บทที่ 2487 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 21
“พวกแกสองคน แอบคบกันอยู่ใช่ไหม” นายหญิงเนี่ยมีสีหน้าไม่สบอารมณ์
“อา…ไม่ใช่ว่า หลิงเหมี่ยวเป็นอาหญิงของพวกเราหรอกเหรอ…” ใบหน้าของเนี่ยหลิงหลงเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง
“ชิ่วๆๆ ใช่เรื่องของเธอเหรอ อาหารยังทำให้เธอหุบปากไม่ได้สินะ” เนี่ยอู๋หมิงเหลือบมองเนี่ยหลิงหลงแวบหนึ่ง
จากนั้น เนี่ยอู๋หมิงก็เอ่ยอย่างหงุดหงิดอยู่บ้าง “ผมไม่ได้แอบคบกับหลิงเหมี่ยว พวกเราคบหากันอย่างเปิดเผย ยังมีอีกนะ แม่ ในเมื่อแม่รู้แล้ว แม่ยังจะไล่หลิงเหมี่ยวไปอีก แม่หมายความว่ายังไง”
“หมายความว่ายังไงน่ะเหรอ”
หัวหน้าตระกูลเนี่ยหัวเราะเสียงเย็น “เนี่ยอู๋หมิง แกยังมีหน้ามาถามฉันอีกเหรอว่าหมายความว่ายังไง แกมันหน้าไม่อาย ทำให้ตระกูลเนี่ยขายหน้า!”
“ผมหน้าไม่อายยังไง” เนี่ยอู๋หมิงไม่ยอม
“หลิงเหมี่ยวเป็นอาหญิงของแก พวกแกมีลำดับอาวุโสยังไง สายสัมพันธ์แบบไหน แกยังจะคบกับเหลิงเหมี่ยวอีกเหรอ?!” นายหญิงเนี่ยมีสีหน้าเดือดดาลอยู่บ้าง
“แม่ นี่แม่จะจริงจังเกินไปรึเปล่า ถึงแม้หลิงเหมี่ยวจะมีศักดิ์เป็นอาหญิงของผม แต่ถ้าพูดกันแล้ว ไม่ได้เกี่ยวพันกันทางสายเลือดโดยตรงนี่ ถ้านับย้อนไป ต้นตระกูลของเรากับต้นตระกูลของหลิงเหมี่ยวก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดมาสิบแปดรุ่นแล้ว แค่เรียกกันไปตามธรรมเนียมเท่านั้น แม่กับพ่อก็ใช่ว่าจะไม่รู้” เนี่ยอู๋หมิงอธิบาย
“พวกเรารู้ แล้วคนนอกรู้รึไง” เจ้าบ้านเนี่ยกล่าว
“แล้วแกเป็นตัวแทนใครล่ะ แกเป็นตัวแทนของตระกูลเนี่ย คนอื่นจะมองยังไงก็ไม่เกี่ยวกับพวกเรา แต่ถ้าตระกูลเนี่ยมัวหมอง แบบนั้นไม่ได้หรอกนะ!” นายหญิงเนี่ยตวาด
เนี่ยอู๋หมิงร้อนใจแล้ว จากนั้นก็มองไปที่หัวหน้าตระกูลเนี่ย “พ่อ พ่อพูดมาเลย ลูกชายพ่อสำคัญหรือว่าความเห็นของคนนอกสำคัญ?!”
“ฉันคิดว่า แม่แกสำคัญกว่า…” พอหัวหน้าตระกูลเนี่ยพูดจบ ก็กินข้าวไปเงียบๆ
“อีกอย่าง หลิงเหมี่ยวไม่ใช่ชาวรัฐอิสระ แกไม่รู้กฎของรัฐอิสระรึไง?!” นายหญิงเนี่ยพูดต่อ
“น่าขำ นี่เป็นเรื่องของผม ยังไม่ถึงคราวที่กฎเกณฑ์พวกนั้นของรัฐอิสระจะมาแส่กับผมได้” เนี่ยอู๋หมิงยิ้มเยาะ
“แกมันจองหอง!” นายหญิงเนี่ยลุกขึ้นมาทันที
“นั่งลง…คุณจะลุกขึ้นทำไม อย่าวู่วามสิ…” หัวหน้าตระกูลเนี่ยวางถ้วยและตะเกียบลง พลางมองไปที่นายหญิงเนี่ย
“พ่อ แม่ ก็ใช่ ตระกูลเนี่ยของเราเป็นอันดับหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ แต่พวกพ่อไม่คิดบ้างเหรอ ถ้าไม่มีผมเนี่ยอู๋หมิง พวกพ่อจะเอาอะไรไปสู้กับตระกูลจี้ ตระกูลจี้มีจี้ซิวหร่าน ถ้าไม่มีผม ยังคิดว่าจะแย่งที่หนึ่งจากตระกูลจี้ได้เหรอ”
“น่าขำ จี้ซิวหร่านก็แค่เห็นแก่ที่ชอบพออู๋โยวน้องสาวแกอยู่ แกคิดว่าชาวบ้านเขาจะยอมแพ้แกจริงๆ เหรอ” นายหญิงเนี่ยเอ่ย “ยังไงซะ ฉันกับพ่อแก ก็ไม่มีทางอนุญาตให้แกติดต่อคบหากับหลิงเหมี่ยว นี่ก็เพราะหวังดีกับแก!”
พอสิ้นเสียงของนายหญิงเนี่ย เนี่ยอู๋หมิงก็ยืนเงียบอยู่หน้าโต๊ะอาหาร
ผ่านไปพักหนึ่ง มุมปากของเนี่ยอู๋หมิงก็กระตุกนิดๆ
“หวังดีกับผม…งั้นเหรอ”
และวินาทีต่อมา เนี่ยอู๋หมิงก็คว่ำโต๊ะอาหารทันที
จากนั้น ถ้วยชามตะเกียบก็หล่นกระจายเต็มพื้น
การกระทำของเนี่ยอู๋หมิง ทำให้นายหญิงเนี่ยและหัวหน้าตระกูลตกใจ
“ไอ้ตัวเหม็น แกบ้าไปแล้วเหรอ!” หัวหน้าตระกูลเนี่ยตวาด
นายหญิงเนี่ยที่อยู่ด้านข้างโมโหจนตัวสั่น
“พ่อ แม่…พวกพ่อแม่เห็นแก่ตัวเกินไป…” เนี่ยอู๋หมิงหันหลังให้ แล้วเอ่ยโดยไม่เหลียวกลับมา “พวกพ่อแม่ไม่ได้หวังดีกับผมหรอก และไม่ได้ทำเพื่อตระกูลเนี่ยด้วย…ความจริงแล้ว พวกพ่อแม่ทำเพื่อตัวเองเท่านั้น แม้กระทั่งอู๋โยวด้วย…เพื่อจะประนีประนอมกับคุณตา พวกพ่อแม่เลยปล่อยให้คุณตาพาอู๋โยวไปตั้งแต่เล็กๆ ทำให้อู๋โยวไม่ได้อยู่กับพ่อแม่มาตั้งแต่เด็ก…แต่ว่า พวกคุณทำผิดพลาดไปเรื่องหนึ่ง…ผมคือเนี่ยอู๋หมิง ชีวิตของผม ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการควบคุมของคนอื่น ต่อให้เป็นสวรรค์ก็ตาม!”
—————————————————————————————
บทที่ 2488 ตอนพิเศษ : เนี่ยอู๋หมิง 22 (จบ)
กลางดึก ละอองหิมะจากฟากฟ้าโปรยปรายใส่ร่าง เงาร่างของเนี่ยอู๋หมิงค่อยๆ หายลับไป
หัวหน้าตระกูลและนายหญิงเนี่ยมองหน้ากัน
หลายวันผ่านไป
“เหล่าจี้ มีธุระอะไรกับฉัน” เนี่ยอู๋หมิงรับสาย
“ฉันได้ข่าวมาว่า ทางสภาตุลาการดูเหมือนจะต้องการลงมือกับหลิงเหมี่ยว” เสียงของจี้ซิวหร่านแว่วดังออกมา
เนี่ยอู๋หมิงฟังแล้วขมวดคิ้วนิดๆ “หมายความว่ายังไง”
จี้ซิวหร่านตอบกลับ “ยังไม่รู้สถานการณ์ชัดเจน แต่คอยระวังให้มากๆ เถอะ”
หลังจากวางสายแล้ว เนี่ยอู๋หมิงก็จมอยู่ในห้วงความคิด
หรือว่า เป็นเพราะแหวนวงนั้น
แหวนวงนั้นของหลิงเหมี่ยว เป็นตัวแทนอำนาจสูงสุดของเดธโรส
อีกทั้งเนี่ยอู๋หมิงยังสร้างแหวนคู่รักวงหนึ่งที่คล้ายคลึงกันขึ้นมาด้วย
….
บนภูเขา หญิงสาวนอนหายใจรวยริน
“เนี่ยอู๋หมิง ไม่อยู่ที่นี่ใช่ไหม” สายตาของหลิงเหมี่ยวมองสำรวจไปทั่ว
แสดงว่าผู้นำกลุ่มสหพันธ์วิทยายุทธ์หลอกเธอสินะ เอาชีวิตของเนี่ยอู๋หมิงมาอ้าง เพียงเพื่อหลอกให้ตัวเองมาที่นี่
เขาไม่เป็นไรก็ดีแล้ว…
“อาหญิง!”
เนี่ยอู๋โยวมองหลิงเหมี่ยว แต่ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี
“เอาไป…”
หลิงเหมี่ยวใช้เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้าย ยื่นแหวนให้เด็กสาว
“อย่าให้…คนอื่นเห็นมัน…ช่วยดูแลพี่ชายเธอ แทนฉันด้วย…”
….
กว่าเนี่ยอู๋หมิงจะรู้ว่าหลิงเหมี่ยวเกิดเรื่อง เวลาก็ผ่านไปหลายวันแล้ว
สำหรับเนี่ยอู๋หมิงแล้ว ทุกอย่างนี้ราวกับท้องฟ้าครามพังทลายลง
เขาดื่มจนเมามายอยู่หลายวัน ไม่รู้ว่าเป็นความฝันหรือว่าความจริง
แม้แต่ผู้หญิงของตัวเอง เขาก็ปกป้องไว้ไม่ได้
ถึงขั้นที่ ในช่วงเวลาที่เธอต้องการตัวเองมากที่สุด เขากลับไม่ได้อยู่ข้างกายเธอ
เวลานั้น เธอคงโดดเดี่ยวมาก สิ้นหวังมาก…
รัฐอิสระ…
สภาตุลาการ…
สหพันธ์วิทยายุทธ์!
จะปล่อยไว้ไม่ได้สักราย จะต้องตายทั้งหมด!
….
เนี่ยอู๋หมิงราวกับหลอมกลืนไปกับความมืดของรัตติกาล สวมชุดสีดำ จนมองไม่เห็นใบหน้า
เมืองอวิ๋นสุ่ย
ชายชุดดำดูราวกับพญามัจจุราชจากขุมนรก มืดทะมึนจนทำให้คนหายใจไม่ออก
วันรุ่งขึ้น ประธานคนปัจจุบันของสภาตุลาการถูกลอบสังหาร ฆาตกรไม่ทิ้งเบาะแสใดๆ ไว้เลย
วันต่อมา หัวหน้าหน่วยงานหลักที่รับผิดชอบเรื่องปิดล้อมโจมตีเดธโรสถูกลอบสังหาร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี