เมื่อเจอกับคนที่จิตใจโหดร้ายอำมหิตแบบนี้ คู่หูก็ขอแสดงความคิดเห็นหน่อย
“ถึงแม้การพูดแบบนี้จะไม่เหมาะเพราะงานที่พวกเราทำอยู่ แต่ผมอยากจะหั่นคนเลวระยำนี่ให้เป็นชิ้นๆเลยจริงๆ ในประวัติการก่อคดี มีเด็กผู้หญิงที่อายุแค่ไม่กี่ขวบด้วย ทำลงได้ยังไง? ตัดสินโทษตายยังน้อยไปเลยด้วยซ้ำ!”
“ใช่ๆ! มันฆ่าไปตั้งกี่ชีวิตแล้ว เหยื่อตั้งหลายคนที่เป็นเด็ก เอาไปยิงให้ตายยังเมตตามันมากไปเลยด้วยซ้ำ!”
ความฉลาดและความเลือดเย็นของผู้ต้องหาคนนี้นับว่าหาได้ยากมาก
ไม่เพียงแต่จะทำการฆาตกรรมอย่างเลือดเย็น คนร้ายคนนี้ยังมีมันสมองในเรื่องการหลอกเอาทรัพย์ ความผิดที่เขาได้ทำจับไปยิงเป็นสิบๆครั้งก็ยังไม่พอชดใช้หลายชีวิตที่ตายไป คนๆนี้ฉลาดเป็นกรด กระทำการได้แนบเนียนมาก
เนื่องจากถูกแฉเรื่องหลอกเอาเงิน ตำรวจจึงบุกไปจับถึงบ้าน แต่คนร้ายพอได้ยินเสียงก็หนีไป ทางตำรวจเจอรูปถ่ายในคดีฆาตกรรมก่อนๆ ตอนนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจต่างตกใจเป็นอย่างมาก
มีแต่รูปถ่ายของเหยื่อติดเต็มฝาผนัง!
จากหลักฐานที่เจอในบ้านก็แสดงให้เห็นแล้วว่าคนๆนี้เป็นฆาตกรในหลายๆคดี เป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก!
และเนื่องจากความโหดเหี้ยมอำมหิตของคนๆนี้สร้างผลกระทบเป็นอย่างมาก เบื้องบนจึงให้ความสำคัญและใช้มาตรการตามจับข้ามมณฑล จะปล่อยให้ปีศาจในร่างมนุษย์ไปทำชั่วไม่ได้อีกเด็ดขาด
ขณะเดียวกันการศึกษาตัวบุคคลๆนี้ก็ได้กระทำการกันอย่างลับๆ งานด้านจิตวิทยาในประเทศนี้ยังอยู่ในช่วงระยะแรกเริ่ม คนที่มีบุคลิกพิเศษแบบนี้จึงเหมาะมากที่จะนำมาศึกษาวิจัย เป็นประโยชน์มากต่อการศึกษาเรื่องยีนของผู้กระทำความผิด
ช่วงวันแรกๆของการศึกษาจะเน้นไปที่ชีวิตของคนๆนี้ตั้งแต่เด็กจนโต ถ้าตัดเรื่องความไม่พอใจเล็กๆน้อยๆเมื่อเช้าทิ้ง หลังเสร็จงานตอนบ่าย นอกจากอาเพียวที่ยังวางมาดไม่ชอบเสี่ยวเชี่ยน คนอื่นๆรวมถึงหมอตี๋ที่รับมือยากที่สุดต่างทึ่งในความสามารถของเสี่ยวเชี่ยน
พอเลิกงานแล้วเสี่ยวเชี่ยนก็ไปหาอวี๋หมิงหลาง เขาไม่อยู่ในห้องทำงานเธอจึงไปถามคนอื่นจึงได้รู้ว่าเขาอยู่ในสนามฝึก ซึ่งก็คือที่ที่ถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกับเสี่ยวเชี่ยน
เธอปฏิเสธคนถูกถามที่แสดงน้ำใจจะนำทางไปให้อย่างมีมารยาท เสี่ยวเชี่ยนเดินไปที่สนามฝึกตามลำพัง
เวลานี้ฟ้าใกล้มืดแล้ว ตรงสนามฝึกมีเสียงตะโกนของเหล่าทหารกล้า บรรยากาศชวนปลุกเร้าอารมณ์
เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้เข้าไปหาอวี๋หมิงหลาง เธอยืนดูอยู่ด้านนอก
ผู้ชายของเธอยืนอยู่บนแท่น มองทหารสองคนกำลังสู้กัน ใบหน้าของเขาแสดงสีหน้าแบบที่เสี่ยวเชี่ยนน้อยครั้งจะได้เห็น
ดูภูมิใจ พอใจ ชื่นชม สายตาที่เขามองทหารทุกคนนั้นเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ทหารทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นทหารที่เขาคัดมาเองกับมือ ถือเป็นทรัพย์สมบัติอันมีค่าที่เขาให้ความสำคัญมากที่สุด
ในที่สุดทหารสองคนนั้นก็สู้กันเสร็จ คนชนะดูภูมิใจมากตะโกนถามอวี๋หมิงหลางเชิงอวด
“หัวหน้าใหญ่ ผมชนะแล้ว! ตามสัญญา เย็นนี้ต้องเพิ่มอาหารให้กลุ่มผมใช่ไหมครับ?”
“แน่นอน! ผมพูดคำไหนคำนั้นเสมอ!” คำตอบของอวี๋หมิงหลางสร้างความครึกครื้นขึ้นมาอีกครั้ง
เสี่ยวเชี่ยนเห็นภาพตรงหน้าก็สนุกตามไปด้วย คนหนุ่มพวกนี้ยังมีจิตใจที่ทะเยอทะยานอยู่ในตัว อวี๋หมิงหลางเป็นกันเองกับพวกเขามาก ดูออกเลยว่าเขาเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับคนอื่น ขอแค่มีความสามารถมากพอ ใครก็เป็นพี่น้องกับเขาได้ ไม่ได้มีการถือตัวตามยศแบบระบบในอดีต
เดิมอวี๋หมิงหลางดูการประลองเสร็จก็ควรจบงานตรงนี้แล้ว เขาอยากกลับบ้านพร้อมเสี่ยวเชี่ยน แต่พอเงยหน้าก็เห็นเสี่ยวเชี่ยนยืนอยู่ไม่ไกลกำลังยิ้มให้เขาอยู่ อวี๋หมิงหลางมองข้ามกลุ่มทหารตรงหน้าสบตากับเธอ เขารู้สึกว่าอากาศดูสดชื่นกว่าปกติมาก
ทหารคนที่ชนะสังเกตเห็นสายตาของหัวหน้าใหญ่คนที่เขาเลื่อมใสดูเปลี่ยนไปจึงมองตามสายตาของอวี๋หมิงหลาง พอเห็นสีสันที่อยู่ริมสนามฝึกจึงตะโกนบอกทุกคน
“ทุกคนอย่าทำหัวหน้าใหญ่เสียเวลา ไม่เห็นเหรอว่าพี่สะใภ้มาแล้ว?”
คนหนุ่มชอบหาอะไรสนุกๆทำกันเสมอ มีคนร่วมสมทบทันที
“ใช่ หัวหน้าใหญ่อยู่ในช่วงข้าวใหม่ปลามัน คืนนี้มีภารกิจต้องทำ ไม่รู้ว่าอดีตแชมป์ศิลปะป้องกันตัวในตอนนั้นจะแข้งขาอ่อนเพราะแบบนี้หรือเปล่า?”
“ฮ่าๆ!”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย