แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 746

หยางเหลียนซั่วมิเคยคิดเลยว่า ตนเองจะมีบุตรสาวแท้ ๆ กับเขาด้วย

เขาไม่เชื่อ

หร่านชิวก็ไม่เชื่อเช่นกัน

“ท่านแม่! ท่านกำลังพูดเรื่องอะไรกัน!”

คนพวกนี้เพียงเพราะต้องการช่วยเหลือนาง ถึงได้เอ่ยคำโกหกเหล่านี้ออกมางั้นหรือ?

เมื่อเห็นว่าหยางเหลียนซั่วยังมีเจตนาที่ต้องการจะสังหารบุตรสาวของตนเองอีกครั้ง ฮูหยินหร่านจึงเปิดเผยเรื่องราวที่แท้จริงในปีนั้นออกมาโดยมิสนสิ่งใดอีก

“หยางเหลียนซั่ว! ท่านจำมิได้หรือ... ในปีนั้น ยามที่ท่านฝึกฝนวิชามารได้ไม่นาน เกิดธาตุไฟเข้าแทรก จึงจำความสิ่งใดมิชัดแจ้ง ถึงได้ ถึงได้ทำให้ข้าได้รับความอับอายเช่นนั้น!

“หร่านชิวคือบุตรสาวของท่าน! เป็นบุตรสาวที่ข้าตั้งครรภ์ในคืนนั้น!”

หยางเหลียนซั่วก่นด่าสาปแช่งออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว

“นังสารเลว! ผู้ที่ธาตุไฟเข้าแทรกคือเจ้าต่างหาก!”

หร่านชิวเมื่อเห็นมารดาของตนเองสำลักออกมาเป็นเลือดไม่มีหยุดนั้น พร้อมทั้งร่างกายที่ค่อย ๆ เย็นชืด

นางพยายามประคองมารดาของตนเอง “ท่านแม่ ท่านมิต้องพูดอันใดแล้ว ท่านมิควรมาที่นี่!”

กำลังภายในในร่างกายของหยางเหลียนซั่วนั้นกำลังเกิดการปั่นป่วนยิ่งนัก หากแต่ถูกเขากดมันเอาไว้

หยางเหลียนซั่วนึกหงุดหงิดยิ่งนัก “นังสารเลว! หุบปากเสีย! นางมิใช่บุตรสาวของข้า ไม่ใช่! ข้ามีเพียงบุตรชายเพียงคนเดียวเท่านั้น! เป็นซูฮ่วนที่สั่งให้เจ้ามาโกหกข้าใช่หรือไม่! ข้าจะสังหารเจ้าเดี๋ยวนี้!”

พูดจบ หยางเหลียนซั่วก็รีบพุ่งตรงไปเพื่อจับฮูหยินหร่านและหร่านชิวแยกออกจากกันในทันที

“ไม่!” หร่านชิวร้องอุทานออกมา

ตงฟางซื่อและฝานจิ้นต่างร่วมมือกัน โดยหันเหความสนใจของหยางเหลียนซั่วมาทางซ้ายทีขวาที เพื่อหาโอกาสที่จะช่วยฮูหยินหร่านเอาไว้

ทว่า หยางเหลียนซั่วก็มีปฏิกิริยาตอบโต้กลับอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาจับตัวฮูหยินหร่านได้แล้วนั้น ก็ถอยกายตนเองออกไปหลายก้าว

หร่านชิวพยายามที่จะลุกขึ้นยืน พร้อมเลือดที่ไหลออกมามุมปาก

เมื่อเห็นว่ามารดากำลังตกตายไปด้วยน้ำมือของหยางเหลียนซั่วนั้น นางก็โมโหจนถึงขีดสุด

“หยางเหลียนซั่ว! ปล่อยมารดาข้าเดี๋ยวนี้!”

หยางเหลียนซั่วเอ่ยถามฮูหยินหร่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“เจ้ากำลังโกหก! นางมิใช่บุตรสาวของข้า! พูดสิ! นางมิใช่!”

ฮูหยินหร่านมองไปทางหร่านชิวด้วยดวงตาที่เศร้าหมอง

“ลูกแม่ เลือดในกายเจ้ามีเลือดสกปรกของบิดาเจ้าวนเวียนไหลอยู่ในกาย ทว่า เจ้า... อย่าได้ทำลายความหวังของแม่เลย หยุดมือเสีย หันกลับไป... อย่าได้ อย่าได้สังหารผู้ใดอีก...”

พูดจบ ฮูหยินหร่านก็ดึงกริชออกมาแล้วแทงไปที่หยางเหลียนซั่วในทันที

หยางเหลียนซั่วหลบได้ทัน จึงทำให้กริชกรีดไปที่บนไหล่ของเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ทันใดนั้น หยางเหลียนซั่วก็โยนร่างฮูหยินหร่านออกไปอย่างเต็มแรง

“ท่านแม่!”

หร่านชิวรีบพุ่งตัวไปรับฮูหยินหร่านในทันที

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน