กองทัพกบฏทั้งหมดล้มเลิกที่จะต่อต้าน เหล่าราษฎรก็คุกเข่าลงอย่างสงบเรียบร้อย
สายตาของเซียวอวี้เยือกเย็นและเฉียบคม
“เรามาเมืองเซวียนก็เพื่อสืบหาความจริง
“วันนี้พบความจริงแล้วว่า กองทัพกบฏเอื้อประโยชน์ให้กับหวังโซ่วเหรินเป็นส่วนมาก
“จุดประสงค์ของเขา มิใช่อยู่ที่เบี้ยหวัดทหาร ทว่าอยู่ที่สมบัติในเมืองเซวียน จนกระทั่งคิดจะลอบสังหารกษัตริย์ หวังโซ่วเหริน เจ้ามีความผิดมหันต์!”
บาดแผลของหวังโซ่วเหรินมีเลือดไหลไม่หยุด ในแววตาไม่มีความหดหู่ของผู้แพ้ มีเพียงความไม่ยินยอมเท่านั้น
“เหลืออีกนิดเดียว อีกนิดเดียว ข้าก็จะทำสำเร็จแล้ว! ท่านสังหารน้องชายของข้า ฮ่องเต้ทรราชอย่างท่าน ผู้ใดก็สังหารได้!”
รุ่ยอ๋องขอคำแนะนำ: “ฝ่าบาท คนที่คิดวางแผนการกบฏเช่นนี้ มีหลักฐานแน่นหนา จะสังหารเขาตอนนี้เลยหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”
เซียวอวี้สั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“เขายังมีคนสมรู้ร่วมคิด ลากตัวไป และสอบสวนอย่างละเอียด ส่วนคนอื่น ๆ ก็คุมขังไว้ก่อน รอตัดสินทีละคน”
“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!”
หลังจากเหล่ากองทัพกบฏถูกจับกุม ตงฟางซื่อก็ก้าวมาข้างหน้า
“ฝ่าบาท ก่อนหน้านี้มิรู้สถานะของท่าน จึงล่วงเกินไปมาก”
คำพูดของเขาเป็นการพูดแทนซูฮ่วน
อย่างไรเสียหลายวันที่ผ่านมา เป็นซูฮ่วนที่อยู่ด้วยกันกับฮ่องเต้
เซียวอวี้จ้องมองไปทางเฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“เรากับรองหัวหน้าซูกลุ่มพันธมิตรถือว่าเป็นคนคุ้นเคยกัน หลายวันที่ผ่านมาขอบคุณที่ช่วยชี้แนะ”
เฟิ่งจิ่วเหยียนสงบสติอารมณ์ พร้อมแสดงความเคารพอย่างนิ่งเฉย
“ฝ่าบาททรงเกรงพระทัยเกินไปแล้ว”
สายตาของเขาจับจ้องไปที่ตัวนาง
“เรื่องของเมืองเซวียนยังไม่จบ พวกเจ้าทั้งสองอยู่ต่ออีกสองสามวัน เรามีเรื่องจะปรึกษาหารือกับพวกเจ้า อีกอย่างก็สมควรได้จัดงานเลี้ยงต้อนรับด้วย”
เฟิ่งจิ่วเหยียนเดิมทีคิดจะปฏิเสธ ทว่าคนผู้นี้พูดจบก็ขี่ม้าจากไปแล้ว
ทว่าตงฟางซื่อที่อยู่ด้านข้าง เมื่อได้ยินว่ามีของกิน ก็เดินไม่ไหวเสียแล้ว
“ซูฮ่วน เจ้ากับข้าไม่เสียแรงเปล่า”
เฟิ่งจิ่วเหยียน: เก่งนัก แค่อาหารมื้อเดียวก็สยบแล้วน่ะหรือ
......
ไม่นานนัก ราษฎรทั้งหมดของเมืองเซวียนก็รู้ว่า---ฮ่องเต้ทรงนำกองทัพใหญ่มาปราบปรามกบฏ ตอนนี้สงบเรียบร้อยดีแล้ว
ในที่สุดเมืองเซวียนก็สามารถกลับมาสงบสุขและรุ่งเรืองเหมือนในอดีต
ผ่านไปหลายวัน เหล่าราษฎรก็พากันเปิดบ้าน และเฉลิมฉลองด้วยความยินดี
ฮ่องเต้ทรงประทับอยู่ที่สถานพักแรมเป็นการชั่วคราว และเชิญสองคนจากกลุ่มพันธมิตรอู่หลินมาพักด้วยกัน
ตงฟางซื่อก็พักอยู่ติดกับซูฮ่วน เขามาหานางเพื่อสอบถาม
“เจ้ารู้หรือไม่ว่าฝ่าบาทจะทรงจัดงานเลี้ยงเมื่อใด?”
เฟิ่งจิ่วเหยียนมองเขาอย่างเคร่งขรึม และถามอย่างตั้งใจ
“กลุ่มพันธมิตรอู่หลินอันยิ่งใหญ่ ให้เจ้ากินอดอยากรึ?”
ตงฟางซื่อนั่งอยู่ตรงข้ามนางและเอ่ยอย่างจริงจัง
“ข้าสงสัยว่า ฮ่องเต้มีพระประสงค์ให้พวกเราอยู่ต่อ เพื่อเป็นองครักษ์ให้กับเขา
“ข้าได้ยินว่า แม้จู้กั๋วกงผู้นั้นจะได้รับการช่วยเหลือ ทว่าก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้นเลย



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
ในกระเป๋ายังมีเหรียญเหลิออยู่ 220 เหรียญแต่ทำไมปลดล็อกไม่ได้คะ แก้ไขให้หน่อยค่ะ...
ในกระเป๋ายังมีเหรียญเหลืออยู่ 220 เหรียญแต่ปลดล็อกไม่ได้ แก้ไขให้หน่อยค่ะ...
เติมเหรียญไปแล้ว แต่ปลดล็อกไม่ได้ มีข้อความว่าเกิดข้อผิดพลาด กรุณาลองใหม่อีกครั้ง...
เติมเหรีญญไป 500 เหรียญ เริ่มกดซื่อตอน จาก 223 มาถึงตอน 227 = 5 ตอน 40 เหรัยญ แต่ตอนนี้มีเหรียญคงเหลือ 444 เหรียญ และเปิดอ่านย้อนหลังไม่ได้ ช่วยแก้ไขด้วยค่ะ...
สนุกดี แต่ใช้บัตร์เติมเงินเอไอเอสไม่ได้ ขอบคุที่ให้อ่าน...