แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 91

ตำหนักฉางซิ่น

เวลานี้ล่วงเลยยามไห้ มาแล้วสามเค่อ ภายในตำหนักยังคงเหลือเพียงเซียวอวี้ผู้เดียว

เขาเริ่มที่จะหมดความอดทน

กระทั่งเมื่อเห็นคนที่กำลังมาอยู่ คิ้วที่ขมวดแน่นจึงได้คลายจากกัน

“ครานี้มีคนสะกดรอยตามอีกแล้วหรือ?” เขาจงใจถาม

ครั้งก่อนนางมาสายไปสองเค่อเพราะถูกเสี่ยวลู่จื่อจากตำหนักหลิงเซียวสะกดรอยตาม สามารถยกโทษให้ได้เพราะจำเป็นต้องจัดการผู้นั้นก่อน

แต่ครั้งนี้เล่า?

เฟิ่งจิ่วเหยียนนำเข็มเงินชุดหนึ่งออกมาวางเรียงบนโต๊ะ

“มีธุระติดพัน” นางอธิบายอย่างขอไปที

จากนั้นเข้าสู่ประเด็นหลัก

“เชิญถอดฉลองพระองค์ออก”

คิ้วของเซียวอวี้แหลมคม เขาจ้องนางแน่นิ่งโดยไม่ขยับเขยื้อน

เฟิ่งจิ่วเหยียนหันหลังกลับไปเพื่อเตรียมตัว ทว่าเมื่อหันกลับมากลับพบว่าเขายังคงอยู่ในสภาพเดิม

“เหตุใดไม่ถอดฉลองพระองค์ออก?” นางถาม

แววตาของเซียวอวี้เฉียบแหลมกว่าเดิม

“นับวันเจ้าก็ยิ่งเกียจคร้าน

“เรารอเจ้ามาสามเค่อแล้ว”

ไม่เคยมีหมอหลวงคนใดกล้าให้เขาต้องรอมาก่อน

ในเมื่อจะมาสายก็ควรส่งข่าวมาบอก คิดว่าเขาไม่มีอย่างอื่นต้องทำหรือ?

เฟิ่งจิ่วเหยียนมองเขาด้วยความแน่นิ่ง

“ข้าผิดที่ไม่ตรงต่อเวลา”

“อืม” เซียวอวี้ละสายตาไปทางอื่น แม้นว่าสีหน้าจะบึ้งตึงแต่ก็ไม่ได้ถือสาหาความอะไรต่อ

จากนั้น เขาถอดสายคาดเอวออก…

กระบวนการฝังเข็มใช้เวลาไม่นานนัก แต่ก็มีอย่างน้อยครึ่งชั่วยาม

เดิมทีแล้วต้องมีการรมยาหลังจากที่ฝังเข็มเสร็จ

แต่ครั้งนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนบอกเขาว่า

“พิษในกายท่านได้รับการควบคุมแล้ว ต่อไปนี้ฝังเข็มเป็นระยะ ๆ ก็พอ ไม่จำเป็นต้องมาทุกคืนอีก”

เซียวอวี้ที่กำลังสวมอาภรณ์ชะงักงันไปครู่หนึ่ง แววตาฉายแววคมปลาบ

เฟิ่งจิ่วเหยียนยังคงเก็บเข็มเงิน

แต่แล้วกลับเหลือบไปเห็นว่าเปลวเทียนส่ายไหวอย่างรุนแรง

จากนั้น ฝ่ามือที่เหมือนเหล็กคีบของบุรุษก็จับเข้าที่แขนนาง

แกร๊ก!

สัมผัสเย็นยะเยียบส่งผ่านเข้ามาทางข้อมือ

ครั้นก้มลงมองก็พบว่าเป็นห่วงเหล็ก!

ไม่รู้ว่ามันถูกสวมบนข้อมือนางได้อย่างไร ทั้งยังลงสลักอย่างพอดิบพอดี

ห่วงเหล็กเชื่อมต่อกับโซ่เหล็กเส้นหนึ่ง และที่ปลายอีกด้านหนึ่งของโซ่เหล็กก็กำลังกำอยู่ในมืออีกข้างของบุรุษ

รูม่านตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนหรี่ลง

เห็นเพียงว่าหญิงสาวที่เมื่อครู่นี้ยังติดอยู่กับห่วงเหล็กสามารถสลัดพันธนาการออกภายในไม่กี่ชั่วอึดใจ!

นี่จะเป็นไปได้อย่างไร!

เว้นเสียแต่ว่า…นางจะมีวิชาหดกระดูก!?

วิชาหดกระดูกที่ว่านี้ก็คือการใช้กำลังภายในเพื่อทำให้กระดูกเคลื่อนที่ ลดช่องว่างระหว่างข้อต่อ จัดเรียงกระดูกใหม่เพื่อลดขนาดส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย

วิชานี้เป็นวิชาสำหรับเด็ก ต้องแบกรับความเจ็บปวดที่คนทั่วไปไม่อาจทนไหว

สตรีไวต่อความเจ็บปวดมากกว่าบุรุษ ด้วยเหตุนี้ แทบไม่มีสตรีคนใดที่เรียนรู้วิชานี้

ที่พวกเขาเลือกจับกุมด้วยห่วงเหล็กก็เพราะคิดไม่ถึงว่านักฆ่าหญิงนางผู้นี้จะมีวิชาหดกระดูก!

เฉินจี๋ตื่นตกใจไปชั่วขณะ แต่เขาก็ตั้งสติได้อย่างรวดเร็วและรีบตามไปจับ

ตอนนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนปีนออกทางหน้าต่างด้านข้างไปตั้งนานแล้ว

“หยุดนะ!” เฉินจี๋ไล่ตามไปทันที

ทันใดนั้นเอง มีเงาร่างร่างหนึ่งเคลื่อนผ่านเบื้องหน้าเขา!

เงาร่างนี้ว่องไวกว่าเขา ไล่ตามนักฆ่าหญิงคนนั้นไป

เมื่อจ้องมองไปก็พบว่าเป็นฮ่องเต้!

ก็จริง ฮ่องเต้เพิ่งจะเดินออกจากตำหนัก ยังไปไม่ไกล!

เฟิ่งจิ่วเหยียนจดจ่อกับการหลบหนี ไม่ได้ระวังรอบข้าง

ทันใดนั้นเอง เซียวอวี้ก็ลอบโจมตีจากด้านข้าง นิ้วเรียวยาวทรงพลังดุจกรงเล็บอินทรีบีบเข้าที่คอนางอย่างแม่นยำ

จากนั้น ยาเม็ดหนึ่งก็ถูกส่งเข้าสู่ปากนางด้วยกำลังภายใน!

ต่ำช้ายิ่งนัก!