แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 283

เฟิ่งจิ่วเหยียนหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกมา

มู่หรงฉานมองตามจดหมายฉบับนั้นโดยไม่คลาดสายตา

“เจ้าดูเองเถอะ” เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

มู่หรงฉานค่อย ๆ ก้าวมาข้างหน้า นางเปิดจดหมายออกดู ในนั้นเป็นหลักฐานความผิดของบิดาจริง ๆ

ในใจของนางรู้สึกว้าวุ่น แต่สีหน้ายังคงสงบนิ่ง

นางรีบพับจดหมายฉบับนั้นเก็บ และวางกลับคืนที่เดิม พร้อมกลับมานั่งลงตามเดิม

นางกระวนกระวายใจ

จดหมายฉบับนี้ บางทีอาจจะเป็นของปลอมก็ได้

ทว่านางเคยทำผิดพลาดมาครั้งหนึ่ง ทำให้พี่ชายของนางต้องตาย นางจึงไม่อาจเห็นบิดาต้องมาเกิดเรื่องขึ้นอีก...

มู่หรงฉานกำลังจะเอ่ยขึ้น ทว่ากลับเห็นฮองเฮานำจดหมายฉบับนั้นจ่อที่ตะเกียงน้ำมัน

ทันทีที่มุมจดหมายข้างหนึ่งติดไฟ เปลวไฟก็ลุกลามอย่างเร็ว จดหมายทั้งฉบับถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน

มู่หรงฉานตกใจอย่างมาก

นางลุกขึ้นพรวดพราดโดยไม่รู้ตัว

“ฮองเฮา!”

นางไม่เข้าใจว่า ฮองเฮาทำเช่นนี้มีจุดประสงค์ใด

เฟิ่งจิ่วเหยียนเผาจดหมายฉบับนั้นเสร็จ นางเหลือบดูมู่หรงฉานอย่างใจเย็น

“ข้าบอกเจ้าตามตรง ตอนแรกข้าจัดการกับหลิงเยี่ยนเอ๋อร์ได้ ข้าก็ไหว้วานบุคคลลึกลับผู้นั้น

“เขาเป็นคนนำหลักฐานความผิดทั้งหมดของหลิงเยี่ยนเอ๋อร์---มามอบให้กับข้า”

ม่านตาของมู่หรงฉานพลันสั่นไหว

“ที่แท้ท่านก็ติดต่อกับบุคคลลึกลับผู้นั้นมาแต่แรกแล้วใช่หรือไม่ แต่เหตุใดท่านถึงมาบอกข้า...”

น้ำเสียงของเฟิ่งจิ่วเหยียนฟังดูเหมือนอัดอั้น

“ตอนแรก ข้าก็เลือกทำแบบเดียวกับเจ้า ยอมเป็นหมากให้กับบุรุษลึกลับผู้นั้น

“ผลสุดท้ายกลับกลายเป็นถูกเขาควบคุมมาโดยตลอด ความลับทั้งหมดถูกเขาขุดคุ้ยขึ้นมาจนหมด”

ขณะที่พูดนางเหลือบไปมองมู่หรงฉาน สายตานั้นดูดุดันและเยือกเย็น

“เจ้ามีความลับอันใดที่ต้องเก็บงำไว้ และไม่กล้าบอกผู้อื่นหรือไม่ จงระวังไว้ หากเขารู้เจ้าไม่มีทางหนีพ้นเป็นแน่”

มู่หรงฉานรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมาทันที

ราวกับว่ามีดวงตาคู่หนึ่งอยู่ในที่ลับจับจ้องมาที่นาง

นางบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ ไม่แสดงความกลัวต่อหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียน

“ฮองเฮา หม่อมฉันบริสุทธิ์ และไม่มีสิ่งใดต้องกลัว”

จากนั้น นางเอ่ยต่อ

“ทว่าฮองเฮาเพิ่งจะเผาจดหมายฉบับนั้น หม่อมฉันจึงต้องคืนให้ท่านหนึ่งฉบับ ถึงจะไม่เป็นการเสียมารยาท”

มู่หรงฉานรักษาคำพูด นางจึงรีบสั่งชิวหงให้ไปตำหนักฟางเฟย และนำจดหมายลับฉบับนั้นมาส่งมอบให้กับเฟิ่งจิ่วเหยียน

ขณะที่นางคิดว่าสามารถกลับตำหนักได้แล้ว พลันได้ยินฮองเฮาเอ่ยขึ้นว่า

“จิ้งกุ้ยเหริน เจ้าเต็มใจจะช่วยข้าอีกแรงในการจับคนชั่วผู้นั้นหรือไม่?”

มู่หรงฉานพลันหยุดชะงัก

หากสิ่งที่ฮองเฮาพูดเป็นความจริง บุคคลลึกลับผู้นั้นสามารถสืบรู้ความลับทั้งหมดของนางได้จริงๆ ทั้งยังมีหลักฐานที่แน่นหนาว่าบิดาของนางขายตำแหน่งทางการ ถ้าเช่นนั้นก็ต้องกำจัดเขาทิ้ง

มิเช่นนั้นหลักฐานความผิดเหล่านั้นจะต้องถูกส่งมาถึงฮ่องเต้ในไม่ช้า