แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 189

ฮูหยินเมิ่งเงยหน้าขึ้น แล้วพูดอย่างหนักแน่น

“อยากไปก็ให้พวกเขาไป แต่ข้าจะอยู่ที่นี่”

หลีฮวาคุกเข่าลง

“นายหญิง ท่านอยู่ที่ไหน บ่าวก็จะอยู่ที่นั่นด้วย!”

“ท่านแม่” จู่ ๆ เฉียวม่อก็เดินเข้ามา และส่งสัญญาณให้หลีฮวาออกไปก่อน

นางเดินมาข้างหน้าฮูหยินเมิ่ง คุกเข่าข้างหนึ่งแล้วทำความเคารพแบบทหาร

“ท่านแม่ สถานการณ์โดยรวมสำคัญกว่า สถานที่แห่งนี้ไม่ควรอยู่นาน จึงขอให้ท่านย้ายออกจากค่ายไปพร้อมกับกองทัพด้วย”

ฮูหยินเมิ่งก้มหน้าอ่านตำราต่อไป ท่าทางอ่อนโยนแต่แน่วแน่

“หากไปกันหมด ผู้ใดจะเก็บศพสามีของข้า?”

ม่านตาของเฉียวม่อหดลง เผยให้เห็นความเจ็บปวด

“อาจารย์หญิง...”

ฮูหยินเมิ่งเป็นสตรีองอาจ นางตัดสินใจแล้ว ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้

เฉียวม่อจึงทิ้งทหารม้าเบาราวสิบกว่านายไว้คอยคุ้มกัน จากนั้นจึงนำกองทัพย้ายออกจากค่ายไปก่อน

ก่อนจะแยกย้าย นางนั่งอยู่บนหลังม้าด้วยท่าทีอาลัยอาวรณ์ และสั่งกับทหารใต้บังคับบัญชาว่า

“ต้องคุ้มกันฮูหยินให้ดี! มิเช่นนั้นจะตัดหัวของเจ้า!”

“ขอรับ แม่ทัพน้อย!”

ทุกคนออกไปหมดแล้ว ค่ายที่คึกคักแต่เดิม เหลือเพียงกองถ่านที่ถูกเผาจนไหม้เกรียม

ฮูหยินเมิ่งมองไปยังที่ไกล ๆ และกลับไปที่กระโจมอย่างแน่วแน่

หลีฮวาเศร้าใจอย่างยิ่ง

แม้แต่แม่ทัพน้อยก็จากไปแล้ว เช่นนั้นคงไม่มีผู้ใดช่วยแม่ทัพได้จริง ๆ

เฉียวม่อนำกองทัพนับแสนนายไปตามถนน ดูยิ่งใหญ่เกรียงไกร ราวกับเมฆดำประชิดชายแดน

เมืองหลายแห่งในรัฐเหลียงอยู่ภายใต้กฎอัยการศึก ทั้งหมดเตรียมพร้อมกับการสู้รบจนตัวตาย

ในค่ายทหาร

หัวหน้าแม่ทัพทราบว่ากองทัพหนานฉีกำลังมุ่งหน้าอ้อมไปทางทิศตะวันออก เขาจึงมองไปที่รองแม่ทัพหลายคน จากนั้นภายในกระโจมก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมา

“ฮ่า ๆ! ท่านแม่ทัพและอัครมหาเสนาบดีช่างคาดเดาได้แม่นยำนัก! หนานฉีมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกจริง ๆ!”

“พวกเขาคงคาดไม่ถึงว่า พวกเรายังมีทหารซุ่มโจมตีอีกนับแสนนายอยู่ที่นี่! รอจนพวกเขาย้ายค่ายและถอนกำลังออกจากเนินเขาหานซานไปก่อน จึงค่อยบุกโจมตีหน่วยป้องกันแนวหลังของพวกเขาในคราวเดียว!”

หัวหน้าแม่ทัพชี้ไปที่แผนที่บนกำแพงและวางแผนจัดการขั้นตอนต่อไป

“ชายแดนเหนือของหนานฉีมีแนวป้องกันอยู่สามด่าน ด่านแรกคือกองทัพชายแดนเหนือ ในจำนวนนั้นมีค่ายเป่ยต้าที่นำทัพโดยพ่อลูกตระกูลเมิ่งเป็นกองกำลังหลัก

“ตอนนี้พวกเขาจะละทิ้งเนินเขาหานซานและมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก เราก็ยิ่งสามารถโจมตีแนวป้องกันด่านที่สองได้ง่าย---นั่นคือเจ๋อเทียนเชวี่ยของหนานฉี ได้ยินว่าที่นั่นมีการคุ้มกันแน่นหนา พวกเราต้องลองไปดูบ้าง!”

“ขอรับ ท่านแม่ทัพ!”

รองแม่ทัพผู้หนึ่งถามว่า “ท่านแม่ทัพ หากเราต้องการเคลื่อนทัพ เราจะทำอย่างไรกับเชลยศึกของหนานฉี?”

หัวหน้าแม่ทัพคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยว่า

“นำพวกเขาไปด้วยไม่สะดวกหลายอย่าง ก่อนจะย้ายค่ายก็ต้องฆ่าทุกคนให้หมด”

“แล้วเมิ่งฉวีล่ะ?”

หัวหน้าแม่ทัพเอ่ยอย่างรอบคอบ “ตอนนี้ยังไม่อาจฆ่าเขาได้ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะมีประโยชน์ในภายภาคหน้า”

นี่ตรงกับหลักการจะปิดล้อมศัตรูก็ต้องเหลือช่องว่างให้หลบหนีด้วย

ไม่สามารถกดดันศัตรูจนเกินไป

ในวันนี้ ค่ายทหารของรัฐเหลียงอยู่ในบรรยากาศของการเฉลิมฉลอง

ทุกคนกินเนื้อและดื่มเหล้า รวมตัวกันรอบกองไฟเพื่อสร้างความฮึกเหิม

หัวหน้าแม่ทัพยกถ้วยเหล้าขึ้นมา แล้วหันไปทางเหล่าทหารทั้งสี่ทิศพร้อมกับพูดว่า

“เนื้อทั้งหมดในค่ายถูกแจกจ่ายไปหมดแล้ว พวกท่านคิดว่า หากเราอยากกินเนื้ออีกจะทำอย่างไร?”

ทุกคนตะโกนว่า: “ยึดเจ๋อเทียนเชวี่ย! โจมตีหนานฉี จะได้มีเนื้อกิน!!!”

หัวหน้าแม่ทัพดื่มเหล้าในถ้วยจนหมด จากนั้นเอ่ยเสียงดังว่า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน