แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 516

ฮูหยินเมิ่งถูกลักพาตัวไป โจรทิ้งจดหมายไว้หนึ่งฉบับ ระบุชัดเจนว่าให้แม่ทัพน้อยเมิ่งเปิดอ่านด้วยตนเอง

ยามที่เฟิ่งจิ่วเหยียนเดินทางมาถึงจวนแม่ทัพ ก็เห็นอาจารย์นั่งอยู่ในห้องโถงหลักตามลำพัง สีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศก ได้ยับยั้งอารมณ์ความรู้สึกไว้ พยายามรักษาความสงบสติไว้มากที่สุด เพื่อจะสามารถคิดหาวิธีได้อย่างรอบคอบ

“อาจารย์...”

“จดหมายฉบับนี้ เจ้าดูก่อน” เมิ่งฉวียื่นจดหมายให้กับนาง พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา

จดหมายนั้นผ่านการเปิดดูแล้ว

เฟิ่งจิ่วเหยียนรีบเปิดอ่าน ดูเนื้อหาข้างในอย่างชัดเจน

ระบุใจความสั้น ๆ ให้นางไปตามนัดลำพัง ไปยังภูเขาหวู่หยาง เพื่อเปลี่ยนตัวอาจารย์หญิงกลับมา

“ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!” เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ลังเลเลย

เมิ่งฉวีรีบลุกขึ้นมาห้ามนางไว้

“ใจเย็นหน่อย! อาจารย์หญิงของเจ้าถูกลักพาตัว ข้าเป็นห่วงยิ่งกว่าเจ้า”

“แต่เจ้าไปเสียแบบนี้ ข้ากลัวว่าเจ้าก็จะตกอยู่ในมือของพวกเขา”

เมิ่งฉวีผ่านศึกสู้รบมานาน ย่อมดูออกว่า นี่เป็นแผนการที่พุ่งเป้าหมายยังเฟิ่งจิ่วเหยียน ต้องการหลอกล่อให้ไปติดกับดัก

เฟิ่งจิ่วเหยียนกำจดหมายเป็นก้อน

“อาจจะเป็นคนของพรรคเทียนหลง”

เมิ่งฉวีผงกหัว

“ข้าก็คิดเช่นนี้

“ดังนั้นพวกเรายิ่งจะบุ่มบ่ามไม่ได้

“ตั้งแต่แรกที่เจ้าเขียนจดหมายมาบอก ข้ากับอาจารย์หญิงก็คอยระวังตัวมาตลอด และได้แฝงคนไว้ในชายแดนเหนืออย่างเพียงพอ...”

ฮูหยินเมิ่งเป็นหนึ่งในคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเฟิ่งจิ่วเหยียน นางราวจะควบคุมอารมณ์ของตนเองไม่ได้ น้ำเสียงหนักแน่น

“แผนการของข้าคือล่อศัตรูให้ถลำลึก แล้วจัดการพร้อมกันทีเดียว คิดไม่ถึงว่าอาจารย์หญิงจะตกอยู่ในมือของพวกเขา! คนที่ส่งไปคอยคุ้มกันอาจารย์หญิงล่ะ ตอนที่อาจารย์หญิงถูกลักพาตัว พวกเขาทำอะไรอยู่!”

น้อยครั้งมากที่นางจะควบคุมอารมณ์โกรธไม่ได้แบบนี้

เมิ่งฉวีวางมือบนไหล่ของนาง สีหน้าเย็นชา น้ำเสียงหนักแน่นมีพลัง

“พวกเราเตรียมพร้อมรับมือศัตรูแล้ว แต่อีกฝ่ายก็ไม่ใช่คนโง่ ถูกพวกเขาจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว ก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้”

“ในเมื่อเกิดเรื่องขึ้นมาแล้ว โทษฟ้าโทษคนอื่นก็ไม่มีประโยชน์อะไร เราควรคิดให้ดี จะโจมตีพวกเขายังไง”

เฟิ่งจิ่วเหยียนพยายามใจเย็น แต่ก็ยังคงยากที่จะควบคุม

“ข้าไม่ควรมาชายแดนเหนือ หากเกิดอะไรขึ้นกับอาจารย์หญิง...ข้าจะใช้ความตายชดเชยความผิด!”

น้ำเสียงเมิ่งฉวีเคร่งขรึมขึ้นมาอย่างผิดปกติ กดเสียงต่ำหน่อย พร้อมตำหนิ

“มีสติหน่อย! อย่าโกลาหลไปเอง

“เจ้าเลือกชายแดนเหนือ เพราะคิดว่าอาจารย์กับอาจารย์หญิงไว้ใจได้ เพราะชายแดนเหนือเป็นเขตแดนของพวกเรา!”

“เจ้าโทษตัวเอง อาจารย์ก็สมควรโทษตัวเอง ทั้งที่เจ้าพูดเน้นย้ำแล้ว ข้าก็ยังไม่สามารถปกป้องภรรยาของตนเองได้”

“ทหารมาใช้ขุนพลต้านรับ น้ำมาใช้ดินต้าน พวกเขาจับตัวอาจารย์หญิงของเจ้าไป เจ้าก็ทำให้พวกเขาได้เห็น แตะต้องคนที่มิควรแตะต้อง จะตกอยู่ในสภาพแบบใด”

“ทำให้หวาดกลัวครั้งหนึ่ง จะรู้จักหวาดกลัวไปตลอด”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน