แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 216

สีหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนสงบนิ่ง

“เมื่อวาสนามาถึง ทุกอย่างก็มีความเป็นไปได้”

กลับกัน หากไม่มีวาสนา เรื่องนี้ก็จะประสบความสำเร็จไม่ได้

แต่เหล่าขุนนางคิดเพียงว่าได้คำรับประกันแล้ว ต่างยิ้มแย้มอย่างพอใจ

เซียวอวี้เอียงศีรษะมองดูนาง มุมปากกระตุกขึ้นมาเล็กน้อย

หนิงเฟยกำผ้าเช็ดหน้าไว้แน่น แววตาแทบจะพ่นเป็นไฟออกไป

นางจัดงานเลี้ยงรับรองแม่ทัพ ความโดดเด่นกลับถูกฮองเฮากับนางสนมเจียงแย่งชิงไป!

มู่หรงฉานมองดูทุกอย่างนี้ราวกับไม่ใส่ใจ แววตาสงบเรียบเฉย

บรรยากาศแลดูกำลังดี ทว่าไม่มีทางรู้ว่า มีการต่อสู้แย่งชิงกันต่างๆ อยู่อย่างลับๆ

หลังจากดื่มสุราวนไปหลายรอบ นายพลคนหนึ่งลุกขึ้นมา ท้าต่อสู้กับเฉียวม่อต่อหน้าทุกคน

“แม่ทัพน้อยเมิ่งมีฝีมือการต่อสู้เยี่ยมยอด กล้าที่จะประลองกับข้าสักรอบไหม!”

ทุกคนต่างร้องโห่ขึ้นมา

“จะได้เห็นถึงความหาญกล้าของแม่ทัพน้อยเมิ่ง ถือเป็นบุญตาของพวกเรา!”

“ฝ่าบาท ขออนุญาตตั้งเวทีประลองขึ้นมา เพื่อให้คนที่ต้องการท้าประลองกับแม่ทัพน้อยเมิ่ง ได้ขึ้นเวทีประลองอย่างต่อเนื่อง! เช่นนี้ให้พวกเราได้เห็นถึง ความสามารถของเทพสงครามแคว้นหนานฉีอย่างแท้จริง!”

เซียวอวี้รู้ว่าเมิ่งสิงโจวได้รับบาดเจ็บอยู่

“เมิ่งสิงโจว เจ้ายินดีรับคำท้าไหม”

น้อยครั้งมากที่เขาจะคำนึงถึงคนอื่นเช่นนี้

เฉียวม่อลุกขึ้นมาถวายความเคารพ พร้อมพูดขึ้นว่า “หม่อมฉันยินดี”

แววตาเซียวอวี้เย็นชา พูดเตือนเหล่านายพลที่กำลังเตรียมพร้อม อยากจะลองอย่างกระตือรือร้นพวกนั้นว่า

“พอประมาณแล้วให้หยุด”

เขารู้ความคิดในใจของพวกเขา เป็นเพราะไม่พอใจเมิ่งสิงโจว

พวกเขาจึงตั้งเวทีประลองไว้บนพื้นตรงกลาง หนิงเฟยโบกมือ บ่งบอกให้นางรำพวกนั้นถอยลงไป ยกพื้นที่ออกมาให้

สายตาของเฟิ่งจิ่วเหยียน มองดูบนตัวเฉียวม่อ

นางรู้ความสามารถของเฉียวม่อ ต่อสู้กับคนพวกนี้ ไม่ถึงขั้นเสียเปรียบ แต่สองหมัดนั้นยากที่จะรับมือกับสี่มือ

พวกเขาผลัดกันขึ้นเวที เฉียวม่อย่อมต้านทานไม่ไหวแน่นอน

แววตาของนางฉายแววกังวล เซียวอวี้ที่อยู่ด้านข้างได้มองเห็นชัดเจน

เขาพูดขึ้นมาด้วยเสียงเยือกเย็นชาว่า

“ฮองเฮา เป็นห่วงเมิ่งสิงโจวหรือ?”

ปกตินางจะสงบเหินห่าง น้อยครั้งมากที่จะแสดงออกถึงความสนใจผู้ใด

ทว่ากลับมองดูเมิ่งสิงโจวแบบนี้

น้อยครั้งมากที่จะได้เห็น

เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่รู้ว่าเขาเข้าใจอะไรผิด จึงชักสายตากลับ พร้อมพูดขึ้นมาว่า

“มิใช่เพคะ”

นางไม่ได้อธิบาย ตอบอย่างค่อนข้างขอไปที

แววตาเซียวอวี้เยือกเย็นเฉียบคม พร้อมหันไปมองสองคนที่กำลังเตรียมต่อสู้

ตามด้วยเสียงกลองดังขึ้นมา เฉียวม่อบุกโจมตีก่อน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน