เข้าสู่ระบบผ่าน

แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 95

เฟิ่งจิ่วเหยียนมองอุปกรณ์ร่วมบรรทมพวกนี้แล้วต้องมุ่นคิ้ว

นับวันก็ยิ่งเหลวไหลจริง ๆ!

เซียวอวี้เล่า? เขายอมรับการจัดแจงเช่นนี้ได้อย่างไร!

โจวหมัวมัวสั่งนางกำนัลพวกนั้น

“วางของลงแล้วปรนนิบัติฮองเฮาสรงน้ำ”

“เจ้าค่ะ—”

เฟิ่งจิ่วเหยียนตัดบทเสียงทุ้ม

“ให้เหลียนซวงปรนนิบัติแค่คนเดียวก็พอ”

โจวหมัวมัวค่อนข้างที่จะตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเองเป็นผู้ตัดสินใจเด็ดขาด นางวางตัวเป็นผู้อาวุโสของเฟิ่งจิ่วเหยียนโดยอาศัยว่าตนได้รับคำสั่งจากไทฮองไทเฮา

“ฮองเฮา ท่านเพิ่งเคยร่วมบรรทมเป็นครั้งแรก ไม่เข้าใจกฎเกณฑ์ของทางในวัง

“การสรงน้ำก่อนร่วมบรรทมแตกต่างจากการสรงน้ำปกติ กระบวนการมีความละเอียดมากมาย!

“นางกำนัลแค่คนเดียวจะทำไหวได้อย่างไร

“พระนาง อย่าให้ฝ่าบาทต้องรอนานเลยเพคะ”

โจวหมัวมัวใช้แขนข้างหนึ่งทำท่าผายมือ ‘เชิญ’ ด้วยความเคารพ

ดวงตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนเย็นชา น้ำเสียงทุ้มต่ำ

“ไทฮองไทเฮาส่งเจ้ามาเพื่อดูให้แน่ใจว่าเปิ่นกงข้ากับฝ่าบาทจะได้เข้าหอโดยราบรื่น

“หากเปิ่นกงข้าไม่สบอารมณ์ขึ้นมา เจ้าก็คอยดูเถิดว่าเปิ่นกงข้าจะยอมเข้าหอหรือไม่”

โจวหมัวมัวตกใจ

ถ้อยคำของฮองเฮาจองหองอวดดีมาก!

ครั้นลองคิดดูอีกครั้ง ฮองเฮาแข็งกร้าวถึงเพียงนี้ หากไม่ตามใจนาง จนทำตามรับสั่งของไทฮองไทเฮาไม่สำเร็จขึ้นมา ตัวนางเองก็จะกลับไปรายงานไม่ได้เช่นกัน

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง โจวหมัวมัวก็หันไปสั่งนางกำนัลพวกนั้น

“ถอยออกไปรอข้างนอกให้หมด”

จากนั้นโค้งตัวคำนับเฟิ่งจิ่วเหยียน

“บ่าวจะออกไปรอข้างนอกเพคะ”

เหลียนซวงถอนหายใจเฮือกใหญ่หลังจากที่ทุกคนออกไปหมดแล้ว จากนั้นรีบเดินไปหาเฟิ่งจิ่วเหยียนและถามเสียงเบา

“พระนาง โจวหมัวมัวเป็นคนรับมือยาก เหตุใดจึงยอมออกไปง่าย ๆ เช่นนี้ได้เพคะ?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก นางเดินเข้าไปที่ห้องชั้นใน ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออกลงแล้วลงไปในอ่างน้ำ

รัศมีรอบตัวนางเย็นยะเยียบ แผ่ไอเย็นที่กีดกั้นไม่ให้คนแปลกหน้าเข้าใกล้

เหลียนซวงโปรยกลีบบุปผาลงในอ่างพลางถามอย่างเป็นกังวล

“พระนาง ประเดี๋ยวท่านจะร่วมบรรทมจริง ๆ หรือเพคะ?”

เฟิ่งจิ่วเหยียนหลับตา ริมฝีปากเผยอออกเล็กน้อย

“ขึ้นอยู่กับฝ่าบาท”

ฮ่องเต้รักมั่นในหรงเฟย ทั้งหลายปีมานี้ก็โปรดปรานกุ้ยเฟยเพียงผู้เดียว นี่บ่งบอกว่าเขาเป็นคนรักเดียวใจเดียว มีระเบียบแบบแผน จะไม่แตะต้องหญิงที่ตัวเองไม่รัก

ดังนั้น เขาน่าจะกำลังคิดหาวิธีหลบหนีจากเรื่องนี้เช่นกัน

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้ให้เหลียนซวงปรนนิบัติ นางเช็ดตัวให้แห้งแล้วสวมชุดบรรทมด้วยตนเอง

เหลียนซวงหลุดปากถามด้วยความสงสัย

“พระนาง ท่านทำศึกสงครามมาหลายปี ไม่เคยบาดเจ็บเลยหรือเพคะ?”

จากที่นางรู้มา แม่ทัพที่มีความดีความชอบในการรบเลื่องลือมักจะมีรอยแผลเป็นเล็กใหญ่กันทั้งนั้น

ปฏิกิริยาของเฟิ่งจิ่วเหยียนบราบเรียบมาก

“ข้าเพียงแต่ทายามาไม่น้อยก็เท่านั้น”

นางไม่สนใจรอยแผลเป็นบนร่างกาย

บทที่ 95 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย