แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 501

ไทฮองไทเฮาไม่ได้คิดที่จะตายจริง ๆ เพียงต้องการใช้ความตายมาข่มขู่เท่านั้น

เซียวอวี้ทราบจุดประสงค์ของนาง หลังจากที่หมอหลวงยืนยันว่านางปลอดภัยดี เขาก็เอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

“เสด็จย่า ท่านก็อยากจะบีบบังคับเราด้วยกระมัง”

ไทฮองไทเฮาเอนหลังพึงหัวเตียง และมองเขาด้วยสายตาที่เจ็บปวด

“ข้ามิได้บังคับเจ้า ข้าเพียงรู้สึกปวดใจแทนเจ้า!

“ฮ่องเต้ ข้าได้ยินเรื่อราวในราชสำนักเหล่านั้นหมดแล้ว

“สตรีนางนั้น นางได้บีบบังคับให้เจ้าตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ไยเจ้ายังไม่เห็นหัวใจของนางชัดเจนอีกเล่า?

“นางตั้งใจจะออกจากวัง

“ข้าก็สามารถมองเห็นได้ว่า เจ้ามีนางอยู่ในใจ และต้องการจะเก็บนางไว้

“ทว่าเจ้าจะสามารถกักขังสตรีที่ไม่มีเจ้าอยู่ในหัวใจ ไว้ได้อย่างไรเล่า? ฝ่าบาท ยังจำหยวนเฟยของฮ่องเต้พระองค์ก่อนได้หรือไม่? หากเจ้าชอบฮองเฮาจริง ๆ จักทนเห็นฮองเฮามีจุดจบเช่นนั้นได้หรือ?”

ทันใดนั้นเซียวอวี้พลันรู้สึกหนาวสะท้าน

หยวนเฟยหญิงงามผู้อาภัพนั้น เป็นพระสนมสุดรักของเสด็จพ่อ

ทว่าสตรีนางนั้นมิได้รักเสด็จพ่อ

เสด็จพ่อบีบบังคับให้นางอยู่ในวัง ถึงขั้นประสงค์จะแต่งตั้งนางเป็นฮองเฮาของท่านด้วยซ้ำ

ทว่า นางอยู่ในวังได้ไม่ถึงสามปี ก็จบชีวิตลงด้วยวิธีการที่น่าสังเวทใจยิ่งนัก

เรื่องของหยวนเฟยถือเป็นความลับในวังแห่งนี้

ทว่าเขายังจดจำได้เสมอมา

นางกรีดทำลายโฉมหน้าของตนเอง แทงกระบี่ทะลุหน้าท้อง กลายเป็นหนึ่งศพสองชีวิต...

เขาได้เห็นเองกับตา เสด็จพ่อกอดร่างของนางไว้ และไม่อนุญาตให้มีการฝังศพ หลังจากทรมานเยี่ยงตายนานกว่าสองวัน ก็พลันสลบไสลไปอย่างเศร้าเสียใจ

หลังจากนั้น อุปนิสัยของเสด็จพ่อก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

แม้ว่าพระองค์จะมีชีวิตอยู่ หทัยได้ตายไปแล้ว

กลายเป็นคนที่ไร้หัวใจ และไร้ความเมตตากับทุกคน

จิตใจของเซียวอวี้เต็มไปด้วยฉากการเสียชีวิตของหยวนเฟย และรูปลักษณ์ที่เศร้าหมองเกินจะมีชีวิตอยู่ต่อของฮ่องเต้องค์ก่อน

ไทฮองไทเฮาทอดถอนหายใจ

“ฮ่องเต้องค์ก่อนมักจะสอนให้พวกเจ้าไร้ความเมตตา นั่นก็เพราะเขาได้ลิ้มรสความเจ็บปวดจากความรักมาก่อน

“ข้าอาบน้ำร้อนมาก่อน พวกเจ้ายืดเยื้อกันแบบนี้ ย่อมจะไม่มีผลลัพธ์ที่ดีเลย

“ฮองเฮาจะยิ่งเกลียดและเบื่อหน่ายเจ้ามากขึ้นเท่านั้น

“ฮ่องเต้ ปลดฮองเฮาเสียเถิด

“อย่างน้อยพวกเจ้าทุกคนก็สามารถมีชีวิตอยู่อย่างดี

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน