แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 602

ต้วนเจิ้งโกรธเกรี้ยวไม่หยุด

แรงที่เขาใช้เคาะประตูนั้น สามารถถอดบานประตูออกมาทั้งแผงได้เลย

เมื่อครู่เขาเดินออกไปแค่ประเดี๋ยว แล้วย้อนลงมาดูที่ชั้นล่าง คนที่กินข้าวอยู่ก็ได้หายไปแล้ว

ครั้นได้สอบถามกับเถ้าแก่ จึงรู้ว่ามีผู้ชายคนหนึ่งมาหานาง และเดินกลับห้องไปพร้อมกับเฟิ่งจิ่วเหยียน

เขาเพิ่งจะเคาะประตูเพียงไม่กี่ครั้ง ทันใดนั้นก็มีคนหลายคนปรากฏตัวขึ้น และจ้องมองเขาอย่างดุเดือด ราวกับว่าหากเขากล้าที่จะบุกเข้าไป พวกเขาก็พร้อมจะกระชากวิญญาณของเขาออกมาตรงนี้

นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดี!

เขาสงสัยว่า บุรุษที่อยู่ข้างในนั้น ควรจะเป็นฮ่องเต้!

ทันใดนั้น ประตูพลันเปิดออก

สายตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนที่มองมานั้นเย็นชานัก

“มีอะไร”

สองหมัดของต้วนเจิ้งกำแน่น “พวกเจ้ากำลังทำอะไรกันอยู่!”

ทันทีที่พูดจบ เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ยกคอเสื้อของเขาขึ้นมา และลากเขาออกไปทันที

เหล่าองครักษ์ : ??

ต้วนเจิ้งถูกลากกลับไปที่ห้องของเขา จากนั้นเฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยเตือนเขา

“อย่าสร้างปัญหาให้ข้า มิเช่นนั้นพวกเราก็ต่างคนต่างไป”

ต้วนเจิ้งขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ข้าไม่สนว่าเจ้าจะดีกับใคร ทว่าหากแผนการช่วยเหลือพี่ชายของข้าต้องพังพินาศเพราะผู้ชายเหล่านั้น ข้าจะไม่มีวันอภัยให้เจ้า!”

เฟิ่งจิ่วเหยียนมั่นใจมาก

“ข้าจะช่วยคนแน่นอน”

ผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุด ก็แค่ตกตายไปด้วยกันในเจดีย์เก้าชั้น

นางไม่เคยกลัว หรือนึกเสียใจเลย

ทว่า การปรากฏตัวของเซียวอวี้นั้น รบกวนนางเล็กน้อยจริง ๆ

มิอาจล่วงรู้ความคิดของเขาได้เลย

สองชั่วยามต่อมา

เซียวอวี้ตื่นแล้ว

ทันทีที่เขาลืมตาขึ้นมา ปฏิกิริยาแรกคือการมองหาเฟิ่งจิ่วเหยียน

เมื่อเห็นนางนั่งดื่มชาอยู่ที่โต๊ะ หว่างคิ้วของเขาก็ผ่อนคลายลง

“หม่อมฉันยังคงยืนยัน ท่านไม่ควรมาเลยเพคะ” เฟิ่งจิ่วเหยียนเอ่ยเข้าประเด็นทันที ไร้ซึ่งการทักทายหรือใส่ใจอื่นใด

เซียวอวี้เดินไปนั่งลงข้างนาง หลังได้งีบหลับสักตื่น สีหน้าของเขาก็ดูดีขึ้นกว่าเดิมมาก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน