แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 545

“ให้ข้าคุ้มกันส่งพวกเขากลับไปยังเมืองหลวง?” น้ำเสียงของเฟิ่งจิ่วเหยียนพลันเจือไปด้วยความเย็นชา

ตงฟางซื่อที่นั่งอยู่ที่เดิมนั้น พลางเอ่ยถามออกมาตามตรง

“ในห้องนี้มีแค่พวกเราสองคน เจ้าบอกความจริงกับข้ามา ที่อดีตฮองเฮาต้องการหย่าร้างจนเกิดเรื่องราวใหญ่โตนั้น มีส่วนเกี่ยวข้องกับเจ้าหรือไม่?”

เขาที่รู้จักซูฮ่วนมานานหลายปีนั้น ทั้งยังคอยเฝ้าดูเขาเติบโตจากเด็กน้อยเป็นชายหนุ่มรูปหล่อ มองดูเขาที่เดินผ่านมวลบุปผานับพัน ทั้งยังได้รับความรักจากสตรีอีกมากมาย

โดยเฉพาะบุตรสาวของลูกหลานชนชั้นสูงที่ได้รับการฟูกฟักเป็นอย่างดี ย่อมถูกเสน่ห์ของคนยุทธภพเช่นซูฮ่วนดึงดูดได้อย่างง่ายดาย

ตงฟางซื่อทมีความสามารถเข้าใจผู้คนได้เป็นอย่างดี ย่อมมองออกว่า ฝ่าบาทให้ความ “ใส่ใจ” กับซูฮ่วนมากเป็นพิเศษ

อีกทั้ง ฝ่าบาทยังย้ำเรื่องอดีตฮองเฮาขึ้นมาอีก

นั่นจึงทำให้เขานึกสงสัยเป็นอย่างมากว่า การที่ฝ่าบาทพุ่งเป้าไปที่ซูฮ่วนเช่นนี้ เป็นเพราอดีตฮองเฮาหรือไม่

เฟิ่งจิ่วเหยียนเพียงรู้สึกว่าไร้สาระยิ่งนัก

“มิใช่ ความสัมพันธ์ของข้ากับอดีตฮองเฮาขาวสะอาดยิ่งนัก”

ตงฟางซื่อจึงลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดินไปยังเบื้องหน้าของนาง พลางตบไหล่เฟิ่งจิ่วเหยียนเบา ๆ ราวกับแสดงความเห็นอกเห็นใจ

“เช่นนั้นเจ้าก็ไปอธิบายให้ฝ่าบาทฟังอย่างชัดเจนเสีย

“ในเมื่อเจ้าเองก็เป็นบุรุษ ย่อมเข้าใจหัวอกของลูกผู้ชายด้วยกันว่า พวกเขาภูมิใจในตนเองมากเพียงใด

“หากว่าฝ่าบาทสงสัยว่าเจ้าและอดีตฮองเฮามีความสัมพันธ์อะไรบางอย่างนั้น เกรงว่าภายในใจของฝ่าบาทที่คิดอยากจะสังหารเจ้าคงมีไม่น้อย

“ฉากหน้าต้องการให้เจ้าช่วยคุ้มกันส่งกลับ ไม่แน่ว่า ผ่านไปครึ่งทางพระองค์อาจจะลงมือจัดการเจ้าก็เป็นได้”

เฟิ่งจิ่วเหยียนเงยหน้าขึ้น พลางสบตากับแววตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มแย้มของตงฟางซื่อ

ดูเหมือนว่า...เขาตั้งหน้าตั้งตารอนางถูกฝังใช่หรือไม่?

เฟิ่งจิ่วเหยียนสะบัดแขนเขาออกไป ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยท่าทีเคร่งขรึมว่า

“ข้าเข้าใจแล้ว เรื่องนี้ข้าจักไปเอ่ยอธิบายกับฝ่าบาทเอง”

บางทีตงฟางซื่ออาจจะพูดถูก

มิแปลกใจเลย ที่นางถึงรู้สึกอยู่เสมอว่า เซียวอวี้มักจะเผลอหันมาจ้องนางอยู่เสมอ

……

ทั้งฮ่องเต้และองค์หญิงน้อยที่พักอยู่ในเรือนของชาวนานั้น ภายในตัวเรือนสะอาดสะอ้านเรียบร้อยเป็นอย่างมาก

เซียวอวี้ที่กำลังอ่านจดหมายลับที่ถูกส่งมาจากเมืองหลวงอยู่ภายในห้องนั้น โดยมีเฉินจี๋ยืนอยู่ข้างกาย

ภายในความเงียบงัน กลับมีเสียงเคาะประตูดังออกมาจากด้านนอก

ก็อกก็อก!

“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมซูฮ่วน พระองค์กำลังพักผ่อนอยู่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

เซียวอวี้พลันเงยหน้าขึ้น ปลายนิ้วพลันเปลี่ยนเป็นสีขาวเล็กน้อยเมื่อใช้แรงกดไปที่จดหมายลับ

“เข้ามา”

เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงเปิดประตูก้าวเข้าไปด้านใน

นางสวมใส่อาภรณ์ที่ดูเรียบง่าย หากแต่ทั่วร่างเต็มไปด้วยกลิ่นอายของคนยุทธภพ หาได้เหมือนขุนนางหรือนางสนมทั่วไปไม่ ที่ต้องโค้งกายทำความเคารพและมีท่าทีนอบน้อมอยู่ตลอดเวลา

เพียงเซียวอวี้ปรายตามองนั้น เฉินจี๋ก็ถอยกายออกไปในทันที

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน