แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 117

แววตาเซียวอวี้เยือกเย็นลึกล้ำ

วังหลังไม่ได้รับอนุญาตให้ยุ่งเกี่ยวกับการเมือง ไม่เพียงเพื่อป้องกันวังหลังกับส่วนหน้าสมรู้ร่วมคิด ส่งผลให้เกิดเผด็จการในหมู่ญาติ ยังเป็นเพราะว่า ส่วนใหญ่สตรีวังหลังไม่มีความรู้ ปกติวางแผนเพื่อแย่งชิงความโปรดปรานก็ช่างเถอะ โอกาสในที่เป็นทางการนั้น ล้วนไม่รู้จักกาลเทศะ

ในขณะที่เซียวอวี้กำลังจะพูดกู้สถานการณ์ให้กลับมาสมดุล เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดขึ้นมาอย่างไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่ง และไม่ถ่อมตัวจนดูต่ำต้อยว่า

“กุ้ยเฟยพูดผิดไปแล้วจริง

“เหนือคนยังมีคน เป็นคุณความดีของคนเพียงคนหนึ่ง

“ทว่าความจริง ทหารพันหมื่นที่ชายแดนล้วนเป็นชายชาตรี ผลงานการต่อสู้นั้นไม่สามารถได้มาเพราะคนคนเดียว เหมือนอย่างเมื่อครู่ หากไม่ใช่เพราะก่อนหน้ามีหลายคนบั่นทอนกำลังกายของขวยโต่ว ทำให้เขาเผยถึงจุดด้อย พี่ชายของข้าก็คงไม่สามารถที่จะเอาชนะเขาได้ไวขนาดนี้

“ยังไงพวกท่านก็ส่งคนมาเพียงคนเดียว ดังนั้นครั้งนี้ถือว่าแคว้นหนานฉี เอาชนะได้เพราะจำนวนคนมากกว่า

“ที่ผ่านมากองกำลังทั้งสองต่อสู้กัน แคว้นหนานฉีก็ใช้กองกำลังนับแสน ต่อสู้กับกองกำลังรัฐเหลียงเก้าหมื่นเช่นกัน แม้รัฐเหลียงจะพ่ายแพ้แต่ก็ยังมีเกียรติ”

นางพูดเช่นนี้ เป็นการให้เกียรติพอต่อรัฐเหลียง พวกราชทูตฟังอยู่อย่างพอใจ

แต่หูเอ๋อร์ต๋ารู้สึกตัวขึ้นมาก่อน

นางก็เป็นเหมือนกับกุ้ยเฟย ล้วนกำลังพูดว่ารัฐเหลียงของเขาพ่ายแพ้ไม่ใช่หรือ!

เพียงเปลี่ยนวิธีการพูดที่ดูดีขึ้น เหมือนยาพิษที่เคลือบน้ำตาล เหนือชั้นกว่าจนยากที่จะป้องกัน!

แต่ต่อให้ฟังรู้ความหมายที่แอบแฝง ก็ไม่สามารถตบต่ออะไรได้

เซียวอวี้หันไปมองเฟิ่งจิ่วเหยียน หว่างคิ้วที่เยือกเย็นผ่อนคลายลงไม่น้อย

นางยังคงปากคอเราะร้ายเหมือนเดิม

แต่นางเป็นเพียงสตรีในเรือนคนหนึ่ง กลับรู้เรื่องแนวหน้า ทำให้เขาค่อนข้างแปลกประหลาดใจ

หูเอ๋อร์ต๋าพูดขึ้นมาอย่างยากที่จะกล้ำกลืนฝืนทนได้ว่า “ใช่ รัฐเหลียงพ่ายแพ้ แต่ฮ่องเต้ฉี หากท่านไม่ยินดีเจรจาสันติ...”

เซียวอวี้พูดแทรกคำพูดไร้สาระของเขาขึ้นมาอย่างน่าเกรงขามว่า

“ฮ่องเต้เหลียงรักเมตตาประชาชนเหมือนบุตร เราเคารพเลื่อมใส

“ดังนั้น หลังจากศึกหุบเขาชุ่ยซาน เราได้สั่งถอนกำลัง ล้วนเพราะฮ่องเต้เหลียงมีเมตตา ในเมื่อมาเจรจาสันติ ก็ไม่มีใครแพ้ชนะ”

“เหมือนการประลองเมื่อครู่ ไม่กำหนดแพ้ชนะ หากต่างถอยคนละก้าว ก็จะสามารถรักษาเกียรติของทั้งสองฝ่ายไว้ได้ หากจะต้องการให้ได้ผลถึงที่สุด เวทีการประลองก็จะมีต่อไป”

เฟิ่งจิ่วเหยียนหลุบตาลง แววตาซ่อนเร้นความลึกล้ำไว้

ศึกการต่อสู้ในหุบเขาชุ่ยซาน รัฐเหลียงพ่ายแพ้ย่อยยับ ขอเพียงนางไล่ล่าต่อไป ก็จะสามารถทำลายแนวป้องกันด้านตะวันตกเฉียงใต้ของรัฐเหลียง เร่งเดินทัพบุกตรงเข้าไปเรื่อยๆ ยึดครองหลายเมืองทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ได้อีก

แต่ในช่วงเวลาคับขันนี้ เซียวอวี้ยอมรับการเจรจาสันติของรัฐเหลียง การต่อสู้หยุดชะงัก

หรือว่าเขาเป็นเหมือนกษัตริย์รัฐเหลียง ไม่อยากให้เกิดเพลิงไฟแห่งสงครามต่อเนื่องไปเรื่อยๆ ให้ราษฎรต้องทุกข์ทรมาน?

แต่เขาเป็นฮ่องเต้ทรราชไม่ใช่หรือ...

ศึกต่อสู้ในหุบเขาชุ่ยซาน เป็นฝันร้ายของทุกคนในรัฐเหลียง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน