เมื่อออกมาจากเมืองเสี่ยวหลิน ก็มุ่งไปทางทิศใต้นั่นก็คือเมืองตงซิ่น
พันธมิตรอู่หลินอยู่ในหมู่บ้านเสิ่นเจียอู่ภายในเมืองตงซิ่น
ดูเผิน ๆ อาจจะเหมือนหมู่บ้านทั่วไป แต่เป็นสถานที่ตั้งสำนักใหญ่ของพันธมิตรอู่หลิน ในนั้นมียอดฝีมือแห่งยุทธภพมากมายจนนับไม่หวาดไม่ไหว
หน้าทางเข้าหมู่บ้านมีหินก้อนใหญ่ตั้งอยู่ บนนั้นสลักชื่อไว้หลายคน
บุรุษสองพาสาวน้อยมาด้วยหนึ่งคน ทั้งยังใส่หน้ากาก จึงทำให้คนระแวงอย่างเลี่ยงไม่ได้
คนเฝ้าหมู่บ้านเข้ามาขวางทางทั้งสามคน เอ่ยถามว่า
“มาจากไหน ไปแห่งหนใด”
อู๋ไป๋ตัดสินได้อย่างมีประสบการณ์ สิ่งที่ต้องทำต่อจากนี้คือตอบรับสัญญาณลับ
ดังนั้น เขาจึงหันไปมองแม่ทัพน้อย
เฟิ่งจิ่วเหยียนก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว คารวะตามขนบชาวยุทธภพอย่างเคร่งครัด
ต่อมานางก็กล่าวด้วยพลังเต็มเปี่ยม
“มาจากปรโลก หวนคืนสู่ปรโลก! มิตรภาพแน่นแฟ้นร่วมมีเกียรติร่วมเสื่อมเสีย จับมือสร้างตำนานแห่งยุทธภพ! คารวะ! ผู้นำพันธมิตรทรงอำนาจ!”
“พรืด——”
อู๋ไป๋หลุดขำอย่างอดไม่ได้
สัญญาณลับนี้…ฟังดูเชยอย่างยิ่ง!
คนอย่างแม่ทัพน้อย ทนรับได้อย่างไรกันนะ?
หลังจากที่เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดจบ สีหน้าก็แข็งทื่อเล็กน้อย
ตงฟางซื่อเฮ็งซวยนี่…
พูดได้เลยว่า หากไม่ใช่เพราะหมดทางเลือก นางก็คงไม่มาที่พันธมิตรอู่หลิน
“คารวะ! ผู้นำพันธมิตรทรงอำนาจ!” แม่นางน้อยนามว่า “เซี่ยวเซี่ยว” พูดเลียนแบบ เสียงสดใสน่ารัก ทำให้รู้สึกอุ่นวาบในใจ
เมื่อคนเฝ้าหมู่บ้านเห็นว่าเป็นคนของตัวเอง ก็ปล่อยให้เข้าไปแต่โดยดี
ตลอดทาง เฟิ่งจิ่วเหยียนเงียบเป็นพิเศษ
……
เห็นครั้งแรกหมู่บ้านเสิ่นเจียอู่ก็เป็นหมู่บ้านธรรมดาทั่วไป
อู๋ไป๋เพิ่งเคยมาพันธมิตรอู่หลินเป็นครั้งแรก ไม่คิดเลยว่า สำนักใหญ่แห่งยุทธภพที่ยิ่งใหญ่ จะตั้งอยู่ในสถานที่ธรรมดาไร้ความพิเศษเช่นนี้
ในจินตนาการ ควรที่จะเป็นหมู่บ้านกลางหุบเขา มีความเป็นเอกลักษณ์ ลูกศิษย์เฝ้าประตูล้วนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าและเครื่องประดับเหมือนกัน…ผลกลับกลายเป็นว่าสิ่งของเหล่านี้ไม่มีเลย
ไม่นานหลังจากนั้น เฟิ่งจิ่วเหยียนก็พาพวกเขามาเคาะประตูเรือนชาวนาหลังหนึ่ง
ชายฉกรรจ์ร่างบึกบึนออกมาเปิดประตู ทันทีที่เห็นนาง พลันเผยรอยยิ้มซื่อ ๆ อย่างหาเจอได้ง่ายออกมา
“สหายซู ก่อนหน้านี้ได้รับจดหมายจากเจ้า พอรู้ว่าเจ้าจะมา พวกข้าก็ตั้งตารอคอยอยู่เนิ่นนาน! รีบเข้ามาก่อน!”
ต่อมาอู๋ไป๋ถึงได้รู้ว่า ชายฉกรรจ์ผู้นี้คือฝานจิ้น “ฝ่ามือเหล็ก” ที่มีชื่อเสียงโด่งดังและน่าเกรงขาม
ฝานจิ้นเหลือบมองเซี่ยวเซี่ยวที่อยู่ข้างกายเฟิ่งจิ่วเหยียน “ลูกสาวเจ้าหรือ? โตขนาดนี้แล้ว? น้องสะใภ้มาด้วยหรือไม่?”
มุมปากของเฟิ่งจิ่วเหยียนกระตุกสองสามที
“เก็บได้ระหว่างทางน่ะ”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
ในกระเป๋ายังมีเหรียญเหลิออยู่ 220 เหรียญแต่ทำไมปลดล็อกไม่ได้คะ แก้ไขให้หน่อยค่ะ...
ในกระเป๋ายังมีเหรียญเหลืออยู่ 220 เหรียญแต่ปลดล็อกไม่ได้ แก้ไขให้หน่อยค่ะ...
เติมเหรียญไปแล้ว แต่ปลดล็อกไม่ได้ มีข้อความว่าเกิดข้อผิดพลาด กรุณาลองใหม่อีกครั้ง...
เติมเหรีญญไป 500 เหรียญ เริ่มกดซื่อตอน จาก 223 มาถึงตอน 227 = 5 ตอน 40 เหรัยญ แต่ตอนนี้มีเหรียญคงเหลือ 444 เหรียญ และเปิดอ่านย้อนหลังไม่ได้ ช่วยแก้ไขด้วยค่ะ...
สนุกดี แต่ใช้บัตร์เติมเงินเอไอเอสไม่ได้ ขอบคุที่ให้อ่าน...