แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 146

ในท้องพระโรง เสนาบดีของทั้งสองแคว้นกำลังโต้เถียงกันอย่างดุเดือด

หูเอ่อร์ต๋าไม่ได้กล่าวอ้างลอย ๆ

“กราบทูลฝ่าบาท เมิ่งสิงโจวสังหารชาวบ้านผู้บริสุทธิ์ของรัฐเหลียง การจ่ายเบี้ยชดเชยนั้น ก็เพื่อปลอบขวัญให้กับพวกเขา ส่วนการให้เมิ่งสิงโจวยอมรับโทษนั้น ก็เพื่อบำรุงขวัญให้กับราษฎรในรัฐเหลียงทุกหมู่เหล่า ถือเป็นการส่งเสริมให้เกิดการเจรจาสงบศึกและเป็นพันธมิตรกันระหว่างสองแคว้น

“หากหนานฉีไม่มีการชดเชยใด ๆ ต่อให้ขุนนางกงสุลจะยินดีลงนามในหนังสือเจรจาสงบศึก เกรงว่าทหารหลายแสนนายของรัฐเหลียง ราษฎรทั่วหล้า และวิญญาณที่ตายไปแล้วอีกนับไม่ถ้วนก็จะไม่เห็นด้วย!”

เสนาบดีของหนานฉีโต้แย้งทันที

“เมื่อสองแคว้นทำสงครามกัน ย่อมต้องมีการบาดเจ็บล้มตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้! อีกอย่างทหารของเราก็ไม่เคยสังหารชาวบ้านของรัฐเหลียงที่ไร้อาวุธ แล้วจะพูดถึงวิญญาณอะไร! บำรุงขวัญอะไร!”

หูเอ่อร์ต๋าหรี่ตาหยีพร้อมกับลูบเครา และเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันว่า

“ถ้าพูดเช่นนี้ หนานฉีก็ไม่มีความคิดที่จะเจรจาสงบศึกอย่างนั้นรึ?”

ได้เลย!

ถ้าเช่นนั้นก็ต้องเปิดฉากทำสงคราม สู้รบกันต่อไป!

ถึงอย่างไรเมิ่งสิงโจวก็ยังไม่หายป่วย คงจะออกรบไม่ได้แน่!

ทำสงครามกันอีกครั้ง ผู้ใดจะชนะหรือแพ้ก็ยังไม่แน่นอน!

นอกจากนี้หนานฉีมักจะเกิดภัยพิบัติอยู่บ่อยครั้ง คลังหลวงก็ว่างเปล่า แล้วจะรับผิดชอบเบี้ยเลี้ยงของกองทัพที่ใช้ในการทำสงครามได้อย่างไร?

บนบัลลังก์มังกร เซียวอวี้เอ่ยกับคณะราชทูตด้วยน้ำเสียงขรึม

“พวกเจ้าควรจะยินดี เมื่อสองแคว้นทำสงครามกัน จะไม่สังหารทูตที่มาเจรจา”

หูเอ่อร์ต๋ากับคนอื่น ๆ ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก

ในฐานะจักรพรรดิ ข่มอารมณ์ไม่ได้เช่นนี้ ยังห่างไกลกับผู้นำของพวกเขามาก

เซียวอวี้พลันเอ่ยขึ้นอีกว่า

“หนานฉีของเรามีความคิดที่จะเจรจาสงบศึกร่วมเป็นพันธมิตร แต่รัฐเหลียงของเจ้ากลับข่มขู่บังคับ เรียกร้องเบี้ยชดเชยอย่างน่ารังเกียจ หยามหมิ่นทหารเรา ถ้าเรายอมตกลง ก็คงเป็นเรื่องน่าขันที่สุดในใต้หล้า!

“เราคิดว่ารัฐเหลียงของพวกเจ้าเป็นคนเลวกลับกลอก

“ในเมื่อไม่มีความคิดที่จะเจรจาสงบศึก เช่นนั้นก็ ทหาร ส่งราชทูตกลับ!”

เขาออกคำสั่ง ราชทูตหลายคนของรัฐเหลียงจึงถูกองครักษ์ “เชิญ” ให้กลับ

พวกเขามีท่าทางเหมือนไม่อยากเชื่อ

“ฮ่องเต้ พวกเรามีความจริงใจในการเจรจาสงบศึก!”

เหล่าเสนาบดีของหนานฉีต่างเป็นกังวล

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน