แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 81

บนแผ่นกระดาษเขียนว่า...[คืนนี้มีธุระ ไม่ต้องรอ]

เสี่ยวลู่จื้อทำงานอยู่ในวังมานานหลายปี มองก็ดูออกว่า ลายมือบนกระดาษนั้น เป็นของฝ่าบาท

เพียงแต่ฝ่าบาททิ้งข้อความไว้ให้ใคร?

เช้าวันรุ่งขึ้น

หลังจากขบวนเสด็จออกมาจากตำหนักหลิงเซียว เสี่ยวลู่จื้อนำเรื่องนี้ไปทูลกุ้ยเฟย

สีหน้ากุ้ยเฟยแข็งทื่อ

“หรือว่า ก่อนหน้านี้ที่ฝ่าบาทไปทุกคืน ก็คือตำหนักฉางสิ้น? ใครรอฝ่าบาทอยู่ที่นั่น ผู้ชายหรือว่าผู้หญิง พวกเขา...พวกเขาทำอะไรกันในทุกคืน”

ชุนเหอรีบพูดเกลี้ยกล่อมนางว่า

“พระนาง ท่านอย่าร้อนใจ”

“อาจจะมีเรื่องสำคัญ”

“ฝ่าบาทกำลังแอบสืบสวนขุนนางบางคนอยู่ จึงมีคนมากราบทูลรายงานทุกคืน...”

คำพูดเช่นนี้ ชุนเหอเองก็ค่ยังไม่อยากเชื่อเลย

กุ้ยเฟยจะไม่ร้อนใจได้อย่างไร

สีหน้าของนางขาวซีด

“หัว...ข้าปวดหัวมาก เอายามา!”

อาการปวดหัวของกุ้ยเฟยกำเริบ

ชุนเหอกำลังคิดจะไปเอายา ทันใดนั้นก็คิดขึ้นมาได้ เมื่อวานหมอหลวงพูดว่า ยานั้นใช้ไม่ได้อีกต่อไป จึงนำไปทำลายหมดแล้ว

แต่ตอนนี้พระนางปวดหัวอย่างมาก ควรจะทำอย่างไรดี?

“รีบไปตามหมอหลวงมา”

กุ้ยเฟยไม่เพียงปวดหัว นางรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว

หลังจากตกม้า เหมือนอวัยวะภายในของนางเคลื่อนย้ายตำแหน่งไปหมด กระดูกแตกกระจายหมด

หมอหลวงมาถึงอย่างรวดเร็ว แต่ล้วนไม่กล้าให้นางใช้ยาแก้ปวด ให้นางอดทนด้วยตนเอง

กุ้ยเฟยเจ็บปวดจนโยนแจกันอย่างต่อเนื่อง

“ยา เอายามาให้ข้า”

“พวกเจ้า...พวกเจ้าอยากให้ข้าเจ็บปวดจนตายหรือ?”

“อ้าก ๆ อ้าก! ปวดเหลือเกิน...”

หัวของนางจะระเบิดแล้ว

บาดแผลที่เพิ่งเย็บเมื่อวาน เวลานี้ก็เจ็บปวดขึ้นมา

ชุนเหอไม่รู้จะทำยังไงดี จำต้องไปขอเข้าเฝ้าฝ่าบาท

แต่เวลานี้กำลังว่าราชการเช้า

นางรออยู่นานมาก ค่อยสามารถได้กราบทูล

ได้ยินว่ากุ้ยเฟยเจ็บปวดทรมาน เซียวอวี้พูดขึ้นมาด้วยเสียงเคร่งขรึมว่า

“ให้นางอดทนไว้”

ไม่อย่างนั้นหากใช้ยาบรรเทาปวด ทำปฏิกิริยากับยาจู้หุนส่านในร่างกายแล้วก่อให้เกิดพิษ จะยิ่งมีอันตรายถึงชีวิต

ชุนเหอยังอยากร้องขอให้ฝ่าบาท ไปดูพระนาง

บางทีขอเพียงมีฝ่าบาทอยู่ด้านข้าง พระนางอาจจะดีขึ้น