แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 570

สตรีคลุมหน้าปฏิเสธว่าไม่ได้มาเพื่อแก้แค้น

“ไม่ ข้าไม่คิดเช่นนั้น

“คุณชายซู ในทางกลับกัน ข้าคิดว่าเรื่องราวไม่ได้ง่ายเช่นนี้

“พี่ชายแอบสืบเรื่องที่ประมุขพรรคชิงอวี่ถูกสังหารมาตลอด ภายหลังเขาสืบรู้ความจริงอย่างที่คิด เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพรรคเทียนหลง ทว่าจนใจที่ไม่มีหลักฐาน

“เขานำเรื่องที่คาดเดาบอกเจ้าสำนักกับพวกศิษย์พี่ ทว่าไม่มีใครเชื่อเขา เจ้าสำนักยังถึงขั้นข่มขู่ว่าจะขับไล่เขาออกจากสำนัก

“ทว่าข้าเชื่อเขา

“ก่อนที่เขาจะไปยังพรรคเทียนหลง ก็ตัดสินใจที่จะทุ่มสุดตัว กระชากหน้ากากเปิดตัวความจริงของพรรคเทียนหลงต่อหน้าทุกคน ทว่าเขาตายแล้ว ข้าสงสัยว่า เขาถูกพรรคเทียนหลงฆ่าตาย

“หลังจากที่เขาตายไปแล้วสองวัน สำนักหลิงซานถูกฆ่าล้างสำนัก เจ้าสำนักพวกศิษย์พี่ล้วนถูกฆ่าตายหมด จนไม่หลงเหลือสำนักอีกต่อไป ข้าไม่มีทางไป จึงคิดว่าจะมาตามหาเจ้ากับผู้นำพันธมิตรตงฟาง”

เซียวอวี้เป็นคนขี้ระแวง “ล้วนตายหมดแล้ว ทำไมเจ้ายังมีชีวิตอยู่”

“หลังจากพี่ชายตาย ข้าก็ลงเขา ข้าคิดอยากสืบสาเหตุการตายของเขา จึงบังเอิญรอดชีวิตมาได้ ระหว่างทางได้เจอคนของสำนักจื่อหยาง ข้าจึงสะกดรอยตามพวกเขา...”

นางหันไปมองเฟิ่งจิ่วเหยียน

“คุณชายซู ข้ามองเห็น คนคลุมหน้าที่ต่อสู้กับเจ้าคนนั้น เขาต้องตั้งใจที่จะล่อลวงให้เจ้าเข้ามาในวิหารหลัก ความจริงตอนนั้นข้างนอกยังมีคนหนึ่งหลบซ่อนอยู่ หลังจากที่พวกเจ้าเข้าไป คนที่อยู่ข้างนอกคนนั้นก็กดกลไกข้างนอกห้อง”

ซึ่งก็สามารถอธิบายได้ว่า ทำไมนางถึงรู้ตำแหน่งของกลไก

ทว่าความสงสัยในใจของเซียวอวี้ ไม่จางหายได้ง่าย ๆ ขนาดนี้

เขาถามขึ้นมาอีก

“ในเมื่อรู้ว่าเปิดกลไกยังไง แล้วทำไมไม่มาช่วยตั้งแต่แรก”

หญิงสาวหลุบตาลง “ข้าไม่ได้มีวรยุทธสูงขนาดนั้น รู้ตัวว่าอาศัยกำลังข้าเพียงคนเดียว มีแต่จะเป็นภาระของคุณชายซู ภายหลังเห็นว่ามีคนมาแล้ว ข้าเห็นว่ามีเพื่อน จึง...”

ในขณะที่กำลังพูดอยู่ ประตูลับนั่นก็มีความเคลื่อนไหวแล้ว

แววตาเฟิ่งจิ่วเหยียนเยือกเย็นทันที

“พวกเขา มาแล้ว”

ประตูลับเปิด มนุษย์โอสถพวกนั้นตะเกียกตะกายแย่งชิงเพื่อเป็นหนึ่งกลัวกลายเป็นคนล้าหลังทะลักเข้ามา

แววตาเซียวอวี้เยือกเย็นชาสุดขีด

เขาจำได้ที่ฟิ่งจิ่วเหยียนพูดเมื่อครู่ รับมือมนุษย์โอสถพวกนี้ ต้องลงมือถึงตาย

ดังนั้นยามที่เขาลงมือล้วนเป็นกระบวนท่าสังหาร...

อาวุธของจางเสวี่ยคือกระบี่ยาว ยังไงก็เป็นสตรี เป็นครั้งแรกที่ได้เผชิญกับศัตรูเช่นนี้ ทำอะไรไม่ถูก

ระหว่างนั้นนางยังถูกมนุษย์โอสถกัดหนึ่งคำ กรีดร้องขึ้นมาอย่างเจ็บปวด

เฟิ่งจิ่วเหยียนชี้ไปยังประตูลับนั่น พร้อมหันไปตะโกนบอกเซียวอวี้

“ทางออกเพียงทางเดียวอยู่ทางนั้น...ไป ! ”

ไม่มีทางที่เซียวอวี้จะทอดทิ้งนาง เขาแบกนางขึ้นมาทันที

จางเสวี่ยตามติดอยู่ข้างหลัง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน