“เกิดอะไรขึ้น?” เสี่ยวเชี่ยนจี้ถาม
“พบรถโดยสารที่ไร้คนอยู่คันหนึ่งในพื้นที่เกิดเหตุ…เสี่ยวซีโดยสารรถคันนั้นมาด้วย ตอนนี้รถคันนั้นถูกเผาจนเหลือแต่โครง ยังไม่ทราบชะตากรรมผู้โดยสาร”
“หา…” เสี่ยวเชี่ยนได้ยินแล้วก็ช็อค
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าเสี่ยวซีที่เพิ่งดื่มเหล้ากับเธออยู่เมื่อวาน ทำไมถึงได้—!
“ผมจะไปพาเขากลับมา!” อวี๋หมิงหลางพูดเสียงเข้ม เขากับอวี๋หมิงซีอยู่ในท้องแม่มาด้วยกัน เขาไม่มีทางยอมรับได้ว่าพี่สาวฝาแฝดตอนนี้กำลังอยู่ในอันตราย
ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย เขาก็ต้องพาเธอกลับมาให้ได้!
“ฉันไปด้วย ฉันขอรับรองว่าจะไม่เข้าไปยุ่งงานช่วยเหลือ ไม่ทำตัววุ่นวาย ฉันจะอยู่ในที่ปลอดภัย ถ้าเกิดเจอตัวแล้วเกิดสภาวะจิตใจผิดปกติฉันจะได้จัดการ”
เสี่ยวเชี่ยนรู้ว่าอวี๋หมิงซีสำคัญต่ออวี๋หมิงหลาง ความผูกพันของฝาแฝดคนทั่วไปยากที่จะเข้าใจ คนสำคัญของเขาก็เป็นคนสำคัญของเธอเหมือนกัน
“ฉันจะไม่เข้าไปในเขตไฟป่า ฉันสาบาน ฉันจะเป็นแค่กองหนุน! นายต้องการฉัน!”
ใช่ เขาต้องการเธอ
ในที่สุดอวี๋หมิงหลางก็ตัดสินใจ “ผมจะพาคุณไปด้วย แต่คุณห้ามเข้าไปในเขตไฟป่าเด็ดขาด!”
การพาเธอไปด้วยก็คือการเชื่อใจในตัวเธอเป็นอย่างมาก อวี๋หมิงหลางเลือกที่จะเชื่อใจภรรยาตัวเองภายใต้สถานการณ์ที่รุนแรงแบบนี้
“หัวหน้าใหญ่! ให้พวกเราไปด้วยเถอะ! ถ้าหัวหน้าไม่วางใจงั้นพวกเราก็จะไม่เข้าไปในเขตไฟป่า พวกเราอยู่กับภรรยาหัวหน้าคอยเป็นกองหนุนได้ไหมครับ?” อาเพียวใช้โอกาสนี้ขอร้อง
อวี๋หมิงหลางมองพวกอาเพียวแล้วเม้มริมฝีปาก
“ห้ามเข้าไปในเขตภัยพิบัติ ให้อยู่แค่ด้านนอกเท่านั้น!”
พออวี๋หมิงหลางไปถึงสนามบินก็แยกกับพวกเสี่ยวเชี่ยน เขานั่งเครื่องไปพร้อมกับทหารทีมช่วยเหลือ พี่รองเป็นคนขับด้วยตัวเอง
ไม่เพียงเท่านั้น หลังจากพี่ใหญ่ได้ข่าวก็เรียกรวมคนของตัวเองแล้วตรงดิ่งไปด้วยเช่นกัน พวกเขาไม่เชื่อว่าองค์หญิงของตระกูลอวี๋จะตายไปในกองเพลิง
เสี่ยวเชี่ยนนั่งเครื่องบินที่ขนพวกอุปกรณ์ต่างๆ เดิมพวกอาเพียวอยากให้เสี่ยวเชี่ยนไปกับอวี๋หมิงหลาง อย่างไรเสียเธอก็เป็นผู้หญิง เครื่องบินแบบนี้สภาพไม่ค่อยโอเค แต่เสี่ยวเชี่ยนกลับยืนยันหนักแน่นว่าไม่อยากทำตัวพิเศษกว่าคนอื่น
ซึ่งทำให้อาเพียวรู้สึกประทับใจในตัวเสี่ยวเชี่ยนขึ้นมาไม่น้อย
ในสายตาของเขาเสี่ยวเชี่ยนเป็น ‘คนโปรด’อยู่เสมอ รวมถึงการเข้าร่วมครั้งนี้ด้วย เป็นเพราะอวี๋หมิงหลางอนุญาตให้เธอมาได้
แต่ในสถานการณ์ที่อันตรายขนาดนี้ คนโปรดคนไหนบ้างที่จะอยากมา?
แถม ‘คนโปรด’ คนนี้ยังนั่งเครื่องบินบรรทุกอุปกรณ์ไปพร้อมกับพวกเขาด้วย ไม่มีแม้แต่เบาะนั่งดีๆ ผู้หญิงสวยๆแบบนี้นั่งบนกระสอบข้าวของโดยไม่บ่นแม้แต่คำเดียว
พอลงจากเครื่องบินทหารทุกคนก็เริ่มยุ่งขึ้นมาทันที มีทีมพิทักษ์ป่ารับหน้าที่ดับไฟกันอยู่แล้ว อวี๋หมิงหลางพาคนของเขาและหน่วยอื่นไปเข้าร่วมด้วย เนื่องจากเป็นการเรียกรวมตัวฉุกเฉิน ดังนั้นทหารส่วนใหญ่จึงยังไม่ได้กินแม้แต่ข้าวกลางวัน เข้าไปทำภารกิจทั้งๆที่หิวแบบนั้น
หน่วยต่างๆที่อยู่ไม่ไกลต่างส่งคนมา เรื่องแบบนี้เมื่อก่อนเห็นในข่าวก็มีแค่ไม่กี่อักษร เขียนชื่นชมนิดหน่อยก็ไม่มีอะไรแล้ว
แต่พอเสี่ยวเชี่ยนได้มาเห็นกับตาถึงได้รู้ว่าทหารแต่ละคนไม่ง่ายเลยจริงๆ เนื่องจากต้องดับไฟเสื้อผ้าจึงต้องเปียกหมด ทุกคนถูกเรียกก่อนถึงเวลากินข้าว ต้องปฏิบัติหน้าที่ทั้งๆที่ท้องหิว พวกเสี่ยวเชี่ยนยังดีที่ได้กินข้าวกลางวันมาก่อน ทหารคนอื่นๆทำได้แค่อดทน


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย