แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 262

ฮูหยินเฟิ่งตกตะลึง

จิ่วเหยียนหนีไปแล้วจริง ๆ หรือ นางไร้น้ำใจขนาดนี้จริงหรือ ทิ้งพ่อแม่แท้ๆ ของตนเอง...

นายท่านเฟิ่ง พรวดลุกขึ้นมา เหมือนมีแผนการแล้ว

“จะต้องเป็นเมิ่งฉวีตาเฒ่าคนนั้นแน่ ข้าจะไปเขียนจดหมาย ถามเขาดูว่า เขาอยากจะทำอะไรกันแน่!”

จิ่วเหยียนเป็นลูกสาวของเขา ตอนนั้นเพียงแค่ฝากเลี้ยงไว้ในตระกูลเมิ่ง

ตอนนี้นางเติบโตแล้ว แต่งงานแล้ว ตระกูลเมิ่งก็ควรที่จะตัดสัมพันธ์กับนาง

หลังจากนายท่านเฟิ่งออกไปแล้ว ดวงตาฮูหยินเฟิ่งเต็มไปด้วยน้ำตา

เทียบกับความพร่ำบ่น มากยิ่งกว่านั้นคือนางเป็นกังวล

ยังไงก็เป็นลูกสาวของนาง นางเป็นกังวลว่า จิ่วเหยียนจะไปที่ใด สุขสบายดีไหม

ในห้องหนังสือ

นายท่านเฟิ่งกำลังจะหยิบพู่กันขึ้นมา พ่อบ้านบุกเข้ามาอย่างกะทันหัน สีหน้าเหมือนไว้ทุกข์ให้ทายาท

“นายท่าน เกิดเรื่องแล้ว”

ความวัวยังไม่หาย ความควายเข้ามาแทรก

แต่สำหรับนายท่านเฟิ่งแล้ว ต่อให้มีเรื่องใหญ่แค่ไหน ก็ไม่หนักหนาสาหัสเท่าฮองเฮาหนีไปแล้ว

พ่อบ้านปิดประตูอย่างระแวดระวัง จากนั้นก็รายงานด้วยเสียงเบาว่า

“นายท่าน คุณหนูเวยเฉียงหายไปแล้ว แม้แต่สาวใช้ไฉ่เยว่ก็ไม่เห็นแล้ว!”

นายท่านเฟิ่งโกรธจนคิ้วขมวดเป็นเส้นตรง พร้อมตะโกนขึ้นมาว่า “อะไรนะ!”

สถานที่อยู่ที่เขาจัดเตรียมให้กับเวยเฉียงนั้น เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ใครพบเจอ พ่อบ้านไปหาเดือนละครั้งเท่านั้น นำอาหารกับเงินไปให้ไว้

หลายครั้งที่ผ่านมาล้วนดีๆ อยู่ ทำไมทันใดนั้นก็...

ไม่ช้า นายท่านเฟิ่งก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

จะต้องเป็นจิ่วเหยียน!

ทั้งสองคนหายตัวไปพร้อมกัน จะต้องหนีไปด้วยกันแล้วแน่!

ยัยลูกคนนี้!!

นายท่านเฟิ่งโกรธจนปวดตับ สีหน้าเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวม่วง

สุดท้าย เขายกมือกุมหน้าอก นั่งลงบนเก้าอี้อย่างเจ็บปวด

พ่อบ้านเห็นเช่นนี้แล้ว ก็รีบเดินไปประคอง

“นายท่าน ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม!”

นายท่านเฟิ่งถลึงตาใส่เขา : สภาพของข้าเหมือนไม่เป็นไรหรือ?

“ยา...เอายามา!”

นายท่านเฟิ่งมีโรคหัวใจ ถูกกระตุ้นจิตใจเกินไปไม่ได้

พ่อบ้านรีบร้อนเอายามา แล้วก็ป้อนให้เขาทาน

รอจนอาการค่อยๆ สงบลงแล้ว นายท่านเฟิ่งพูดสั่งพ่อบ้านว่า

“เรื่องนี้ จะให้บุคคลที่สามรู้เรื่องไม่ได้ โดยเฉพาะฮูหยิน!”

“ขอรับ นายท่าน”

พ่อบ้านนั้นถือกำเนิดในตระกูลเฟิ่ง มีความจงรักภักดี

เขาเอ่ยถามขึ้นมาอีกว่า “นายท่าน จะส่งคนไปตามหาคุณหนูเวยเฉียงไหม?”

กลัวแต่ว่าคุณหนูบ้าๆ บอๆ หากใครพบเห็น จะเกี่ยวพันกับเรื่องแต่งงานแทน

นายท่านเฟิ่งเดารู้แล้วว่า เวยเฉียงถูกใครพาตัวไป

จิ่วเหยียนไปจากเมืองหลวง จะไปไหนได้ จะต้องไปยังชายแดนเหนือแน่!

เขาหยิบพู่กันขึ้นมาอีกครั้ง เขียนจดหมายหาตาเฒ่าเมิ่งฉวีสำคัญที่สุด

……

ค่ำคืนดึกดื่น

มหาเศรษฐีตระกูลเจียงเกิดเหตุแย่งชิงอำนาจเล็กน้อย หลังจากเจียงหลินจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว ก็กลับมาหาซ่งหลี

กลับพบว่า สถานที่อยู่ของซ่งหลีนั้นว่างเปล่าไม่มีใคร

เขาวิ่งไปยังด้านข้าง

แม่นางที่ป่วยเป็นสมองเสื่อมที่อยู่ข้างในคนนั้นก็ไม่เห็นแล้ว!

เจียงหลินยืนบนพื้นที่โล่ง หลังจากคิดอะไรขึ้นมาได้ ก็เงยหน้าตะโกนขึ้นฟ้า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน