แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 265

ตรงมุมหนึ่งของกำแพง มีร่องรอยเก่ากับใหม่ผสานกันอย่างไม่ถูกต้อง

เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้ทำอะไรในทันที แสร้งทำเป็นตรวจดูเสร็จ แล้วก็ขอตัวกลับ พูดเน้นย้ำอาสะใภ้หกว่า ห้ามเอาเรื่องของนางไปบอกใคร

หลังจากดึกดื่น นางแอบเข้ามาในห้องทางทิศตะวันตกอีกครั้ง

หลังจากดันสิ่งของที่วางกองรวมกันอยู่ออกไป ก็พบว่าบนพื้นหลวมๆ เมื่อจัดการกับดินบนนั้นแล้ว ก็พบไม้กระดานสี่เหลี่ยมชิ้นหนึ่ง

เมื่อดันไม้กระดานนั้นขึ้นมา ก็เป็นเส้นทางใต้ดิน

นางใช้เพียงพับไฟส่องสว่าง แล้วก็คิดเข้าใจทันที เฉียวม่อย้ายสิ่งของหลายหีบนั้นเข้าไปในจวนแม่ทัพได้อย่างไร

วันถัดมา

เฟิ่งจิ่วเหยียนมาหาฮูหยินเมิ่งอีกครั้ง

ไม่รอให้นางนำเรื่องที่พบเมื่อวานบอกกับอาจารย์หญิง ฮูหยินเมิ่งก็ชิงพูดเรื่องลับเรื่องหนึ่งขึ้นมาก่อน

“นี่เป็นจดหมายด่วนจากพ่อของเจ้า เดิมนั้นส่งให้อาจารย์ของเจ้า ฉันเอามาดูก่อน เจ้าเองก็ดูด้วย”

แววตาฮูหยินเมิ่ง เต็มไปด้วยความหนักใจ

เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาทันที

เมื่อเปิดจดหมายดู ค่อยรู้ว่า ฮ่องเต้ทรราชคนนั้น ไม่เชื่อว่านางตายแล้ว บีบบังคับให้นายท่านเฟิ่งส่งคนมาให้

ฮูหยินเมิ่งจับมือข้างหนึ่งของนางไว้ พูดปลอบอย่างไม่มีเสียง

สีหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนเยือกเย็น

“อยู่ดีๆ ฝ่าบาทไม่มีทางลงโทษตระกูลเฟิ่ง”

นางยังคงให้ความสำคัญในเรื่องทางด้านชายแดนเหนือก่อน

หลังจากนั้นนางก็ไม่สนใจเนื้อหาในจดหมายอีก พูดบอกเบาะแสที่พบในบ้านอาสะใภ้หกให้ฮูหยินเมิ่งฟัง

อาสะใภ้หกฟังแล้วก็แปลกประหลาดใจ

“เส้นทางลับใต้ดินจากในบ้านอาสะใภ้หกหรือ?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนผงกหัว

“นางจะต้องกลับไปเส้นทางลับใต้ดินอีกแน่นอน”

“เจ้าพูดถูก ฉันจะจัดคนไปคอยเฝ้าดูเดี๋ยวนี้”

……

เมืองหลวง

ปลายเดือนตุลาคมแล้ว

งานแต่งงานของคุณหนูตระกูลโจวกับเฟิ่งเหยียนเฉิน ใกล้เข้ามาถึง

ตระกูลเฟิ่งยุ่งกับการจัดเตรียมงานแตง ตามหลักแล้วมีงานมงคลผู้คนควรรู้สึกรื่นเริงมีความสุข นายท่านเฟิ่งกลับโศกเศร้า

ฮูหยินเฟิ่งก็สีหน้าเศร้าสร้อยเหมือนกัน

นายท่านเฟิ่งส่งจดหมายไปยังชายแดนเหนือแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้รับข่าวอะไรจากอีกฝ่าย

ในใจเขาขุ่นเคืองจัด ไม่มีที่ระบาย

เมิ่งฉวีตาเฒ่าคนนั้น ไม่รู้ว่ากลอกยาวิเศษอะไรให้ลูกสาวของเขา!

เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ก็ควรเรียนรู้ที่จะเป็นกุลสตรีเป็นภรรยาที่ดี เป็นแม่ที่ดี

ไม่ใช่ต่อสู้เข่นฆ่าเหมือนอย่างผู้ชาย!

เมื่อไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของตนเอง ก็เลี้ยงดูไปเรื่อย!

วันต่อมา หลังจากว่าราชการเช้าเสร็จ

นายท่านเฟิ่งก็มีรับสั่งให้อยู่รอก่อนตามลำพังอีก

จักรพรรดิที่อยู่บนตำแหน่งสูงศักดิ์ มองดูเขาอย่างเย็นชา พร้อมถามขึ้นมาเหมือนอย่างไม่ได้ตั้งใจว่า

“ตระกูลเฟิ่งกำลังจะจัดงานมงคลแล้ว?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน