำให้สองแฝดรักแม่และไม่ค่อยจะดื้อกับแม่สักเท่าไหร่

ใบบัว...

"แม่ขาปะป๊ากลับมาแย้วค้าาาาา"

"ปะป๊าจุ๊บๆแก้มแม่ด้วยค่าา"

"ค๊าบบบ จุ๊บๆแล้วค๊าบ" คุณฟิวเดินมาหาฉันในครัวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มในอ้อมแขนของเขามีเด็กน้อยตัวอ้วนกลมสองคนที่ตอนแรกพวกแแกก็นั่งเล่นอยู่กับฉันในครัวนี่แล่ะแต่พอได้ยินเสียงรถของปะป๊าแล่นเข้ามาจอดปุ๊บแกก็พากันวิ่งออกไปหาปะป๊าทันที มันเป็นภาพที่ฉันเห็นจนชินตาตั้งแต่สองแฝดเดินได้วิ่งได้ ฉันยิ้มให้คุณฟิวที่อุ้มลูกสาวฝาแฝดคนละข้างเขาวางลูกบนเค้าเตอร์ก่อนจะหอมแก้มฉันตามที่ลูกบอกคืออันที่จริงเขาก็จะทำแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้วค่ะแต่สองแฝดกลัวปะป๊าจะลืมมั้งคะก็เลยสั่งปะป๊าซะเลย

"วันนี้ทำอะไรให้กินครับเมีย"

"หิวแล้วเหรอคะ"

"ยังไม่หิวข้าวเท่าไหร่หรอกครับ หิว...อย่างอื่นมากกว่า" เขาพูดเบาๆพร้อมกับส่งสายตาสื่อความหมายมาให้ซึ่งฉันก็พอจะเดาออกมาเขาหมายถึงอะไร

"เอาไว้คืนนี้นะคะ" ฉันกระซิบเบาๆใกล้ๆหูโดยที่สองแฝดไม่ได้ยินเพราะกำลังสนใจกับของเล่นตรงหน้าที่นั่งเล่นกันก่อนหน้านี้

"เมียรู้ใจผัวที่สุดเลย คืนนี้ผัวจะจัดลูกชายเข้าท้องคุณแม่สักคนสองคน^^" นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณฟิวพูดเรื่องนี้แต่ฉันบอกว่าฉันยังไม่พร้อมเพราะสองแฝดยังเล็กฉันอยากให้พวกแกโตอีกสักหน่อยก่อน

"แต่ตอนนี้คุณปะป๊าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่ามั้ยคะ^^" 

"อาบให้หน่อยไม่ได้เหรอครับ เมียไม่ได้อาบน้ำให้ผัวหลายวันแล้วน๊าาา ผัวคิดถึงมือนุ่มๆของเมียจะแย่" เสียงครางเบาๆทำเอาฉันเขินไปเหมือนกันถึงแม้เราจะอยู่ด้วยกันมานานปลายปีแล้วก็ตาม  และถึงแม้ว่าทุกวันนี้ฉันจะมีหน้าที่เพิ่มขึ้นมาคือต้องเลี้ยงฝาแฝดที่กำลังซนแต่ฉันก็พยายามที่จะไม่ละเลยหน้าที่ของเมียฉันมอบความสุขกับคุณฟิวอย่างสม่ำเสมอแม้จะน้อยลงกว่าแต่ก่อนไปบ้างก็ตาม ถ้าเขาร้องขอฉันจะไม่ปฏิเสธเลยสักครั้งเรื่องเซ็กส์ใครที่บอกว่าไม่สำคัญแต่สำหรับฉันฉันคิดว่ามันสำคัญมากสำหรับชีวิตคู่ที่เราต้องคอยเติมเต็มความสุขให้กันและกันฉันมีความสุขเขามีความสุขเรามีความสุขไปพร้อมๆกัน

ฉันทนเสียงออดอ้อนของคุณฟิวไม่ไหวฉันพาเด็กๆไปฝากไว้ที่บ้านใหญ่เรียบร้อยแล้วฉันก็กลับมาที่บ้านก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องนอนแลัวจัดการล็อกประตูห้องนอน ซ่า ซ่า ซ่า ซ่า เสียงน้ำจากฝักบัวที่ไหลกระทบลงบนพื้นห้องน้ำพร้อมกับเสียงฮัมเพลงทำให้ฉันรู้ว่าใครบางคนกำลังอาบน้ำอยู่ ฉันรีบจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดก่อนจะเดินเข้าไปข้างในห้องน้ำที่คนตัวสูงยังไม่รู้ตัวว่ามีฉันยืนเปลือยกายอยู่ทางด้านหลัง

"บัวขออาบด้วยคนสิคะ" ฉันกอดเขาจากทางด้านหลังทำให้หน้าอกของฉันแนบชิดกับแผนหลังที่เปียกชื้นของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของลูก 

88 ปะป๊า 1

88 ปะป๊า 2

88 ปะป๊า 3

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค่เมียคนใช้