แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 163

ตำหนักจื้อเฉิน

เซียวอวี้อาบน้ำเสร็จ ผมดำสยาย สวมอาภรณ์หลวมเล็กน้อย เผยกล้ามที่หน้าอกอันแข็งแกร่ง เปล่งรัศมีเยือกเย็นชา

ดวงตาคู่หงส์นั้นมองหรี่ลง มองดูแส้เก้าท่อนบนโต๊ะ

มันคือสิ่งที่นักฆ่าหญิงคนนั้น ถูกนางทิ้งไว้จนถึงวันนี้

นับดูวันเวลา เมื่อวานเป็นสิบวันที่พิษแดนฝันกำเริบ

นางน่าจะมาเอายา

ตามปกติ เขาจะสั่งให้เฉินจี๋นำยาไปส่งที่ตำหนักฉางสิ้น

แต่เฉินจี๋รออยู่เป็นเวลานาน ก็ไม่เห็นนางมาเอายา เช้าวันนี้ไปดู ยาถอนพิษก็ยังอยู่ที่นั่น ยังคงสภาพเดิมไว้

ในระหว่างที่เซียวอวี้กำลังครุ่นคิด เฉินจี๋กลับมารายงานว่า

“กราบทูลฝ่าบาท กระหม่อมไปยังตำหนักฉางสิ้นอีกครั้ง ยาถอนพิษก็ยังคงไม่ถูกนำไป”

เฉินจี๋คิดว่า เป็นเรื่องที่แปลกจริงๆ

พิษแดนฝันกำเริบ ทุกข์ทรมานอย่างมาก

นางถูกพิษนี้ จะอดทนอยู่ได้อย่างไร?

สีหน้าเซียวอวี้เยือกเย็นชา พร้อมพูดขึ้นมาว่า

“แล้วแต่นาง”

หากนางต้องการ ก็จะไปเอาเอง

มิเช่นนั้นจะให้เขาป้อนยาถอนพิษ ให้ถึงปากนางด้วยตนเองหรือ

……

เรื่องบุคคลลึกลับ เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้นิ่งนอนใจ ได้แอบสืบความอยู่อย่างหลายครั้ง

แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีผลอะไร

เขารอบคอบอย่างมาก ไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย

คนที่เฟิ่งจิ่วเหยียนเป็นกังวลที่สุดก็คือเวยเฉียง

นางจะออกจากวังบ่อยไม่ได้ เพราะหลายคืนมานี้ นางรู้สึกว่า มีดวงตาคู่หนึ่งคอยจับตามองดูนางอยู่ในตำหนักหย่งเหอ อาจจะเป็นเซียวอวี้ ส่งคนมาคอยจับตาดูนาง

ดังนั้นช่วงนี้ นางจึงเพียงได้รับรู้เรื่องราวของเวยเฉียง จากในจดหมายลับของอู๋ไป๋

ภายใต้การรักษาของซ่งหลี เวยเฉียงอาการดีขึ้นทุกวัน ไม่ทำร้ายตัวเองอีก แต่ยังคงสติฟั่นเฟือน

ซ่งหลีพูดเน้นย้ำตลอดว่า ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พาเวยเฉียงไปยังสถานที่แปลกใหม่ ไม่เป็นผลดีกับการรักษาอาการป่วยของนาง

วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ

หลังจากเฟิ่งเหยียนเฉินกลับเข้าไปยังกองทัพ ไม่ช้าเรื่องแต่งงานก็กำหนดวันได้แล้ว

วันนี้ ฮูหยินเฟิ่งเข้ามาที่วัง นำข่าวดีมาบอกเฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยตนเอง

“ถึงแม้ทุกคนมาเพื่อตำแหน่งฮูหยินตราตั้ง ทว่าคุณหนูตระกูลเสนาบดีโจวคนนั้น เพียบพร้อมทั้งหน้าตาและความสามารถ วงศ์ตระกูลฐานะเท่าเทียมกัน สมกันอย่างกิ่งทองใบหยก”

เฟิ่งจิ่วเหยียนถามขึ้นมาอย่างเรียบเฉยว่า

“วันแต่งงานกำหนดไว้เป็นวันใด”

“ช่วงหลายวันนี้กำลังเตรียมเรื่องสินสอดทองหมั้น รอหลังจากดูฤกษ์แล้ว ค่อยรู้วันแต่งงาน รองานมงคลของพี่ชายเจ้าแล้วเสร็จ แม่ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว เห็นพวกเจ้าต่างก็มีครอบครัว...”

ฮูหยินเฟิ่งคิดถึงลูกสาวที่ตายไปอย่างไม่ได้รับความยุติธรรมขึ้นมา ในใจเจ็บปวดอย่างยิ่ง

หากเวยเฉียงยังมีชีวิตอยู่ จะดีแค่ไหน

เวยเฉียงของนาง ว่าง่ายเอาใจเก่งที่สุด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน