แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 52

“มีราชโองการ! หวงกุ้ยเฟยรับราชโองการ!”

ชุนเหอประคองหวงกุ้ยเฟยเดินออกมาด้านนอกตำหนัก และโค้งคำนับ

จากนั้นก็คอยฟังข้าหลวงผู้นั้นอ่านราชโองการ

“ฮ่องเต้ทรงมีรับสั่ง จ้าวเฉียนนำทรัพย์สินของพระราชวังไปขายต่อ มีหลักฐานชัดเจน ส่วนหวงกุ้ยเฟยละเลยการตรวจสอบ นับตั้งแต่บัดนี้ ให้นำตราประทับทอง ส่งมอบให้กับฮองเฮาเพื่อควบคุมวังหลัง...”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าหวงกุ้ยเฟยพลันเปลี่ยนในทันที

ฮ่องเต้ต้องการยึดตราประทับทองของนางไปจริงหรือ?

ถึงเวลานี้ ราชโองการยังอ่านไม่จบ

พลันได้ยินข้าหลวงผู้นั้นเอ่ยอีกว่า

“นอกจากนี้ ให้หวงกุ้ยเฟยลดตำแหน่งลงมาเป็นกุ้ยเฟย!”

อะไรกัน!

ทุกคนในตำหนักหลิงเซียวต่างมีสีหน้าตกตะลึง

จ้าวเฉียนทำความผิด เหตุใดหวงกุ้ยเฟยจึงถูกลงโทษร้ายแรงเช่นนี้?

ตั้งแต่หวงกุ้ยเฟยได้รับความโปรดปราน ก็ไม่เคยเกิดเรื่องเช่นนี้

ชุนเหอก็ไม่อยากเชื่อ จึงรีบประคองพระสนมของตน

ใบหน้าของหลิงเยี่ยนเอ๋อร์ยังคงสงบนิ่ง แต่มือไม้ชา สีหน้าไม่แช่มชื่นเหมือนปกติทั่วไป

“หม่อมฉัน น้อมรับราชโองการ”

หลังจากข้าหลวงที่อ่านราชโองการกลับไป หลิงเยี่ยนเอ๋อร์ก็นั่งลงบนเก้าอี้ แววตาดูว่างเปล่า ไม่รู้ว่านางกำลังคิดอะไรอยู่

ชุนเหอมองเห็นเหตุการณ์ ไม่กล้าส่งเสียงรบกวน จึงส่งสัญญาณให้ข้าหลวงคนอื่นออกไปก่อน

ใบหน้าของหลิงเยี่ยนเอ๋อร์ที่เดิมทีดูงดงามพริ้มเพรา กลับดูดุร้ายขึ้นหลายส่วน

“นังสารเลว! เฟิ่งเวยเฉียงหญิงต่ำช้าผู้นี้! นางทูลสิ่งใดต่อฝ่าบาทกันแน่! ฝ่าบาทไม่เคยปฏิบัติต่อข้าเช่นนี้เลย ไม่เคยเลย!”

“พระสนมระงับโทสะก่อนเพคะ ฝ่าบาทยังทรงโปรดปรานท่านเหมือนเดิม...”

“ไสหัวไป ไสหัวออกไปให้หมด!”

ในยามนี้หลิงเยี่ยนเอ๋อร์ไม่รับฟังคำพูดใด ๆ ทั้งสิ้น

นางคิดแต่จะฆ่าเฟิ่งเวยเฉียง

นับตั้งแต่หญิงต่ำช้าผู้นั้นเข้าวัง นางก็ไม่มีความสบายใจเลย

ตำหนักฉือหนิง

ไทเฮาทรงกริ้วมากกระทั่งน้ำชาก็ดื่มไม่ลง ทรงเอนกายนอนลงบนตั่ง รู้สึกคับแค้นใจตนเอง

“ข้าคงจะติดค้างเขาจริง ๆ

“หลิงเยี่ยนเอ๋อร์ผู้นั้น มีอะไรดีกันแน่ ถึงทำให้ฮ่องเต้ปกป้องนางได้”

“จ้าวเฉียนถูกใครบงการ คนมีปัญญาลองเดาก็จะรู้ทันที

“ฮ่องเต้หลงใหลในกาม ไม่แยกแยะถูกผิด!”

“ดินแดนแคว้นหนานฉีแห่งนี้ ไม่ช้าก็เร็ว...”

กุ้ยหมัวมัวรีบเอ่ยเตือน “ไทเฮาเพคะ ในวังมีหูตามากมาย”

ในขณะนั้นเอง ก็มีขันทีมาทูลรายงาน

“ไทเฮา มีข่าวมาใหม่จากตำหนักหลิงเซียวพ่ะย่ะค่ะ! หวงกุ้ยเฟยถูกลดตำแหน่งมาเป็นกุ้ยเฟย ส่วนตราประทับทองก็ถูกริบคืน!”

พอไทเฮาได้ยินเช่นนี้ นางก็ลุกจากตั่งขึ้นมานั่งทันที ในดวงตาฉายเป็นประกาย

“นี่เป็นความจริงรึ?”

ก่อนหน้านี้ฮ่องเต้ทรงตรัสว่าทุกอย่างให้ยุติเพียงเท่านี้ แล้วเหตุใดถึงกลับใจมาลงโทษนาง?

เขาคงไม่เปลี่ยนนิสัยกระมัง!

กุ้ยหมัวมัวอดถอนหายใจไม่ได้

“ไทเฮา ในที่สุดคนที่อยู่ในตำหนักหลิงเซียวก็ได้ลิ้มรสบทเรียนบ้าง ฝ่าบาทยังคงมีใจกตัญญู ไม่กล้าทำให้ท่านโมโห”

ไทเฮาส่ายพระพักตร์

“ไม่ใช่ อาจจะแค่ทำให้เราดู ฝ่าบาททรงโปรดปรานนางจิ้งจอกผู้นั้น รักนางสุดหัวใจ เขาจะตัดใจลงโทษนางได้รึ?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน