แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 574

เพื่อที่จะสลัดเซียวอวี้ออกให้ได้ เฟิ่งจิ่วเหยียนทำได้เพียงทำทุกอย่างให้บรรลุผลเป้าหมายโดยไม่เลือกวิธีการ

“ใช่ ข้า...ตกหลุมรักแม่นางเจินเจินตั้งแต่แรกเห็น”

เซียวอวี้หัวเราะเย็น

ทันใดนั้นก็ดูเหมือนเขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ยกมือพาดคล้องคอนางด้านหลัง

“เช่นนั้น เราพระราชทานสมรสให้พวกเจ้า ดีหรือไม่?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนพยายามดันมือของเขาออก เขากลับยิ่งรัดให้แน่นขึ้น ทั้งยังเอียงลำตัวช่วงบนมาชิดนาง

“ถึงอย่างไรเราก็ไม่อาจแต่งตั้งบุรุษเป็นสนมได้ เจ้าแต่งเข้าตระกูลเจิน ทีนี้ก็ต้องอยู่ที่เมืองหลวงตลอดไปแล้ว

“ช่วงเช้าเจ้าก็เป็นสามีภรรยากับเจินเจินผู้นั้น ตกกลางคืนก็มาเป็นสามีภรรยากับเรา...”

“เหลวไหลสิ้นดี!” เฟิ่งจิ่วเหยียนคิดอยากใช้แรงผลักเขาออกไป

ทว่าพลันถูกเขาจับมือข้างนั้นที่ใช้ผลักคนไป

คำพูดเมื่อครู่ของนางออกจะดังไปซักหน่อย เจินเจินที่อยู่ด้านนอกได้ยินจึงลดความเร็วลงแล้วถามด้วยความกังวล

“ฝ่าบาท คุณชายซู พวกท่านเป็นอะไรหรือไม่?”

“ไม่มีอะไร” น้ำเสียงที่น่าเกรงขามของเซียวอวี้ ทำให้นางหมดความสงสัย

มือหนึ่งเขาคล้องหลังคอของเฟิ่งจิ่วเหยียน อีกข้างจับข้อมือของนาง ส่วนนางใช้มืออีกข้างดันลงบนอกของเขา ป้องกันไม่ให้เขาเข้าใกล้

เขามองนาง ในแววตามีความยินดีอยู่หลายส่วน

“เบาเสียงหน่อย หรือนี่เป็นเรื่องที่ดูมีเกียรติอย่างนั้นรึ”

เฟิ่งจิ่วเหยียนโมโหจนหายใจแรง

เขา...เหตุใดเขาจึงกลายเป็นคนเหลวไหลเช่นนี้!

เซียวอวี้ทำเป็นเตือนนางด้วยความปรารถนาดี “อย่าออกแรง ระวังแผลปริ จะว่าไปก็ดี เช่นนี้เราก็มีเหตุผลที่จะอุ้มเจ้าต่อไปอีกซักระยะ”

พอเขาพูดเช่นนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ไม่ขยับอีกตามคาด

นางกดเสียงเบาแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า

“โปรดปล่อยมือ”

เซียวอวี้ไม่ยอมปล่อย “ยังคุยเรื่องจริงจังกันไม่จบเลย ให้เราพระราชทานสมรสดีหรือไม่”

หน้าผากของเฟิ่งจิ่วเหยียนปรากฏรอยขมวดคิ้วหลายเส้น

“ไม่ต้อง แม่นางไม่ได้ชอบข้า...”

“ไม่เป็นไร ถึงอย่างไรก็ทำเพื่อเอามาบังหน้าให้พวกเราเท่านั้น คุณหนูตระกูลเจินคิดเพียงอยากเป็นแม่ทัพหญิงเท่านั้น ไม่คิดอยากแต่งงานสั่งสอนบุตร ขอเพียงเราอธิบายให้นางเข้าใจ นางย่อมตกลง”

เฟิ่งจิ่วเหยียนตาโต

ไร้ยางอาย!!

นางพยายามควบคุมเสียงสุดกำลัง ทว่าความโกรธกลับไม่อาจกดลงได้

“ท่านไม่ต้องพูดแล้ว! ต่อให้เจินเจินรับปาก ข้าก็ไม่มีทางรับปากท่าน ข้าชอบสตรี ไม่มีทางเป็นอะไรกับท่านได้! ท่านเป็นฮ่องเต้ก็ควรจะปกติซักหน่อย รีบ ๆ มีรัชทายาทซักคน! ท่านจะชอบบุรุษได้อย่างไร! เรื่องนี้ข้าจะทำเป็นไม่รู้เรื่อง ท่านโปรดเคารพตนเองด้วย!”

น้อยนักที่เฟิ่งจิ่วเหยียนจะเกิดความตระหนกเช่นนี้

เซียวอวี้ฟังคำตำหนิของนางแล้วยิ้ม

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน