แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 698

วังหลวงพลันตกอยู่ในการสอบสวนอย่างเข้มงวด ทำเอาผู้คนต่างตื่นตระหนกไปในทันที

ภายในวันเดียว เพียงตำหนักจื้อเฉินนั้น มีเหล่านางกำนัลมากมายถูกลากเข้าไปในกรมราชทัณฑ์

แม้แต่ขันทีข้างกายของฝ่าบาทหลิวซื่อเหลียง ก็ถูกนำตัวไปที่กรมราชทัณฑ์ด้วย

มิต้องเอ่ยถึงตำหนักวั่นโซ่วเลย

คนสนิทของไทฮองไทเฮาล้วนถูกจับกุมไปจนหมด ทั่วทั้งตำหนักถูกเปลี่ยนเป็นนางกำนัลชุดใหม่มาแทน

การลงดาบเช่นนี้ ทำเอาผู้คนภายในวังหลวงต่างก็ระมัดระวังตัวเองมากขึ้น

ตำหนักฉือหนิง

หนิงเฟยและไทเฮาที่นั่งคุยกันอยู่นั้น พลางเอ่ยออกมาด้วยความขบขันว่า

“เสด็จป้าเพคะ ในที่สุดหญิงชราจากตำหนักวั่นโซ่วก็จะได้ออกจากวังไปเสียที

“หม่อมฉันได้ยินมา เป็นพระประสงค์ของฝ่าบาทคือ และหากมิมีราชโองการเรียกตัว ห้ามกลับมาอีกด้วยนะเพคะ”

“ดูภายนอก ดูเหมือนส่งพระนางไปพักฟื้นที่ภูเขาอวี้หยาง แท้จริงแล้วทุกคนต่างก็มองออกว่า ว่าไทฮองไทเฮาไปทำสิ่งใดให้ฝ่าบาททรงพิโรธเข้า

“มิเช่นนั้น ตำหนักวั่นโซ่วคงมิมีทางคึกคักเช่นนี้ มีคนมากมายถูกกุมตัวไป หากเป็นเมื่อก่อนแล้วละก็ มิเห็นแก่หน้าพระก็ต้องเห็นแก่หน้าพระพุทธ ผู้ใดจักกล้าแตะต้องคนของไทฮองไทเฮาได้!”

ไทเฮาฟังคำพูดเหล่านี้ ด้วยท่าทีเฉยเมย

วังหลังก็เป็นเช่นนี้ มักจะมีการเปลี่ยนแปลงไปได้ตลอดเวลา เช่นเดียวกับคำว่าปากและฟันสัมพันธ์กัน เมื่อริมฝีปากหายไปฟันก็หนาว คลื่นลมต่างก็เปลี่ยนแปลงไปได้ตลอดเวลา

ไทฮองไทเฮาในวันนี้ จักต่างอันใดกับไทเฮาในวันวานเล่า?

หลังจากที่นางสนมหรง “จากไป” ฝ่าบาทมิใช่เสด็จมาที่ตำหนักฉือหนิงด้วยความโกรธเกรี้ยวเช่นกันหรือ

ไทเฮาทรงพลันหันไปเอ่ยเตือนกับหนิงเฟย

“เจ้าเพียงกุมอำนาจในวังหลังให้แน่นเป็นพอ เรื่องอื่นนั้น อย่าได้เข้าไปยุ่งเกี่ยว”

จู่ ๆ หนิงเฟยพลันมีท่าทีทุกข์ใจ

“เสด็จป้าเพคะ ท่านได้ยินมาหรือไม่เพคะ? ฝ่าบาท... เขามีแผนที่จะแต่งตั้งฮองเฮา”

เมื่อไทเฮาได้ยินดังนั้น สายตาของพระนางพลันเปลี่ยนไปในทันที ก่อนจะเอ่ยถามออกมาด้วยความประหลาดใจ

“เป็นไปไม่ได้

“เจ้าไปได้ยินข่าวลือพวกนี้มาจากไหนกัน?”

แม้แต่นางสนมในวังหลังฝ่าบาทยังส่งออกไปมากกว่าครึ่ง ราวกับเขาต้องการกลายเป็นพระก็ไม่ปาน จักมามีใจแต่งตั้งฮองเฮาได้อย่างไร?

หากแต่หนิงเฟยมีท่าทีมั่นใจเป็นอย่างยิ่ง

“เสด็จป้าเพคะ ท่านอย่าเพิ่งมิเชื่อ ข่าวนี่ข้าใช้เงินจ่ายไปเยอะมากเพื่อให้ได้มันมา

“ฝ่าบาทสั่งการให้สำนักดูดาวหลวงหาฤกษ์วันมงคล เกรงว่าจะเป็นในยามวสันตฤดูปีหน้า จักมีการแต่งตั้งฮองเฮาองค์ใหม่ขึ้นมา!”

ไทเฮาพลันมีสีหน้าตึงเครียดไปในทันที ก่อนจะเอ่ยถามว่า “เป็นแม่นางบ้านใดกัน?”

หนิงเฟยพลันส่ายหัวไปมา

“หม่อมฉันยังไม่รู้เพคะ

“ฝ่าบาทเก็บเรื่องนี้เอาไว้เป็นอย่างดี เรื่องแต่งตั้งฮองเฮานั้นหาได้มีผู้ใดรู้มากมาย ทั้งยังมิบอกว่าเป็นผู้ใดอีกด้วย

“เกรงว่า จะเกิดการซ้ำรอยเช่นเหตุการณ์ลักพาตัวก่อนวันงานมงคลเช่นฮองเฮาพระองค์ก่อนเพคะ”

ฝ่าบาททรงเอาใจใส่กับฮองเฮาองค์ใหม่ยิ่งนัก

นางรู้สึกแย่แทนอดีตฮองเฮาจริง ๆ

ไทเฮาพลันมีสีหน้าซับซ้อนไปในทันที

“ไม่ว่าจะเป็นเช่นไร เจ้าทำตามหน้าที่ของตนไปเถอะ”

“เพคะเสด็จป้า”

หนิงเฟยตกปากรับคำอย่างเชื่อฟัง