แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 45

“ยืนงงอะไรอยู่เล่า? พระนางล่ะ!”

ซุนหมัวมัวเห็นเหลียนซวงยืนแข็งทื่ออยู่ที่เดิม จึงผลักนางเบา ๆ

เหลียนซวงได้สติกลับมา เหงื่อเย็นท่วมศีรษะทันที

“ข้า...ข้าจะไปหาพระนางเดี๋ยวนี้”

แย่แล้ว

นางจะไปหาพระนางจากที่ไหนกันเล่า!

ซุนหมัวมัวรุดหน้าไปต้อนรับการเสด็จมาเยือนของฮ่องเต้ก่อน

จักรพรรดินั่งอยู่ม้านั่งไม้สีทองขลับด้วยสีแดงด้านนอกตำหนัก เสื้อผ้าสีดำแก่ไม่มีแม้แต่รอยยับ เหมือนกับนิสัยของเขาไม่มีผิด มีความรับผิดชอบและละเอียดรอบคอบ เคร่งขรึมเอาจริงเอาจัง

“ฮองเฮาล่ะ”

ซุนหมัวมัวประเคนชาให้ : “กราบทูลฝ่าบาท พระนางคงจะกำลังเสด็จมา คงจะสรงน้ำอยู่เพคะ”

เซียวอวี้เลิกคิ้วขึ้น

ก่อนหน้านี้ที่เขาออกจากตำหนักหลิงเซียวมา เดิมวางแผนจะกลับไปที่ตำหนักจื้อเฉินทันที

ระหว่างทางผ่านตำหนักหย่งเหอ จึงเปลี่ยนใจชั่วคราว มาถามความคืบหน้าในการสืบสวนของฮองเฮาเสียหน่อย

นางกลับมาสรงน้ำในยามนี้เสียอย่างนั้น

ผ่านไปครู่ใหญ่ ก็ยังไม่เห็นฮองเฮาออกมา

เซียวอวี้จวนจะหมดความอดทน

ซุนหมัวมัวเองก็สังเกตได้ถึงความผิดปกติ

นางรีบร้อนเข้าไปในตำหนัก กลับเห็นเหลียนซวงยืนแข็งทื่อราวกับตอไม้อยู่ในด้านในฉากกั้น

เมื่อเห็นเช่นนั้น ซุนหมัวมัวทั้งลนลานและโมโห

นางใช้เสียงเบาที่สุดตำหนิเหลียนซวง

“เจ้าทำอะไรอยู่! ให้เจ้าไปหาพระนาง เจ้ามายืนแข็งทื่ออยู่ตรงนี้ทำไม!

“ไม่รู้หรือไรว่าฮ่องเต้รออยู่ด้านนอก?”

เหลียนซวงแสร้งทำเป็นไม่สะทกสะท้าน

“พระนางปวดท้องกะทันหัน ไปห้องปลดทุกข์แล้ว

“หมัวมัว ฝ่าบาทมีเรื่องอันใดกัน? จึงยืนกรานจะพบกับพระนางตอนนี้เลยหรือ?”

ซุนหมัวมัวดึงนางเอาไว้ “เจ้ารอเดี๋ยวก่อน! เหตุใดข้ารู้สึกว่าเจ้าผิดแปลกไป? เด็กเปรต เจ้ารีบบอกความจริงมา พระนางไปไหนกันแน่!”

อย่างไรเสียคนแก่ก็เหนือขั้นกว่า

ซุนหมัวมัวอายุมากกว่านางเป็นเท่าตัว และเป็นข้ารับใช้ในพระราชวังมานาน เรื่องเพียงเท่านี้จะมองไม่ออกได้เช่นไร

เหลียนซวงยังคงยืนยันคำเดิม

“พระนางอยู่ที่ห้องปลดทุกข์ เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว!”

“ได้ เช่นนั้นข้าก็จะไปหาพระนางที่ห้องปลดทุกข์!”

“ไม่ได้! พระนางไม่ชอบให้ใครไปรบกวน!”

เหลียนซวงดึงซุนหมัวมัวไว้ไม่ให้นางไป

ตอนที่สองคนกำลังฉุดกระชากลากถูกันอยู่ ด้านนอกม่านกั้นก็เกิดเสียงดังขึ้น

“พวกเจ้าสองคนทำอะไรกันอยู่!”

เป็นหลิวกงกงที่อยู่ข้างกายฮ่องเต้!

ทั้งสองคนแยกออกจากันเดินออกมาจากม่านกั้นทันที

ซุนหมัวมัวที่เวลาปกติจะพึ่งพาไม่ได้ ตอนนี้กลับเฉียบแหลมขึ้นมา

นางพูดอย่างใจดีสู้เสือ

“หลิวกงกง เมื่อคืนพระนางทานของเสียไป ไปห้องปลดทุกข์แล้ว พวกเรากำลังหารือกันว่าจะอธิบายกับฝ่าบาทเยี่ยงไร”

หลิวกงกงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน