เข้าสู่ระบบผ่าน

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 697

หากมิมีหลักฐาน เซียวอวี้มิมีทางมาถามกับไทฮองไทเฮาโดยตรงเช่นนี้แน่

“เราได้สอบปากคำนักฆ่าเหล่านั้นเรียบร้อยแล้ว”

ฝ่ามือของไทฮองไทเฮาพลันสั่นเทาไปในทันที

สอบปากคำ?

คนที่นางส่งออกไปนั้น ถูกจับหมดแล้วหรือ?

แล้วซูฮ่วนล่ะ?

ซูฮ่วนตายแล้วหรือยัง?

ไทฮองไทเฮาอยากที่จะรู้เรื่องนี้ยิ่งนัก

เซียวอวี้ที่มิรู้ว่าแรงจูงใจอันใดทำให้เสด็จย่าของเขาทำเช่นนี้

เขาพลางเอ่ยถามออกมาด้วยความเย็นชาว่า

“ซูฮ่วนหาได้มีความแค้นอันใดกับท่านไม่ เหตุใดท่านต้องการสังหารนางด้วย!”

ไทฮองไทเฮาเม้มปากไปด้วยความโกรธเกรี้ยว

ในเมื่อเรื่องดำเนินมาถึงจุดนี้แล้ว นางก็มิมีเหตุผลอันใดที่จะไม่ยอมรับ

คำพูดที่เก็บเอาไว้มานาน ในที่สุดก็จะได้เอ่ยออกไปเสียที!

“ทำไมนะหรือ?

“ฝ่าบาท ท่านรู้เรื่องนี้แก่ใจดี!

“ทั้งท่านและเขา ต่างทำอันใดลงไป!”

ใบหน้าของไทฮองไทเฮาพลันซีดขาว ราวกับว่าลูกปัดพุทธมงคลที่พระนางชื่นชอบตกลงไปในบ่อส้วม ยามที่นึกหยิบขึ้นมาเช็ดทำความสะอาดนั้น เมื่อคิดถึงวิบากกรรมที่มันต้องพบเจอนั้น พลันรู้สึกร่างกายหนาวสั่นขึ้นมาในทันที

หลานชายสุดที่รักของนาง เดิมทีก็เป็นเพียงบุรุษปกติ ตอนนี้กลับกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว!

เซียวอวี้ขมวดคิ้วเป็นปม

ดูเหมือนว่าเสด็จย่าต้องไปได้ยินอะไรบางอย่างมาอย่างแน่นอน

ไทฮองไทเฮาพลางเอ่ยออกมาด้วยท่าทีโกรธเคือง

“หากเจ้าเป็นเพียงบุรุษธรรมดาก็แล้วไป!

“แต่เจ้าเป็นฮ่องเต้ของแว่นแคว้น! ในฐานะฮ่องเต้นั้น กลับไปพัวพันกับเหล่าหลงหยางพวกนั้น ทั้งยังมาโปรดปรานรักใคร่ซูฮ่วนในตำหนักจื้อเฉินอีก! เจ้า ท่านจักอธิบายกับบรรพบุรุษของตระกูลเซียวเช่นไร!

“ท่านถามถึงเหตุผลว่า เหตุใดข้าต้องการสังหารซูฮ่วนใช่หรือไม่

“ซูฮ่วนผู้นั้น ความผิดของมันก็คือผิดที่เป็นชาย ยั่วยุท่าน เขาต้องการทำลายเลือดเนื้อเชื้อไขของสกุลเซียวแห่งยุทธภพ! ปีศาจร้ายเช่นนั้น ข้าจักไม่กำจัดทิ้งได้หรือ!”

หลังจากที่ได้ระบายความคับข้องใจในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาออกไปนั้น ความอึดอัดภายในใจของไทฮองไทเฮาก็คลี่คลายลงไปมาก

ทว่า ร่างกายที่อ่อนแอเช่นนี้ มิอาจรับมือได้กับอารมณ์โกรธเกรี้ยวจริง ๆ

ลมหายใจของนางแปรปรวน ก่อนจะเอามือกอบกุมไปที่หน้าอกราวกับว่าตนเองหายใจไม่ออก

เซียวอวี้จึงเรียกหมอหลวงมาในทันที พลางก้าวไปข้างหน้าเพื่อเอ่ยอธิบายให้ไทฮองไทเฮาทราบ

“หากท่านต้องการสังหารซูฮ่วนด้วยเหตุผลนี้ เราจะบอกท่านให้ว่า ซูฮ่วนเป็นสตรี เรากับนางหาใช่สหายหลงหยางไม่ แต่เป็นความรักแบบชายหญิง!”

เมื่อไทฮองไทเฮาได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของนางพลันเปลี่ยนไป

ก่อนจะคว้าแขนของเซียวอวี้เอาไว้

“ท่านพูดจริง ๆ หรือ? เป็น... สตรี?”

เซียวอวี้พยักหน้าลงอย่างเคร่งขรึม

“ใช่!”

ดวงตาของไทฮองไทเฮาเต็มไปด้วยความซับซ้อน

พระนางมิคาดคิดมาก่อนเลยว่า ความคิดอันวกไปวนมาของตนเองจักเป็นการเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวงเช่นนี้!

นางเกือบจะทำผิดพลาดแบบเดียวกับไทเฮาลงไปแล้ว นั่นคือการสังหารคนที่ฝ่าบาทรัก

ราคาของเราเพียงแค่ 1/4 ของผู้ให้บริการรายอื่น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย