หากมิมีหลักฐาน เซียวอวี้มิมีทางมาถามกับไทฮองไทเฮาโดยตรงเช่นนี้แน่
“เราได้สอบปากคำนักฆ่าเหล่านั้นเรียบร้อยแล้ว”
ฝ่ามือของไทฮองไทเฮาพลันสั่นเทาไปในทันที
สอบปากคำ?
คนที่นางส่งออกไปนั้น ถูกจับหมดแล้วหรือ?
แล้วซูฮ่วนล่ะ?
ซูฮ่วนตายแล้วหรือยัง?
ไทฮองไทเฮาอยากที่จะรู้เรื่องนี้ยิ่งนัก
เซียวอวี้ที่มิรู้ว่าแรงจูงใจอันใดทำให้เสด็จย่าของเขาทำเช่นนี้
เขาพลางเอ่ยถามออกมาด้วยความเย็นชาว่า
“ซูฮ่วนหาได้มีความแค้นอันใดกับท่านไม่ เหตุใดท่านต้องการสังหารนางด้วย!”
ไทฮองไทเฮาเม้มปากไปด้วยความโกรธเกรี้ยว
ในเมื่อเรื่องดำเนินมาถึงจุดนี้แล้ว นางก็มิมีเหตุผลอันใดที่จะไม่ยอมรับ
คำพูดที่เก็บเอาไว้มานาน ในที่สุดก็จะได้เอ่ยออกไปเสียที!
“ทำไมนะหรือ?
“ฝ่าบาท ท่านรู้เรื่องนี้แก่ใจดี!
“ทั้งท่านและเขา ต่างทำอันใดลงไป!”
ใบหน้าของไทฮองไทเฮาพลันซีดขาว ราวกับว่าลูกปัดพุทธมงคลที่พระนางชื่นชอบตกลงไปในบ่อส้วม ยามที่นึกหยิบขึ้นมาเช็ดทำความสะอาดนั้น เมื่อคิดถึงวิบากกรรมที่มันต้องพบเจอนั้น พลันรู้สึกร่างกายหนาวสั่นขึ้นมาในทันที
หลานชายสุดที่รักของนาง เดิมทีก็เป็นเพียงบุรุษปกติ ตอนนี้กลับกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว!
เซียวอวี้ขมวดคิ้วเป็นปม
ดูเหมือนว่าเสด็จย่าต้องไปได้ยินอะไรบางอย่างมาอย่างแน่นอน
ไทฮองไทเฮาพลางเอ่ยออกมาด้วยท่าทีโกรธเคือง
“หากเจ้าเป็นเพียงบุรุษธรรมดาก็แล้วไป!
“แต่เจ้าเป็นฮ่องเต้ของแว่นแคว้น! ในฐานะฮ่องเต้นั้น กลับไปพัวพันกับเหล่าหลงหยางพวกนั้น ทั้งยังมาโปรดปรานรักใคร่ซูฮ่วนในตำหนักจื้อเฉินอีก! เจ้า ท่านจักอธิบายกับบรรพบุรุษของตระกูลเซียวเช่นไร!
“ท่านถามถึงเหตุผลว่า เหตุใดข้าต้องการสังหารซูฮ่วนใช่หรือไม่
“ซูฮ่วนผู้นั้น ความผิดของมันก็คือผิดที่เป็นชาย ยั่วยุท่าน เขาต้องการทำลายเลือดเนื้อเชื้อไขของสกุลเซียวแห่งยุทธภพ! ปีศาจร้ายเช่นนั้น ข้าจักไม่กำจัดทิ้งได้หรือ!”
หลังจากที่ได้ระบายความคับข้องใจในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาออกไปนั้น ความอึดอัดภายในใจของไทฮองไทเฮาก็คลี่คลายลงไปมาก
ทว่า ร่างกายที่อ่อนแอเช่นนี้ มิอาจรับมือได้กับอารมณ์โกรธเกรี้ยวจริง ๆ
ลมหายใจของนางแปรปรวน ก่อนจะเอามือกอบกุมไปที่หน้าอกราวกับว่าตนเองหายใจไม่ออก
เซียวอวี้จึงเรียกหมอหลวงมาในทันที พลางก้าวไปข้างหน้าเพื่อเอ่ยอธิบายให้ไทฮองไทเฮาทราบ
“หากท่านต้องการสังหารซูฮ่วนด้วยเหตุผลนี้ เราจะบอกท่านให้ว่า ซูฮ่วนเป็นสตรี เรากับนางหาใช่สหายหลงหยางไม่ แต่เป็นความรักแบบชายหญิง!”
เมื่อไทฮองไทเฮาได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของนางพลันเปลี่ยนไป
ก่อนจะคว้าแขนของเซียวอวี้เอาไว้
“ท่านพูดจริง ๆ หรือ? เป็น... สตรี?”
เซียวอวี้พยักหน้าลงอย่างเคร่งขรึม
“ใช่!”
ดวงตาของไทฮองไทเฮาเต็มไปด้วยความซับซ้อน
พระนางมิคาดคิดมาก่อนเลยว่า ความคิดอันวกไปวนมาของตนเองจักเป็นการเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวงเช่นนี้!
นางเกือบจะทำผิดพลาดแบบเดียวกับไทเฮาลงไปแล้ว นั่นคือการสังหารคนที่ฝ่าบาทรัก

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
เติมเหรียญไปแล้ว แต่ปลดล็อกไม่ได้ มีข้อความว่าเกิดข้อผิดพลาด กรุณาลองใหม่อีกครั้ง...
เติมเหรีญญไป 500 เหรียญ เริ่มกดซื่อตอน จาก 223 มาถึงตอน 227 = 5 ตอน 40 เหรัยญ แต่ตอนนี้มีเหรียญคงเหลือ 444 เหรียญ และเปิดอ่านย้อนหลังไม่ได้ ช่วยแก้ไขด้วยค่ะ...
สนุกดี แต่ใช้บัตร์เติมเงินเอไอเอสไม่ได้ ขอบคุที่ให้อ่าน...