แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 515

ยามปกติเฟิ่งจิ่วเหยียนมักจะฟันดาบและเล่นปืน ไม่มีเวลาว่างก็ปลูกดอกไม้ดอกหญ้า

เซียวเหยาจวีในอดีต สิ่งที่เห็นค่อนข้างเหี่ยวเฉา

แต่วันนี้นางเดินเข้ามา สิ่งที่มองเห็น คือดอกไม้สีสันสวยสดงดงาม

มีนกเกาะเรียงแถวอยู่บนกิ่งก้าน ร้องจ้อกแจ้กจอแจ มีชีวิตชีวาอย่างมาก

สาวใช้ไฉ่เยว่ยุ่งอยู่กับงานในเรือน มองเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนเป็นคนแรก ต่อให้นางสวมหน้ากากไว้ แต่งตัวเป็นชาย

“ท่านกลับมาแล้วหรือ!” ดวงตาไฉ่เยว่เป็นประกาย รีบวางไม้กวาดในมือ ต้อนรับนางเข้าไปในบ้าน

เฟิ่งจิ่วเหยียนมองไม่เห็นใครอื่น จึงถามขึ้นมา “เวยเฉียงล่ะ?”

ไฉ่เยว่รินน้ำชาให้นางไปด้วย ตอบไปด้วยว่า

“หมอเทวดาซ่งพาคุณหนู ไปเด็ดดอกไม้ข้างหลังเขาแล้วเจ้าค่ะ”

เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เด็ดดอกไม้?”

ชายเดี่ยวหญิงโสด ไม่เป็นการเหมาะสม

ต่อให้นางเชื่อมั่นในความมีศีลธรรมของซ่งหลี...

เพิ่งพูดเสร็จ นางก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาจากไกลจนใกล้เข้ามา

เมื่อลุกขึ้นมามองดู ก็เห็นซ่งหลีกับเวยเฉียงเดินเคียงบ่าเคียงไหล่มา บนศีรษะเวยเฉียงยังสวมมงกุฎดอกไม้ ไร้เดียงสาราวกับเด็กน้อย รอยยิ้มสดใสยิ่งกว่าดอกไม้

ซ่งหลีสวมเสื้อผ้าธรรมดา ในมือถือตะกร้าไม้ไผ่พร้อมใส่ดอกไม้ไว้ ติดตามนางอย่างใกล้ชิด มองดูนางด้วยสายตาอ่อนโยน

เฟิ่งจิ่วเหยียนมองดูภาพชายหญิงที่เหมาะสมกันดั่งกิ่งทองใบหยก วางคิ้วยิ่งขมวดชนกันแน่น

ซ่งหลีเงยศีรษะขึ้นมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ มองเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนที่อยู่ข้างในบ้าน

ทันใดนั้น เขาอึ้งตะลึงอยู่ที่เดิม

“ซู สหายซู?”

ฝ่ามือซ่งหลีมีเหงื่อไหลซึม ขยับออกห่างเฟิ่งเวยเฉียงด้วยสัญชาตญาณ

……

ตรงส่วนหน้า

ซ่งหลีละอายใจและโทษตัวเอง

“ขออภัย สหายซู ข้า...ข้ารู้สึก...”

เขาเหมือนมีอะไรติดอยู่ในลำคอ พูดจาไม่ออก

ด้านหนึ่งเป็นคนรักที่อยู่ด้วยกันมานาน จนเกิดความรัก อีกด้านหนึ่งคือเพื่อนที่ดีต่อกันมานานหลายปี

ไม่ว่าคนไหนเขาก็ไม่อยากสูญเสียไป

เฟิ่งจิ่วเหยียนนั่งตรงตำแหน่งหลัก ไม่พูดไม่จา

ซ่งหลีสงบสติอารมณ์ครู่หนึ่ง แล้วยกมือประสานทำความเคารพนาง

“ข้ารู้ว่า ภรรยาของเพื่อนนั้นมิควรรังแก ข้าก็รู้ว่า ในฐานะที่เป็นหมอ ไม่ควรที่จะมีความรู้สึกลึกซึ้งกับผู้ป่วยของตนเอง

“แต่ข้า ข้าไม่สามารถควบคุมความรู้สึกของตนเองไว้ได้

“สหายซู ล้วนเป็นความผิดของข้า แม่นางเฟิ่ง นางไม่รู้เรื่องอะไรเลย...”

เฟิ่งจิ่วเหยียนขัดจังหวะที่เขากำลังพูด พร้อมถามกลับ

“เจ้าคิดว่า ข้าชอบนางหรือ?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน