“ทำไมเจ้าก็สงสัยนาง?” ฮูหยินเมิ่งค่อนข้างแปลกประหลาดใจ
คนที่เฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ใจที่สุด ก็มีแต่อาจารย์หญิง
นางเล่าเรื่องเกี่ยวกับเวยเฉียงให้ฟังทุกอย่าง และอธิบาย เหตุผลที่นางสงสัยเฉียวม่อ
ฮูหยินเมิ่งฟังแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะผงกหัว
“เจ้าคิดแบบนี้ ก็ใช่ว่าไม่มีเหตุผล”
“หากเฉียวม่อ หมายปองตำแหน่งแม่ทัพน้อยเมิ่งตั้งแต่แรก งั้นนางก็ต้องกันเจ้าออกไป ลงมือทำร้ายเวยเฉียง บีบบังคับให้เจ้ากลับไป”
“หากเป็นฝีมือของนางจริงๆ ถือเป็นการกระทำที่โหดเหี้ยมอำมหิตอย่างที่สุด!”
ฮูหยินเมิ่งอย่างไรก็คาดคิดไม่ถึง เรื่องของเวยเฉียง ก็เป็นฝีมือของเฉียวม่อ
ยัยเด็กคนนี้ นับตั้งแต่เมื่อไหร่ กลายเปลี่ยนเป็นคนโหดเหี้ยมอำมหิตขนาดนี้!
อารมณ์จิตใจเฟิ่งจิ่วเหยียนซับซ้อน
“ข้าก็ไม่อยากสงสัยนาง แต่เรื่องทุกสิ่งอย่าง ล้วนพุ่งความน่าสงสัยไปที่นาง”
ฮูหยินเมิ่งเห็นด้วย
“ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง เดิมข้าคิดว่ารอตรวจสอบได้ผลชัดเจนแล้ว ค่อยบอกกับเจ้า
“ตอนนี้ สู้บอกกับเจ้าเสียเลย
“ข้าสงสัยว่า เรื่องที่กองทัพมังกรพยัคฆ์ถูกทำลายล้าง เฉียวม่อต้องมีส่วนร่วมทำอะไรสักอย่างแน่ ช่วงหลายวันก่อน ข้าได้แอบสืบเรื่องนี้มาตลอด น่าเสียดายที่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีเบาะแสอะไร”
เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดกล่อมว่า
“หากเป็นฝีมือนาง จะต้องทิ้งร่องรอยไว้แน่ ที่สำคัญที่สุดตอนนี้ คือคดีของอาจารย์”
ฮูหยินเมิ่งผงกหัว
“ใช่ คิดไปคิดมา คนที่สามารถลงมือทำอะไรในจวนแม่ทัพ ก็มีเพียงเฉียวม่อ ทว่านางใช้วิธีใดที่สามารถนำสิ่งของกล่องใหญ่หลายกล่องขนาดนั้น ขนเข้าไปในจวน โดยที่ไม่มีใครรู้ได้”
ครั้นเพิ่งพูดเสร็จ ข้างนอกห้องมีเสียงอาสะใภ้หกดังขึ้นมาว่า
“แม่ทัพน้อย ท่านมาได้อย่างไร?”
เฉียวม่อมา!
ฮูหยินเมิ่งรีบให้เฟิ่งจิ่วเหยียนซ่อนตัวไว้
จากนั้นนางก็เดินออกไป
ภายในลาน เฉียวม่อช่วยอาสะใภ้หกถือโครงไม้ค้ำยันแตง ที่กำลังจะล้มลง
เมื่อมองเห็นฮูหยินเมิ่ง นางและดูค่อนข้างตกตะลึง
“ท่านแม่ ข้าก็ว่าท่านไปไหน ที่แท้ก็มาหาอาสะใภ้หกนี่เอง”
เฉียวม่อยังคงยิ้มแย้ม เหมือนเป็นคนไม่มีความคิดอะไรในใจ
อาสะใภ้หกเพียงคิดว่าฮูหยินเมิ่งมาหาเพื่อนเก่า จึงช่วยปกปิดความลับ
“แม่ทัพน้อย ฮูหยินดีกับข้ามาก คอยมาเยี่ยมข้า หากรู้ว่าวันนี้ท่านก็จะมา จะได้มาด้วยกัน คนมากคึกคักหน่อย”
ข้างในห้อง เฟิ่งจิ่วเหยียนที่ได้ยินคำพูดนี้ ขมวดคิ้วครุ่นคิด
คำว่า “ก็” ของอาสะใภ้หก หมายถึงฮูหยินเมิ่งมา เฉียวม่อก็มา หรือว่าหลายวันก่อนเฉียวม่อเคยมา วันนี้ก็มาอีก?
ข้างนอกห้อง
ฮูหยินเมิ่งยิ้มแย้มพร้อมพูดขึ้นมาอย่างอ่อนโยนว่า
“ใช่แล้ว”
ทั้งสองคนอยู่กันไม่นาน ก็จากไปพร้อมกับต่างคนต่างมีความคิดในใจ

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
เติมเหรีญญไป 500 เหรียญ เริ่มกดซื่อตอน จาก 223 มาถึงตอน 227 = 5 ตอน 40 เหรัยญ แต่ตอนนี้มีเหรียญคงเหลือ 444 เหรียญ และเปิดอ่านย้อนหลังไม่ได้ ช่วยแก้ไขด้วยค่ะ...
สนุกดี แต่ใช้บัตร์เติมเงินเอไอเอสไม่ได้ ขอบคุที่ให้อ่าน...