ตึก!
ประตูรถถูกปิดลงอย่างแรงเมื่อหญิงสาวเข้ามานั่งในรถเรียบร้อยแล้ว และหลังจากนั้นรถก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆ แต่ทว่ารถกลับไปได้มุ่งหน้าไปยังบ้านของเธอ
"นั่นคุณจะไปไหน?" หญิงสาวละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์มือถือ เมื่อเห็นว่าเส้นทางที่ชายหนุ่มกำลังขับรถไปมันไม่ใช่เส้นทางที่ใช้กลับบ้านเหมือนอย่างเคย
"ฉันต้องรีบไปตรวจงานน่ะ ก็เลยต้องพาเธอไปด้วย ไม่ติดอะไรใช่มั้ย"
"ตรวจงานที่ไหนหรอ?"
"โกดัง"
"แล้วเจ้าของบริษัทต้องลงทุนมาตรวจงานที่โกดังเองแบบนี้ทุกครั้งเลยหรอ"
"ก็ไม่หรอก เพราะงานมันมีปัญหาฉันก็เลยต้องมาตรวจเองแบบนี้"
"อ๋อ"
"เธอจะลงไปกับฉันก็ได้หรือว่าจะรออยู่ที่รถก็ตามใจ"
"ฉันรออยู่ที่รถดีกว่าไม่อยากตามไปรบกวนคุณ อีกอย่างที่โกดังก็คงจะมีแต่ผู้ชาย"
"หึ! เธอกลัวฉันหึงหรอ?"
"เปล่า ฉันก็แค่ไม่ชอบสายตาของผู้ชายหลายๆ คน"
"...."
ไม่นานชินกรณ์ก็ขับรถพาฟ้าฝันมาถึงยังโกดังที่เขาจะต้องตรวจงาน จากนั้นก็ลงจากรถแล้วเดินเข้าไปด้านในปล่อยให้หญิงสาวนั่งรออยู่ในรถคนเดียว
ผ่านไปสักพัก...
เมื่อเห็นว่าชินกรณ์ยังไม่ออกมาฟ้าฝันเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินเล่นอยู่รอบๆ ตัวรถ สถานที่แบบนี้กับหญิงสาวที่ใส่ชุดนักศึกษามันช่างไม่เหมาะสมกันเอาซะเลย
"เฮ้สาวน้อย มาหาใครหรอจ๊ะ?"
"...." ฟ้าฝันหันกลับไปมองตามเสียง ก็เห็นกลุ่มชายฉกรรจ์กำลังเดินมา พร้อมกับใช้คำพูดและท่าทางแทะโลมเธอ
"พวกนายเป็นคนงานของโกดังนี้หรอ?"
"ใช่ครับผม ว่าแต่น้องสาวมาหาใครเหรอจ๊ะ แต่งตัวแบบนี้คงไม่ได้มาเที่ยวหรอกจริงมั้ย"
"ใช่ ไม่ได้มาเที่ยว แต่มากับกู!" เสียงอันทรงพลังดังขึ้นจากทางด้านหลังของหญิงสาว เสียงนั้นทำเอากลุ่มชายฉกรรจ์ต้องรีบก้มหน้าไปตามๆ กัน
"นะ นาย ผมขอโทษครับผมไม่รู้ว่าเธอเป็นคนของนาย"
"เป็นเมีย"
"คะ ครับ ผมไม่รู้ครับว่าเป็นเมียของนาย"
"กลับเข้าไปทำงานต่อกันได้แล้ว ดูแลให้เรียบร้อยและอย่าให้มันมีปัญหาเหมือนกับครั้งนี้อีก"
"ครับนาย ขอโทษด้วยครับนายหญิง"
"...." ฟ้าฝันไม่ได้ตอบอะไรแต่เธอก็ไม่ได้คิดมาก อย่างน้อยคนพวกนั้นก็ยังไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวเธอและก็ยังไม่ได้พูดลวนลามเธอมากขนาดนั้น แต่ก็ยังดีที่ชินกรณ์ออกมาเจอซะก่อน เพราะไม่อย่างนั้นเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องเจออะไรบ้าง
"กลับกันเถอะฉันตรวจงานเสร็จแล้ว"
"อื้ม"
ฟ้าฝันเปิดประตูแล้วกลับเข้าไปนั่งในรถเหมือนเดิม จากนั้นชินกรณ์ก็ขับรถพาเธอออกจากเส้นทางเปลี่ยวที่เข้ามายังโกดังแห่งนี้
"ทำไมออกไปเดินเล่นแบบนั้น"
"ก็ฉันเห็นคุณยังไม่กลับมาฉันก็เลยเดินออกไปสูดอากาศ ดูเหมือนจะบรรยากาศดี"
"...."
"คนพวกนั้นเป็นลูกน้องของคุณหรอ?"
"อืม พวกมันทำงานอยู่ในโกดังน่ะ"
"ดูเป็นนักเลงจัง ทำไมถึงต้องพกอาวุธกันด้วยล่ะ"
"อยู่ในพื้นที่แบบนี้พวกมันก็ต้องพกอาวุธไว้ป้องกันตัวสิ ถ้ามีคนเข้ามาปล้นขึ้นมาจะทำยังไง"
"คงไม่มีใครกล้าหรอกมั้ง แต่ละคนก็ดูหน้าตาน่ากลัวทั้งนั้น"
"กลัวเหรอ?"
"เปล่า ฉันไม่ได้กลัวสักหน่อย"
"หึหึ" ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ ผ่านลำคอ ก่อนจะหักพวงมาลัยรถเลี้ยวเข้าข้างทาง จอดนิ่งสนิทอยู่ตรงริมข้างทางที่เป็นป่า
"คุณจอดรถทำไม?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรัก คู่หมั้นร้าย
เว็บเถื่อน ใครเข้ามาแล้วช่วยกันกดรายงานค่ะ...
กรุณาลบออกด้วยค่ะ ฉันไม่อนุญาต ให้เอานิยายของฉันมาลงแบบนี้...
นิยายของฉัน ดูดมาลงแบบนี้ได้ยังไคะ? แย่จัง...