แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 632

ภูเขาอวี้หลิง

หยางเหลียนซั่วราวกับพญาวานร กระโดดออกมาท่ามกลางก้อนหินกระจัดกระจาย

เหล่าทหารเหมือนเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ

ตงฟางซื่อพุ่งมาด้านหน้าในทันที และขวางหยางเหลียนซั่วไว้ด้วยพละกำลังของตนเอง เพื่อไม่ให้คนวิ่งหนีไปได้

ทันใดนั้น สิบสองเทพชะตาที่คุ้มกันขุนเขาก็ลงมือ ตั้งค่ายกลปิดล้อมหยางเหลียนซั่ว และเปิดฉากโจมตีเขาอย่างต่อเนื่อง

เฟิ่งจิ่วเหยียนพร้อมคณะรีบตามไป และมองเห็นฉากการประมือของพวกเขา

การต่อสู้อันดุเดือดทำให้ก้อนหินภูเขาแตกกระจาย

เหล่าทหารใช้ลูกธนูยิงออกไป ทว่ายากจะเล็งไปยังหยางเหลียนซั่วได้อย่างแม่นยำ

เฟิ่งจิ่วเหยียนมิได้สวมหน้ากาก จึงเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริง

ในเวลานี้ หยางเหลียนซั่วจดจำเซียวอวี้ได้ และยิ่งจดจำ “เมิ่งสิงโจว” ได้อย่างชัดเจน---คนร้ายที่ลอบสังหารเจาเอ๋อร์ของเขา!

หากมิใช่เมิ่งสิงโจว เจาเอ๋อร์ก็คงมิอยู่ในสภาพปางตาย!

ดวงตาของหยางเหลียนซั่วใต้หน้ากากพลันแดงก่ำ

เขารีบพุ่งออกมาจากวงล้อมของสิบสองเทพชะตา และมุ่งตรงมายังเซียวอวี้กับเฟิ่งจิ่วเหยียน

เฟิ่งจิ่วเหยียนชักกระบี่ยาวออกจากฝัก และเดินตรงไปด้านหน้า

เซียวอวี้กับตงฟางซื่อสองคนก็โจมตีจากด้านข้าง

ทั้งสามคนต่อสู้โดยการชักกระบี่ออกมา!

เฉินจี๋กับกลุ่มองครักษ์ก็ตั้งท่าคุ้มกัน คอยปกป้องฮ่องเต้อยู่ทุกเมื่อ เพื่อมิให้หยางเหลียนซั่วทำร้ายฮ่องเต้

หยางเหลียนซั่วมีเป้าหมายที่ชัดเจน สังหารเซียวอวี้ก่อน แล้วค่อยสังหารเมิ่งสิงโจว

เนื่องจากถูกก้อนหินที่ระเบิด ทำให้หยางเหลียนซั่วได้รับบาดเจ็บหนัก

ทว่าเคล็ดวิชาดาราโรยหมื่นวิถีของเขา ในที่นี้ไม่มีผู้ใดเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้

ไม่นานนัก เขาก็จับตัวเทพชะตาผู้หนึ่งที่ขวางทางอยู่เอาไว้ และดูดพลังภายในของนางก่อนในทันที

สิบเอ็ดเทพชะตาที่เหลือจึงเกิดความโมโห “เจ้าปีศาจ! จงตายเสียเถอะ!”

ตงฟางซื่อเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่าเฟิ่งจิ่วเหยียนผิดไปจากปกติ

กระบวนท่าของนางดูหุนหันเกินไป ไม่เหมือนกับที่ผ่านมา

เมื่อเห็นนางรับมือกับกระบวนท่าของหยางเหลียนซั่ว และตกหลุมพรางของคู่ต่อสู้ ตงฟางซื่อจึงตะโกนด้วยความร้อนใจ

“หลบไป! ซูฮ่วน!”

หยางเหลียนซั่วได้ยินคำพูดนี้ ถึงกับชะงัก

ซูฮ่วน?

ตงฟางซื่อตะโกนเรียกเมิ่งสิงโจวว่าซูฮ่วน?

หรือว่า...เมิ่งสิงโจวกับซูฮ่วนเป็นคนคนเดียวกัน!?

หยางเหลียนซั่วถูกความโมโหเดือดดาลเข้าครอบงำในทันที

ความแค้นครั้งเก่าครั้งใหม่โจมตีเขาอย่างต่อเนื่อง

ซูฮ่วน! เมิ่งสิงโจว! ซูฮ่วน...

ขณะที่หยางเหลียนซั่วหันเหความสนใจกับเรื่องอื่น เซียวอวี้จึงรีบหาโอกาส

เซียวอวี้ซัดฝ่ามือไป ตรงตำแหน่งกลางแผ่นหลังของหยางเหลียนซั่ว

ฝ่ามือนั้นทรงพลังมาก แม้แต่หยางเหลียนซั่วที่มีพลังปีศาจไร้เทียมทานก็มิอาจต้านทาน

เขาแฉลบตัวหลบหลีกอย่างรวดเร็ว และเหยียบลงมาบนกิ่งไม้สูง เขาก้มมองดูทุกคน โดยเฉพาะเฟิ่งจิ่วเหยียน

“ซูฮ่วน! ความแค้นที่สังหารบุตรชาย มิอาจจะอยู่ร่วมโลกกันได้!! วันนี้ข้าต้องเอาชีวิตเจ้าให้ได้---”

สถานะถูกเปิดเผย เฟิ่งจิ่วเหยียนมิเพียงไม่หวาดกลัว ทว่ากลับยิ้มร่า

นางเดินก้าวมาข้างหน้า

“บุตรชายเจ้าข้าเป็นคนทำร้าย!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน