แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 694

ไม่แปลกใจเลยที่ตงฟางซื่อจักเป็นผู้สืบทอดตระกูลตงฟาง แม้ว่าจักเป็นภาพวาดเสมือนที่ปลอมตัวมา เขาก็ยังคาดเดาถึงรูปลักษณ์ที่แท้จริงออกมาได้

เขาพลางยิ้มตาหยีออกมา แววตาพลันเผยให้เห็นความเฉลียวฉลาดออกมาในทันที

“ที่ข้าเอ่ยถามติงหยวนเอ๋อร์นั้น หาได้เอ่ยถามไปเรื่อยเปื่อยไม่

“วาดมังกรวาดพยัคฆ์ยากที่จะวาดถึงกระดูก

“คนธรรมดาทั่วไปมักจะวาดแค่ภายนอกออกมา แต่ข้าเริ่มวาดที่ภายในก่อนแล้วจึงค่อย ๆ แต่งเติมเนื้อหนังเข้าไป ทว่า กลับกัน…”

ตงฟางซื่อชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะมองไปยังภาพวาดที่อยู่บนโต๊ะ “เป็นนางจริง ๆ ”

ด้านในภาพวาดนั้นเป็นสตรีวัยละอ่อนที่งดงาม

ที่ดูอย่างไรก็เป็นหร่านชิว!

เฟิ่งจิ่วเหยียนกล่าวออกมาด้วยท่าทีเคร่งขรึม

“เดิมทีคนผู้นี้ก็เป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยของพวกเรามาก่อน ทว่า ยามนี้ความจริงกระจ่างออกมาแล้ว”

ตงฟางซื่อพยักหน้าลง

ก่อนที่เขาจะหันไปเตือนเฟิ่งจิ่วเหยียนอีกครั้ง

“เรื่องนี้ ยิ่งมีคนรู้น้อยเท่าไหร่ยิ่งดีเท่านั้น

“เจ้าบุกเข้าไปในสนามประลองยุทธ์ด้วยความโมโห ประหนึ่งวีรบุรุษช่วยเหลือสาวงาม เรื่องใหญ่โตถึงเพียงนี้ เกรงว่าหร่านชิวที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดมิดคงจะตื่นตระหนกไม่น้อย

“ที่ข้ามิได้วาดออกมายามที่อยู่ต่อหน้าเหลิ่งเซียนเอ๋อร์นั้น นั่นเพราะกลัวว่าจะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น

“สำนักเฉวียนเจินมีลูกศิษย์ลูกหามากมายนัก เกรงว่าเหลิ่งเซียนเอ๋อร์จะเก็บความลับไม่อยู่เอาได้

“โดยเฉพาะ ในยามที่พวกเรายังมิมีแผนการรับมืออย่างรอบคอบเช่นนี้ เรื่องนี้ฟ้าดินรับรู้ข้าเจ้ารับรู้”

เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้ว่าเขากระทำการสิ่งใดมักจะระมัดระวัง แต่นางมิคิดว่าเขาจะระมัดระวังถึงเพียงนี้

“แม้แต่พวกเหล่าฝานเจ้าก็ไม่ไว้ใจพวกเขางั้นหรือ?”

ตงฟางซื่อยิ้มพลางส่ายหัวออกมา

“จักเป็นเช่นนั้นไปได้อย่างไร? ก็แค่พวกเหล่าฝานมีภารกิจอื่น ๆ อีก เกรงว่าในยามนี้คงเดินทางไปถึงเป่ยเยี่ยนแล้วกระมัง อย่าทำให้พวกเขาต้องมาพะวงกับทางนี้เลย ก็แค่หร่านชิวเจ้ากับข้าจัดการได้อยู่แล้ว”

เฟิ่งจิ่วเหยียนเห็นด้วยกับสิ่งที่ตงฟางซื่อพูด

“ที่เจ้าพูดมาก็มีเหตุผล สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการตามหาหร่านชิว เพื่อขัดขวางมิให้นางไปทำร้ายผู้อื่นอีก

“เมื่อไม่กี่วันก่อน ข้าไปที่คุกเพื่อถามเหล่าคนที่อยู่ลานสนามประลองยุทธ์ ว่าพวกเขาตามหาแม่นางติงหยวนเอ๋อร์มาจากที่ใด ถึงพอจะคาดเดาได้คร่าว ๆ แล้วว่า ก่อนหน้านั้นนางถูกขังเอาไว้ที่ใด ทว่า ขอบเขตกว้างเกินไปนัก พวกเราแบ่งออกเป็นสองกลุ่มดีหรือไม่?”

“ได้” ตงฟางซื่อรีบฉีกรูปเสมือนออกเป็นชิ้น ๆ ในทันที เพื่อป้องกันมิให้ผู้อื่นมาพบเห็น

จู่ ๆ เขาก็มีท่าทีตกใจไปในทันที

เฟิ่งจิ่วเหยียนพลางเลิกคิ้วขึ้น “เป็นอะไรไป?”

ตงฟางซื่อชี้ไปที่โต๊ะด้วยสีหน้าเศร้าใจ

“ไก่ขอทาน มันเย็นแล้ว”

เฟิ่งจิ่วเหยียน:......

กลางคืน

โรงพักแรม

เซียวอวี้กลับมาจากคุก พร้อมทั้งทั่วร่างที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด

เขาจึงรีบอาบน้ำชำระกายของตัวเอง ก่อนจะผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ตัวใหม่ถึงได้มาหาเฟิ่งจิ่วเหยียน

เฟิ่งจิ่วเหยียนที่เชื่อใจเขานั้น จึงเล่าเรื่องให้เขาฟัง

เซียวอวี้มิแปลกใจเลย ที่ได้ยินว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังความวุ่นวายคือหร่านชิว

“ยามที่อยู่เมืองอวี่นั้น เราก็คิดแล้วว่านางหาใช่สตรีธรรมดาไม่

“นางปรากฏตัวออกมาด้วยความบังเอิญยิ่งนัก ราวกับว่านางกำลังรอคอยโอกาสอยู่ในความมืด

“คิดเช่นนี้แล้ว หากมันไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวของนางเอง แล้วเหตุใดนางถึงมาตั้งตนเป็นศัตรูกับหยางเหลียนซั่วด้วย? ในยามนี้ทุกอย่างล้วนกระจ่างแจ้งออกมาหมดแล้ว

“หร่านชิวผู้นี้ทำตัวราวกับตนเองเป็นขุนนางที่ก่อกบฏ เพื่อทำการแย่งชิงบัลลังก์ และตั้งตนสถาปนาตนเองขึ้นมาเป็นจักรพรรดิเสียเอง นางฝึกวิชาดาราโรยหมื่นวิถี เมื่อฝึกสำเร็จ ผู้คนในยุทธภพก็จักมิมีผู้ใดเป็นคู่ต่อสู้ของนางได้อีก นับว่ามีความทะเยอทะยานไม่น้อย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน