#ปฏิกิริยาของเฟิ่งจิ่วเหยียนในครั้งนี้รวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง นางเอียงหน้าหลบจูบนั้นไปได้อย่างเฉียดฉิว
ริมฝีปากของบุรุษปัดผ่านใบหน้าของนางไปเจอกับความว่างเปล่า
สายตาของนางมีรังสีสังหารเย็นเยียบวาบผ่าน
เซียวอวี้ไม่ได้ลงมือต่อ เขาหัวเราะแล้วกล่าวข้างหูนางว่า
“เจ้ากล่าวว่าอันใดนะ ตอบแทนบุญคุณ ทำเพื่อเรา โกหกทั้งเพ
“เจ้ารู้ว่าเมิ่งเฉียวม่อนั่นทรยศเจ้า จึงคิดจะเอานางมาไว้ข้างกาย จะได้ค่อย ๆ ทรมานนาง
“เราเดาถูกใช่หรือไม่?”
เฟิ่งจิ่วเหยียนสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย
จากนั้นก็ได้ยินบุรุษผู้นั้นถามต่ออีกว่า
“เจ้าคิดอยากจะกลับมาจริง ๆ หรือว่าถูกบังคับ?”
เฟิ่งจิ่วเหยียนใช้ความพยายามอย่างมากในการควบคุมตนเองให้สงบนิ่ง
“ข้า...”
“วันนี้ยามที่เจอเจ้าในกระท่อมไม้ เจ้าสะพายกระเป๋าเดินทางเอาไว้ เดิมเจ้าตัดสินใจจะหนีต่อไปใช่หรือไม่?”
เซียวอวี้มีท่าทางราวกับว่าเขามองนางจนทะลุปรุโปร่งแล้ว ทั้งยังทำราวกับกำลังเล่นกับเหยื่อที่อยู่ในกำมืออย่างไรอย่างนั้น
เขาอยากเห็นนางหวาดกลัว หวาดผวา อยากได้ยินนางขอร้องให้เขายกโทษให้
ทว่านางเพียงเงยหน้าขึ้นอย่างสงบนิ่งแล้วใช้ดวงตาที่ไร้ความเกรงกลัวคู่นั้นมองมาที่เขา
ทุกสิ่งทุกอย่างดูราวกับการยั่วยุอย่างไร้เสียง
“ข้าอยากกลับเอง”
นางโกหก
ทว่าแล้วอย่างไรเล่า
เซียวอวี้มองไปที่นางอย่างเย็นชา
เขามั่นใจในการคาดเดาของตนเอง มั่นใจว่านางต้องการที่จะแก้แค้นเฉียวม่อ
“นั่นเป็นถึงแม่ทัพหญิงคนแรกแห่งแคว้นหนานฉี หากทำลายนางแล้ว เจ้าจะเอาอะไรมาชดใช้ หากพูดถึงคุณค่าต่อหนานฉีแล้ว แม้แต่นิ้วมือของนาง เจ้าก็ยังเทียบไม่ได้ด้วยซ้ำ”
ใบหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนไม่แสดงอารมณ์ใดทั้งสิ้น
“หม่อมฉันไม่เคยคิดเช่นนี้เลยเพคะ”
“เราไม่สนใจว่าเจ้าจะคิดอย่างไร”
เมื่อกล่าวจบแล้ว เขาก็ก้มศีรษะเตรียมจะจูบนางอีก
เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่หลบ นางกล่าวต่อด้วยความใจเย็นอย่างที่สุด
“ฝ่าบาทไม่รังเกียจหรือ หม่อมฉันเคยถูกโจรภูเขาพวกนั้น...”
เซียวอวี้หยุดมือดังคาด
สายตาของเขาเย็นชา น้ำเสียงเองก็เย็นเยียบเช่นกัน
ทว่าไม่ได้พุ่งเป้ามาที่นาง
“ไม่ใช่ความผิดของเจ้า”
หากนับกันจริง ๆ สาเหตุก็คือเขา หลิงเยี่ยนเอ๋อร์ถึงได้ทำร้ายนาง นางจึงพลอยฟ้าพลอยฝนต้องรับเคราะห์ไปด้วย
เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง
ไม่นึกเลยว่าเขาจะคิดเช่นนี้
ราวกับเพื่อยืนยันคำพูดของตัวเอง เซียวอวี้เชยคางนางขึ้น แล้วประทับจูบลงบนริมฝีปากของนาง
เป็นจูบเพียงผิวเผินราวกับแมลงปอที่แตะผิวน้ำเท่านั้น ทว่านางกลับไม่รู้สึกสะอิดสะเอียนเหมือนก่อนหน้านี้

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
เติมเหรีญญไป 500 เหรียญ เริ่มกดซื่อตอน จาก 223 มาถึงตอน 227 = 5 ตอน 40 เหรัยญ แต่ตอนนี้มีเหรียญคงเหลือ 444 เหรียญ และเปิดอ่านย้อนหลังไม่ได้ ช่วยแก้ไขด้วยค่ะ...
สนุกดี แต่ใช้บัตร์เติมเงินเอไอเอสไม่ได้ ขอบคุที่ให้อ่าน...