“ผู้ชายที่เหมาะสมกับฉันงั้นเหรอ? หาคนมาคอยเจ้ากี้เจ้าการชีวิตฉัน? คอยสั่งฉันทำนู่นทำนี่? ฉันไม่ต้องการ ถ้าว่างขนาดนั้นไม่สู้จ่ายเงินจ้างคนใช้ผู้ชายมาฟังคำสั่งฉันดีกว่า”
“พี่ไม่เข้าใจความหมายของฉัน ผู้ชายที่เหมาะสมก็คือทั้งสองคนมีความรู้สึกดีๆต่อกัน ก็เหมือนฉันกับน้องชายพี่ เขายอมฉันเสมอ พี่จะเข้าใจว่าเขาเชื่อฟังคำสั่งของฉันตลอดก็ได้ แต่ทั้งหมดนี้มันอยู่บนพื้นฐานที่ว่าฉันก็ชอบเขาเหมือนกัน พี่ลองคิดดูดีๆ มีผู้ชายคนไหนไหมที่พี่เห็นแล้วไม่ขัดหูขัดตา?”
“ฉันมีเพื่อนผู้ชายเยอะ แต่ก็เป็นแค่เพื่อนธรรมดา”
“งั้นเอาแบบนี้ เราใช้วิธีตัดทิ้ง พี่ลองจินตนาการดูว่าถ้าวันสิ้นโลกมาถึง พี่มีเรือเล็กๆอยู่ลำเดียว ครอบครัวพี่กับบรรดาเพื่อนผู้ชายของพี่กำลังอยู่ในน้ำ หลังจากที่พี่พาคนในครอบครัวขึ้นเรือได้หมดแล้ว มันเหลืออีกแค่ที่เดียว พี่คิดจะช่วยเพื่อนผู้ชายคนไหนขึ้นมา?”
“ถีบน้องเล็กทิ้งไม่ได้เหรอ? เขาว่ายน้ำเก่งจะตาย ไม่จมง่ายๆหรอก พี่ใหญ่ก็ถีบทิ้งไป อ้วนขนาดนั้นไงก็ลอยได้ พี่รองก็ตามลงไปด้วยแล้วกัน เขาขับเครื่องบิน ต้องใช้เรือด้วยเหรอ?”
“…กราบในความเมตตาที่พี่ยังให้ฉันอยู่บนเรือ” เสี่ยวเชี่ยนถอนหายใจ คุยกับศิลปินนี่ต้องรู้จักพลิกแพลงคำพูด
“พี่พาขึ้นไปได้แค่คนเดียว บอกฉันตามความรู้สึกของพี่”
“ไห่เจา”
อวี๋หมิงซีพูดจบก็เสียใจ โทษตัวเองที่ปากไวไปหน่อย
เสี่ยวเชี่ยนพอใจแล้ว
“เพราะพวกเราโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก เธออย่าคิดลึกล่ะ อีกอย่าง เหตุการณ์สมมติแบบนี้ใช้อ้างอิงอะไรไม่ได้ จิตแพทย์อย่างพวกเธอชอบวางกับดักหลอกคน!” เสี่ยวซีทำเป็นโมโหกลบเกลื่อน
“เพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กมีตั้งหลายคน ทำไมช่วยเขาล่ะ?”
เสี่ยวเชี่ยนแน่ใจแล้ว ต่อให้อวี๋หมิงซีไม่ได้ชอบไห่เจาแบบในเชิงชู้สาว แต่ก็เป็นมากกว่าเพื่อนทั่วไปแน่ อย่างน้อยๆก็มีความรู้สึกดีๆอยู่บ้าง ก็แสดงว่านายไห่เจายังมีหวัง!
“ฉันก็พูดไปเรื่อยเปื่อย ไม่ได้จริงจัง” อวี๋หมิงซีรีบปฎิเสธ
“แล้วทำไมพี่ไม่ช่วยซุนเสียล่ะ?”
เสี่ยวเชี่ยนประหนึ่งเอามีดแทงหัวใจอวี๋หมิงซี
นั่นสิ ทำไมเธอไม่พูดว่าซุนเสีย? อวี๋หมิงซีงงตัวเอง
“คำถามนี้ไว้พี่กลับไปคิดดูนะคะ ตอนนี้ฉันไม่อยากยั่วอารมณ์พี่ ฉันจะวิเคราะห์ชีวิตช่วงที่พี่โตมานะคะ พี่โตมาในครอบครัวที่ให้ความรักความอบอุ่นอย่างเต็มที่ ตอนวัยรุ่นพี่แอบรักคนๆหนึ่ง—”
“ฉันไม่เคยแอบรักใคร! เป็นแค่ครูกับลูกศิษย์เท่านั้น! พวกเรายังไม่เคยแม้แต่จะจับมือกัน!”
“พี่เป็นหมอหรือฉันเป็นหมอ? ฉันบอกว่าพี่แอบรักก็แอบรักสิ ถ้าไม่แอบรักเขาแล้วไปเป็นทหารทำไม? แต่ปัญหามันก็อยู่ตรงนี้ พี่รักเขาหรือรักดนตรีของเขา? อวี๋หมิงซี ยอมรับเถอะ พี่เห็นดนตรีเป็นตัวแทนของคนๆหนึ่ง จากนั้นก็ทุ่มเทความรู้สึกลงไปบนนั้น แล้วเรื่องราวต่างๆก็ตามมา ฉันขอถามตรงๆอีกหน่อย การแอบรักครั้งนี้ของพี่จริงหรือปลอม?”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย