แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 535

ด้านนอกประตู แม่เล้าขวางทหารกบฏเหล่านั้นไว้

“ด้านในคือน้องชายของแม่ทัพหวัง...”

“เหตุใดจึงไม่ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวใด ๆ ?”

“นี่...บางทีอาจจะเหนื่อยและหลับไปแล้ว?” แม่เล้าคาดเดา

“ไม่ชอบมาพากล! เปิดประตู!”

ภายในห้อง

เหตุการณ์คับขันไม่มีทางออกแล้ว องครักษ์ใบ้เห็นสถานการณ์เช่นนี้ ก็หันหลังจะกระโดดหนีออกไปทางหน้าต่าง

เฟิ่งจิ่วเหยียนขวางเขาไว้ และชี้ไปทางอ่างน้ำพร้อมส่งภาษามือให้เขา

แววตาของบุรุษดูเยือกเย็น

นี่จะให้เขาลงไปในอ่างน้ำหรือ?

เวลาคับขัน เฟิ่งจิ่วเหยียนมิพูดพร่ำทำเพลง ขณะที่เขากำลังลังเลไร้สติอยู่นั้น นางก็ผลักเขาลงไปในอ่างน้ำอย่างมิเกรงใจ

ไอ้บ้าเอ๊ย!

หลังจากบุรุษขึ้นมาจากน้ำ วินาทีแรกคือขยับหน้ากากบนใบหน้าของเขาให้ตรง

ทว่ากลับเห็นซูฮ่วนนำสตรีผู้นั้นซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้า จากนั้นก็สวมชุดคลุมตัวนอกของหญิงสาว พร้อมปล่อยผมดำขลับลงมาอย่างรวดเร็ว

จากนั้นนางก็ลงไปในอ่างน้ำ...

ปัง!

กองทัพกบฏใช้กำลังพังประตู

เห็นเพียงในอ่างน้ำภายในห้องนั้น หญิงสาวหันหลังให้พวกเขา กำลังดันตัวบุรุษไปที่ขอบอ่างน้ำ ท่าทางของทั้งสองคนนั้นดูใกล้ชิดแนบแน่น...

หลังจากแม่เล้าเห็นแล้ว นัยน์ตาพลันมืดมน

จากนั้นนางจึงรีบปิดประตูทันที และเอ่ยพร้อมยิ้มขออภัย

“แม่ทัพเซี่ยง พวกท่านก็เห็นแล้ว แม่นางตงเอ๋อร์กำลังปรนนิบัติใต้เท้าหวังอยู่!”

สีหน้าของเซี่ยงเทียนดูเคร่งขรึม

นักฆ่าผู้นั้นหนีไปที่ใดกันแน่!

“ไปค้นหาที่อื่น!”

“ขอรับ! ท่านแม่ทัพ!”

ภายในห้อง

เฟิ่งจิ่วเหยียนแสร้งซบลงบนตัวบุรุษ ท่าทางดูเหมือนใกล้ชิดแนบแน่น ความจริงแล้วตรงกลางกลับมีระยะห่างพอสมควร

หลังจากแน่ใจว่ากองทัพกบฏจากไปแล้ว นางจึงลุกขึ้น

ส่วนองครักษ์ใบ้ผู้นั้นก็ถูกนางผลักไปข้างอ่างน้ำ จากการเข้าใกล้ในระยะประชิดเช่นนี้ เขามองเห็นริมฝีปากของนางภายใต้หน้ากากอย่างชัดเจน

เขาตกอยู่ในภวังค์โดยมิรู้ตัว

เฟิ่งจิ่วเหยียนเดินไปที่ริมหน้าต่าง เพื่อจะดูว่ากองทัพกบฏเหล่านั้นที่อยู่ภายนอกกลับไปแล้วหรือไม่

การสังหารคนเหล่านี้มิใช่เรื่องยาก

ทว่าสิ่งที่นางต้องการคือ ทำให้พวกเขาโกลาหลกันเอง เพื่อจะถ่วงเวลาพวกเขา

จากนั้นนางก็ถามองครักษ์ใบ้ผู้นั้น

“องค์หญิงเล่า”

บุรุษมิได้ตอบนาง ทว่าจ้องมองที่ปากของนาง

เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกว่าเขาดูแปลกชอบกล จึงขมวดคิ้วพร้อมถามอย่างสงสัย

“มองข้าด้วยเหตุใด”

บุรุษส่ายหัว และหันไปบิดน้ำออกจากแขนเสื้อเหมือนไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น

ทว่าในดวงตาลึก ๆ ของเขาแฝงไว้ด้วยความมืดมน

เขาคิดมากไปหรือไม่

......

ด้านประตูเมือง

ตงฟางซื่อกำลังค้นหาวิธีและทดลองทำภายใต้แสงจันทร์สลัว

บนหอประตูเมืองมีทหารลาดตระเวนอยู่ ทว่าความสนใจของพวกเขากลับอยู่ในที่ไกล

ตำแหน่งที่ตงฟางซื่ออยู่นั้นเป็นมุมอับสายตาของพวกเขา

สี่ชั่วยามผ่านไปแล้ว ในที่สุดเขาก็พบช่องทางบางอย่าง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน