แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 752

เหล่าขุนนางติดตามขบวนเสด็จของฮ่องเต้เข้าวัง เพื่อรายงานตามหน้าที่

เฟิ่งจิ่วเหยียนตั้งใจจะไปที่คุกเทียนเหลาโดยตรงก่อน จึงยังไม่เข้าวัง

นางกำลังจะหันหลังจากไป พลันถูกเสียงหนึ่งเรียกไว้

“แม่ทัพน้อย!”

ครั้นหันกลับไปมอง ก็เห็นเป็นองค์หญิงใหญ่เซียวฉี

องค์หญิงใหญ่ได้รับพระราชทานจวน และพำนักอยู่ที่จวนองค์หญิงใหญ่นอกพระราชวัง

เมื่อได้ยินมาว่าฝ่าบาทกับแม่ทัพน้อยเมิ่งจะกลับมาในวันนี้ นางได้มารออยู่ใกล้ประตูพระราชวังแต่เช้าตรู่

เดิมคิดว่า จักทำเพียงมองดูแม่ทัพน้อยจากระยะไกล เมื่อได้รู้ว่าแม่ทัพน้อยยังคงปลอดภัย นางก็พอใจแล้ว

ในยามที่เห็นทุกคนจากไปหมดแล้ว นางจึงลงจากรถม้าอย่างไม่รู้ตัว คิดได้คืบจะเอาศอก อยากพูดคุยกับแม่ทัพน้อย แม้กระทั่ง...

องค์หญิงใหญ่เดินไปหาเฟิ่งจิ่วเหยียน ทันใดนั้น ก็ยื่นมือออกมาคว้าอีกฝ่ายโดยกะทันหัน และกอดนางไว้

ล้วนเป็นสตรีเหมือนกัน เฟิ่งจิ่วเหยียนจึงไม่ต่อต้าน และปล่อยให้นางกอดสักพัก

หารู้ไม่ว่า ในที่ลับตาคน หร่วนฝูอวี้กำลังจ้องมองคนทั้งสองอยู่

หร่วนฝูอวี้โกรธมากจนหักกิ่งไม้ข้าง ๆ สายตาเย็นชา พลางสบถด่าอยู่กับตนเอง

——นังแพศยานี้โผล่มาจากไหน!

องค์หญิงใหญ่วางตัวสง่างามในยามปกติ กลับแสดงท่าทางเช่นสาวน้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียนเท่านั้น

นางปล่อยเฟิ่งจิ่วเหยียน และมองสำรวจตรวจสอบ “ท่านได้รับบาดเจ็บหรือ? หิมะถล่มน่ากลัวนัก ท่านหนีรอดมาได้อย่างไร?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนตอบอย่างเรียบเฉย

“เรื่องยาวนัก ยามนี้ข้ายังมีธุระอื่นต้องไปทำก่อน”

องค์หญิงใหญ่พยักหน้าทันที แสดงความมีคุณธรรมและใจกว้าง

“ได้สิ ท่านไปทำธุระก่อน ส่วนเรื่องข้ากับท่าน ค่อยคุยกันทีหลัง”

เฟิ่งจิ่วเหยียน : เรื่องของพวกนาง?

ถ้อยคำขององค์หญิงใหญ่ผิดปกติ ทว่าคิดดูสักพักกลับบอกไม่ได้ว่ามีปัญหาที่ใด

ระหว่างทางไปคุกเทียนเหลา เฟิ่งจิ่วเหยียนได้พบกับคนรู้จักคนหนึ่ง

ยึดตามหลักการ เป็นญาติกัน

เฟิ่งเหยียนเฉินพาภรรยากับบุตรสาวของตน มุ่งหน้าเข้ามาหานาง

“จิ่วเหยียน...” เขามองดูใบหน้าที่คุ้นเคยแต่ไม่คุ้นเคยตรงหน้า พลันรู้สึกแน่นหน้าอก

นี่คือน้องสาวโดยสายเลือดของเขา เป็นผู้ที่คอยปกป้องตระกูลเฟิ่งเงียบ ๆ แม้กระทั่งวีรสตรีของหนานฉีทั้งแว่นแคว้น จนถึงวันนี้

นางเพิ่งได้ใช้นามจริง

ถึงแม้จะอยู่ต่อหน้าพี่ชายแท้ ๆ ของตนเอง ปฏิกิริยาของเฟิ่งจิ่วเหยียนก็เรียบเฉยนัก

นางไม่ได้เหลือบมองเขามากนัก เพียงให้ความสนใจกับสกุลโจวและเด็กน้อย

เด็กน้อยอายุสองขวบ ราวกับก้อนไหมพรมก้อนเล็ก ที่อยู่ในอ้อมแขนของมารดา มือเล็กถือกลองป๋องแป๋ง พลางจ้องมองไปที่เฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยดวงตาคู่น้อย

เฟิ่งจิ่วเหยียนคิดฟุ้งซ่าน นางยังสามารถให้กำเนิดบุตรได้หรือไม่...

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน