แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 555

เฟิ่งจิ่วเหยียนมองเซียวอวี้ที่อยู่ตรงหน้า ด้วยดวงตาที่เจือด้วยความไม่คาดฝัน

เขายังมีธุระใดอีก?

มือของเซียวอวี้ที่ซ่อนอยู่ใต้แขนเสื้อกว้างนั้นสั่นเทาเล็กน้อย

สวรรค์รู้ดี เขาจะต้องใช้เหตุผลมากขนาดไหน ถึงจะสามารถยับยั้งแรงกระตุ้นในใจนั้นได้

เขามิได้เพ้อฝันเกินตัว ขอเพียงนางมีเขาอยู่ในใจก็พอ

แม้จะเป็นเพียงพื้นที่เล็ก ๆ ก็ยังดี

เพียงแค่นางเต็มใจจะเปิดรอยแยกให้สักช่อง เขาก็สามารถฉีกเปิดมันออกจากกันได้

เขานึกเสียใจสุดพรรณนา ที่มิได้ค้นพบสมุดบันทึกของนางให้เร็วกว่านี้

ทว่าก็คิดว่าโชคดี ที่วันนี้ได้เห็น มันก็ยังไม่สายเกินไป

ดีเหลือเกิน ที่นางยังมิได้จากไปไกล

ดวงตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนสงบนิ่ง

“ท่าน...”

“มีคนต้องการจะฆ่าเรา” เซียวอวี้พูดโพล่งออกมาอย่างจริงจัง

หว่างคิ้วของเฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดมุ่น

เขามีวิทยายุทธสูงส่ง มีองครักษ์ระดับปรมาจารย์อยู่รอบกาย ถึงแม้จะมีนักฆ่า ก็ไม่จำเป็นจะต้องกังวลใจขนาดนี้

เซียวอวี้กล่าวเสริมอีกครั้ง

“อีกฝ่ายเป็นคนในยุทธภพ รู้แค่ว่าเกี่ยวข้องกับพรรคเทียนหลง และไม่มีเบาะแสอื่นใดอีก เราหวังว่า...รองผู้นำพันธมิตรซู เจ้าจะช่วยเราค้นหาคนเหล่านั้นได้หรือไม่”

เฟิ่งจิ่วเหยียนเกิดความลังเลอยู่พักหนึ่ง

“ฝ่าบาท กระหม่อมยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ”

นางยังต้องตามสืบเรื่องของพรรคเทียนหลงต่อ

เซียวอวี้เอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

“เรารู้

“เราแค่หวังว่า เจ้าจะจดจำสิ่งนี้ไว้...”

เขาใช้เรื่องความปลอดภัยของตนเอง มาเดิมพันกับความใส่ใจของนาง

ตอนนี้ดูเหมือนว่า ได้ผลสำเร็จเพียงน้อยนิด

แม้ว่านางจะมีเขาอยู่ในใจ ก็ไม่มีทางหยุดเพื่อเขา

ทว่า เซียวอวี้ยังคงต้องบอกนางถึงสิ่งที่เขารู้

“มีสัญลักษณ์ของพรรคเทียนหลงอยู่ในคุกเทียนเหลา เกรงว่า คนชุดคลุมดำนั้นจะเป็นคนของพรรคเทียนหลงเช่นกัน”

เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักศีรษะ

“กระหม่อมทราบแล้ว”

หลังพูดจบ นางก็โค้งคารวะและขออำลา

ทว่าในขณะที่เดินผ่านเซียวอวี้ พลันมีแรงหนึ่งมาจับแขนของนางไว้

จากนั้นก็ได้ยินเสียงที่ค่อนข้างแหบของชายคนนั้น

“ในพระราชวัง ก็ยังมีคนของพรรคเทียนหลงอยู่ด้วย

“เกาทัณฑ์ที่ลอบยิงมานั้นยากจะป้องกัน

“ซูฮ่วน หากวันหนึ่ง...เราจากโลกนี้ไปแล้ว หนานฉีก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงความวุ่นวายได้ เป็นเพราะว่า เรายังไร้ทายาท บรรดาอ๋องจากทุกเมืองจะต่อสู้กันอย่างไม่จบไม่สิ้น

“ในเวลานั้น หวังว่าพันธมิตรอู่หลินของเจ้าจะช่วยรักษาความถูกต้องไว้”

ครั้นเฟิ่งจิ่วเหยียนได้ยินคำพูดเหล่านี้ กลับมีความรู้สึกแปลก ๆ ผุดขึ้นในใจ เพียงแต่ไม่อาจอธิบายได้ว่าคืออันใด

นางจ้องมองเขา และเอ่ยถาม “ท่านมีเบาะแสเกี่ยวกับนักฆ่าของพรรคเทียนหลง อีกหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

หากพรรคเทียนหลงได้แฝงตัวเข้าไปถึงในพระราชวังแล้ว นั่นถือเป็นเรื่องกระชั้นชิดจวนตัวที่ต้องรีบแก้ไข

เซียวอวี้ไม่อาจให้เบาะแสใด ๆ อีกได้

เนื่องจาก เขาพูดโกหก

ที่ผ่านมาเขาไม่เคยรู้เลยว่า มีกากเดนของพรรคเทียนหลงแฝงตัวอยู่ในพระราชวังบ้างหรือไม่

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน