แค้นรัก คู่หมั้นร้าย นิยาย บท 61
บริษัทไอวา...
ชินกรณ์ขับรถมารอไอวาที่บริษัทของเธอตั้งแต่เช้าตรู่ จนกระทั่งเธอเลี้ยวรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถสำหรับผู้บริหาร เขารีบลงจากรถแล้วเดินไปขวางหน้าเธอเอาไว้
"คุณชินกรณ์?"
"ขอคุยด้วยหน่อยสิ"
"ฉัน..."
"แค่แป๊บเดียว"
"อืมๆ ตามมาสิ"
"...."
ไอวาเดินนำชินกรณ์เข้าไปด้านใน ก่อนที่ทั้งสองจะแยกไปยืนคุยอยู่ตรงมุมของตัวบริษัท
"คุณมีอะไรถึงมาหาฉันที่นี่"
"ไอ้ตรีศูลมันเคยบอกกับฉันว่าเธอเป็นเพื่อนกับฟ้าฝัน"
"ใช่ ฉันรู้จักกับฟ้าฝันตอนไปเที่ยวที่คลับ"
"งั้นเธอก็ต้องติดต่อกับฟ้าฝันสิ"
"ฉันก็ติดต่ออยู่ แต่หลังจากที่ฟ้าฝันแต่งงานกับคุณฉันก็ไม่ได้ติดต่ออีกเลย ฉันก็ต้องทำงานด้วยแถมฟ้าฝันก็ต้องเรียน ไหนจะต้องปรนนิบัติผู้ชายเอาแต่ใจอย่างคุณอีก"
"เธอไม่รู้จริงๆ หรอว่าฟ้าฝันหายตัวไปไหน?"
"ทำไมล่ะ คุณคิดว่าฉันรู้หรอ?"
"มันก็มีเธอคนเดียวที่สามารถทำเรื่องพวกนี้ได้ ความสามารถของเธอฉันเห็นตอนที่เธอออกตามหาไอ้ตรีศูลตอนที่มันหายตัวไป เธอสามารถแฮกเข้าไปในระบบ gps ในรถของมันได้ แล้วก็เปิดมัน"
"แล้วไงต่อ?" ไอวาถามกลับด้วยน้ำเสียงที่เรียกเฉย มองหน้าชินกรณ์ด้วยสายตาที่ว่างเปล่า
"ถ้าเธอเป็นคนพาฟ้าฝันหนีไปฉันขอร้องล่ะ บอกที่อยู่ของฟ้าฝันมาเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย"
"คุณทำอะไรกับเพื่อนฉันเอาไว้บ้างคุณอย่าลืมสิ ความจริงคุณไม่จำเป็นต้องมีเธอกับลูกเลยด้วยซ้ำ จมปลักอยู่กับความแค้นของตัวเองนั่นแหละดีแล้ว"
"พูดแบบนี้ เธอเป็นคนพาฟ้าฝันหนีไปจริงๆ หรอ"
"ต่อให้ใครจะเป็นคนพาไปก็ตาม ถ้าสามารถพาหนีออกไปจากคนใจร้ายอย่างคุณได้ฉันก็ดีใจ ส่วนคุณก็ไม่ต้องตามหาเธอหรอก มันไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว คุณจะมาสำนึกได้อะไรตอนนี้ ที่ผ่านมาคุณคิดอะไรอยู่กันแน่ เคยสนใจฟ้าฝันบ้างหรือเปล่า เคยรู้บ้างหรือเปล่าว่าเธอต้องผ่านอะไรมาบ้างเจอกับอะไรบ้างตลอดเวลาที่ผ่านมา ขนาดฉันเป็นเพื่อนที่เพิ่งจะรู้จักกัน ไม่ค่อยได้ติดต่อกันฉันยังรู้เลย แต่กับคุณที่เป็นสามีตัวติดกับเมียตัวเองตลอดแต่กลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย หัวใจของคุณมันมืดบอดจมปลักอยู่กับความอยากแก้แค้นจนไม่สนใจผิดชอบชั่วดี ออกไปซะอย่ากลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก เพราะถ้าฉันโมโหฉันอาจจะทำให้ธุรกิจบางส่วนของคุณมีปัญหาได้"
"ก็เอาสิ ถ้าเธอทำแล้วยอมบอกว่าฟ้าฝันอยู่ที่ไหนฉันก็ยอม"
"ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น ต่อให้คุณมาเค้นถามฉันอีกแค่ไหน ฉันก็ยังยืนยันคำเดิมว่าฉันไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น"
"...."
"และถ้าจะมาขอร้องให้ฉันช่วย ฉันบอกได้เลยว่าไม่ ฉันจะไม่ช่วยให้ฟ้าฝันกลับมาเจอคนใจร้ายแบบคุณอีก!"
"เดี๋ยวสิไอวา เดี๋ยวก่อน..."
ไอวาเดินออกไปโดยที่เธอไม่หันกลับมามองชินกรณ์อีกเลย
"นี่กูมาขอความช่วยเหลือหรือมาโดนด่าวะเนี่ย!" ชายหนุ่มพูดขึ้นเบาๆ ก่อนจะเลื่อนมือไปลูบต้นคอของตัวเองทางด้านหลังแล้วบีบขยำแรงๆ และเดินออกไปจากบริษัทของไอวา ท่ามกลางสายตาของพนักงานที่พากันสงสัยว่าเขามาที่นี่ทำไม แต่เขาไม่ได้สนใจอะไร
เวลาต่อมา...
บ้านชินกรณ์
"ป้าครับผมขอเหล้าขวดนึงครับ" ทันทีที่ได้เจอหน้าป้าแม่บ้าน ชินกรณ์ก็ร้องขอจะเอาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มี แต่ป้าไม่บ้านกลับยืนนิ่งไม่ทำตามสิ่งที่เขาร้องขอ "ป้าครับ"
( ผมจะมาบอกว่าตอนนี้เราได้ข้อมูลของคนที่แฮกระบบในโรงพยาบาลแล้วครับ )
"ได้เรื่องว่าไงบ้าง"
( เป็นกลุ่มแฮกเกอร์ฝีมือดีครับ ทำงานกันเป็นทีมครับ ตอนนี้ผมให้คนของเราสืบสาวหาต้นตออยู่ครับ อีกไม่นานคงรู้ตัวคนสั่งการทั้งหมด )
"ไม่ต้องแล้วล่ะ"
( ทำไมล่ะครับนาย นี่เราสืบมาได้เกินครึ่งทางแล้วนะครับ )
"เพราะฉันรู้แล้วน่ะสิว่าเป็นใคร"
( ครับ? )
"คนที่อยู่เบื้องหลังการหายตัวไปของฟ้าฝันคือเมียของไอ้ตรีศูล"
( คุณไอวาน่ะหรอครับนาย )
"ใช่ คนที่มีแฮกเกอร์ฝีมือดีแบบนั้นก็มีแค่เธอคนเดียว"
( แล้วนายจะเอายังไงต่อครับ คุณไอวาเธอไม่ยอมบอกง่ายๆ แน่ว่าพาคุณฟ้าไปอยู่ที่ไหน และเราก็ไม่รู้ว่ามีใครมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้บ้าง )
"...." ชินกรณ์รู้ตั้งแต่แรกเลยว่าเขาเจองานยาก เพราะไอวาเป็นมาเฟียทำงานไม่ต่างอะไรจากเขา และเขาก็รู้ดีว่ามาเฟียส่วนใหญ่เป็นแบบไหน
( คุณไอวาจะต้องระวังตัวเพิ่มมากขึ้นแน่ยิ่งได้รู้ว่าพวกเรากำลังสงสัยเธอแบบนี้ แล้วนายกับคุณตรีศูลจะไม่ผิดใจกันจริงๆ หรอครับกับเรื่องนี้ )
"ไม่หรอก ฉันคุยกับมันแล้ว มันเองก็ตามใจเมีย ให้ฉันจัดการเอาเองเพราะมันจะไม่ช่วย"
( อ่อครับ )
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรัก คู่หมั้นร้าย
เว็บเถื่อน ใครเข้ามาแล้วช่วยกันกดรายงานค่ะ...
กรุณาลบออกด้วยค่ะ ฉันไม่อนุญาต ให้เอานิยายของฉันมาลงแบบนี้...
นิยายของฉัน ดูดมาลงแบบนี้ได้ยังไคะ? แย่จัง...