แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 513

แคว้นหนานฉีจะมีการรวบรวมผลสถิติเปรียบเทียบในทุก ๆ สามปี เพื่อได้ทราบข้อมูลประชากรของแผ่นดิน โดยเฉพาะจำนวนการเกิด จำนวนการตาย ตลอดจนรายละเอียดของคนอายุมากถึงแปดสิบ เด็กอายุน้อยถึงหกขวบ รวมถึงส่วนสูง รูปลักษณ์หน้าตา

เมื่อหนึ่งเดือนกว่าที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ทะเบียนราษฎรเข้าวังมารายงานการปฏิบัติหน้าที่ราชการ หลังจากการตรวจสอบข้อมูลเป็นเวลาหลายเดือนในปีที่แล้ว แคว้นหนานฉีอาจเกิดวิกฤตการณ์

ในระหว่างชายหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน จำนวนผู้หญิงมีน้อยกว่าผู้ชายมาก ในผู้ชายจำนวนสิบคน มีเพียงคนเดียวที่สามารถได้แต่งงาน

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงชายบางคนที่มีเมียเยอะ มากชู้หลายเมีย ทำให้ผู้ชายมากมายไม่มีภรรยา

ทหารรักษาการณ์ชายแดน ส่วนใหญ่ไม่ได้แต่งงาน

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ผ่านไปยี่สิบปี แคว้นหนานฉีคงไม่มีทหารแล้ว

ดังนั้น เซียวอวี้ยอมที่จะเปิดคลังแผ่นดิน ส่งเสริมกระแสการหย่าร้างในหมู่บ้านชาวบ้าน

ขอเพียงทำให้มีผู้หญิงมากมายรอที่จะมีคู่ครอง จึงจะสามารถรักษาความสมดุลในการแต่งงาน

แน่นอนว่านอกจากเหตุผลอย่างเป็นทางการแล้ว เขาก็ยังมีความคิดเห็นส่วนตัวอยู่บ้าง

เขาเพิ่งสูญเสียฮองเฮาไป จะยอมเห็นคนอื่นรักใคร่ อยู่กันอย่างเป็นคู่ได้อย่างไร

ชิ้ว!

ลูกศรอันแหลมคมอีกดอกพุ่งออกไป แทงทะลุคอหุ่น

รุ่ยอ๋องมองดูหุ่นนั่น ด้วยท่าทีเคร่งขรึม

ฝ่าบาทใส่ใจเฟิ่งเวยเฉียงถึงขนาดนี้ ก็ไม่ควรที่จะตกลงหย่าร้าง

……

ตำหนักวั่นโซ่ว

ไทฮองไทเฮาได้สูตรยาพื้นบ้านมา มองดูหรงเฟยดื่มลงไป

นางมองดูท้องของหรงเฟย อย่างเต็มไปด้วยความคาดหวัง

“คนที่ฝ่าบาทโปรดปรานที่สุดก็คือเจ้า ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องกับเจ้า จึงถูกหลิงเยี่ยนเอ๋อร์ เฟิ่งเวยเฉียงฉกฉวยโอกาสไป ตอนนี้เจ้ากลับมาแล้ว ในใจฝ่าบาทก็จะไม่มีใครอื่น”

“สิ่งที่เจ้าต้องทำ ก็คือรักษาสุขภาพร่างกายให้ดีขึ้นโดยเร็ว แล้วก็มีพระราชโอรส”

หรงเฟยดื่มยาจนหมด อมยิ้มแย้มอย่างสุภาพอ่อนโยน เต็มไปด้วยความเอียงอายเล็กน้อย

“เพคะ เสด็จย่า”

ไทฮองไทเฮาถามขึ้นมา “ช่วงที่ผ่านมานี้ ฝ่าบาทมีงานยุ่งมาตลอด ถึงแม้ยังไม่ได้มีรับสั่งร่วมบรรทมกับเจ้า แต่เจ้าก็ไม่ต้องใจร้อน”

หรงเฟยเม้นริมฝีปาก ผงกศีรษะ

“เพคะ”

ในดวงตาของนางปกคลุมไปด้วยความหมายลึกซึ้ง

ตำหนักฉือหนิง

หลังจากการกลับวังของหรงเฟย ทำให้ไทเฮาเพิกเฉยกับเกียรติยศและความอัปยศ

หนิงเฟยพึ่งพาไม่ได้ นางหวังเพียงว่าจะได้ใช้ชีวิตวัยชราอย่างสงบสุข

ช่วงนี้ สิ่งเดียวที่นางเป็นกังวล นั่นก็คือเรื่องแต่งงานขององค์หญิงใหญ่

ลูกหลานตระกูลมั่งคั่งในเมืองหลวง ส่วนใหญ่ล้วนแต่งงานมีภรรยาแล้ว พวกที่วงศ์ตระกูลด้อยกว่า ไทเฮาก็รับไม่ได้

องค์หญิงใหญ่ไม่สนใจเรื่องแต่งงาน ตอนนี้นางมีเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่า

สตรีเหมือนอย่างแม่ทัพน้อยเมิ่ง สามารถไปทำศึกฆ่าล้างศัตรู งั้นนางก็จะต้องสามารถสร้างผลงาน ภายในราชสำนัก

เช่นนี้นางถึงคู่ควรกับการเป็นเพื่อนสนิทของแม่ทัพน้อยเมิ่ง

……

ตำหนักหย่งเหอ

นับจากที่ฮองเฮาองค์เก่าออกไปจากวัง ตำหนักหย่งเหอก็เงียบเหงาอย่างมาก

ข้าหลวงผ่านไปมา มีเพียงเหลียนซวเฝ้าอยู่ที่นี่ตลอด

ก่อนที่เฟิ่งจิ่วเหยียนจะออกจากวัง ก็เคยถามเหลียนซวง ว่าจะออกไปจากวังหรือไม่ นางสามารถจัดเตรียมให้ได้

แต่เหลียนซวงปฏิเสธ

นางเป็นสาวใช้ ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหนล้วนต้องปรนนิบัติรับใช้คน สู้อยู่ในวังต่อไปยังจะดีกว่า ยังมีชื่อเสียงในฐานะที่เป็นนางข้าหลวงใหญ่ของอดีตฮองเฮา ไม่ถึงขั้นถูกคนอื่นรังแก

อีกอย่าง คดีตระกูลเฉิน เป็นสิ่งที่นางกังวลที่สุด

หากนางออกไปจากวัง คงไม่มีโอกาสได้รับรู้เรื่องคดีนี้อีก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน