แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 637

วันที่สองหลังจากเฟิ่งจิ่วเหยียนจากไป เซียวอวี้ก็เดินทางกลับเมืองหลวงเช่นกัน

เพื่อป้องกันมิให้ราษฎรตื่นตระหนก เขาจึงตั้งใจสั่งให้หนานซานอ๋องกับเหล่าทหาร ปิดปากเงียบเรื่องของเจดีย์เก้าชั้นกับหยางเหลียนซั่ว

ตงฟางซื่อก็ตัดสินใจไปท่องยุทธภพต่อ ทำตัวเป็นคนพเนจร

พรรคเทียนหลงใช้แผนการชั่วร้าย ทำให้ชาวยุทธภพตายไปไม่น้อย

ยุทธภพในตอนนี้ จึงต้องการคนอีกมากลุกขึ้นยืนหยัด

บางคนเสนอให้จัดตั้งกลุ่มพันธมิตรอู่หลินขึ้นมาใหม่ ทั้งเสนอแนะให้ตงฟางซื่อเป็นผู้นำ

ทว่า หลังจากที่ตงฟางซื่อผ่านเรื่องราวเหล่านั้น ก็รู้สึกอยู่ลึก ๆ ว่าตนไม่เหมาะสมที่จะเป็นผู้นำ อีกทั้งเขาก็หาใช่คนที่ตอบแทนความแค้นด้วยการทำดีตอบ จึงปฏิเสธไปตามตรง

เขาเข้าใจแจ่มแจ้ง พันธมิตรอู่หลินคืออะไร ในยามต้องการก็เป็นสมบัติ ส่วนในยามที่ไม่ต้องการก็เป็นฟางเน่า

มิน่าเล่าในตอนแรกไม่ว่าจะพูดอย่างไรซูฮ่วนก็ไม่ยอมเป็นรองผู้นำกลุ่มพันธมิตร

ที่ใดมีผู้คน ที่นั่นย่อมมีการหลอกลวงและการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น แม้ยุทธภพมิใช่ราชสำนัก ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงการปฏิบัติเช่นกัน

เขายอมเป็นจอมยุทธ์ที่มีอิสระดีกว่า

ตงฟางซื่อปฏิเสธที่จะเป็นผู้นำกลุ่มพันธมิตร ดังนั้นจึงมีคนเสนอว่า---ให้ประลองฝีมือเพื่อหาผู้นำ

ครึ่งเดือนต่อมา ในที่ประชุมยุทธภพ

ไม่มีผู้ใดคาดคิดว่าม้ามืดจะปรากฏตัวขึ้นกลางคัน

หร่านชิวคนที่แทงสังหารประมุขพรรคเทียนหลงเพียงครั้งเดียวผู้นั้น กลับเอาชนะยอดฝีมือหลายคนติดต่อกัน จนคว้าตำแหน่งที่หนึ่งมาได้

ชาวยุทธภพเต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้ และไม่คิดเล็กคิดน้อย ถึงแม้ผู้นำพันธมิตรจะเป็นสตรี พวกเขาก็ยอมรับ

ก็ใครให้พวกเขาไม่สามารถเอาชนะนางได้เล่า

เมื่อเป็นเช่นนี้ หร่านชิวจึงกลายเป็นผู้นำคนใหม่ของกลุ่มพันธมิตรอู่หลิน

ซึ่งแตกต่างจากตงฟางซื่อที่เก็บตัวรักสงบ ทันทีที่หร่านชิวได้รับตำแหน่ง กลับเผยให้เห็นความทะเยอทะยานของนาง

สำหรับที่ตั้งของกลุ่มพันธมิตรอู่หลิน นางละทิ้งที่หมู่บ้านเสิ่นเจียอู่ และเลือกสร้างสำนักงานใหญ่ที่ภูเขาหวู่หยาง รวมถึงยังต้องการสร้างให้ใหญ่โต และตกแต่งอย่างหรูหรา

ภูเขาหวู่หยาง

หร่านชิวมองดูสถานที่ที่คุ้นเคยแห่งนี้ พร้อมกับนั่งลงบนบัลลังก์ที่เคยเป็นของประมุขพรรค

ยามดึกเงียบสงัด ในห้องโถงหลักมีนางเพียงคนเดียว

นางราวกับจักรพรรดินีที่ขึ้นครองบัลลังก์ แววตาเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความพึงพอใจ

ในที่สุดนางก็มิต้องอยู่ใต้ผู้อื่นอีกแล้ว

ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ติดตามนางมาตลอดผู้นั้นก็เดินออกมาจากที่ลับ พร้อมคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้านาง และแสดงความเคารพต่อนาง

“ยินดีกับแม่นางด้วย ได้สมปรารถนาแล้ว”

หร่านชิวหัวเราะเบาะ ๆ

ทว่า ขณะที่หัวเราะอยู่นั้น ในดวงตาของนางก็มีประกายหยดน้ำตา

นางได้เป็นผู้นำของพรรคเทียนหลง และได้เป็นผู้นำของกลุ่มพันธมิตรอู่หลิน ทว่าก็สูญเสียมากมายเช่นกัน

เช่น พี่ไหวซวี่ของนาง และยังมีบิดาของนาง...

พวกเขาไม่อยู่แล้ว

บิดาของนางเคยเป็นหนึ่งในเก้าราชาของพรรคเทียนหลง ดังนั้นนางกำเนิดมาก็อยู่ในพรรคเทียนหลงแล้ว

นางก็รู้ดีว่าประมุขพรรคต้องการกอบกู้แว่นแคว้น

ทว่านางรู้สึกว่าความคิดนี้ช่างโง่เขลา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน