แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1037
“ผลทดสอบของพ่านพ่านค่อนข้างเป็นไปตามปกติ แต่เมื่อเทียบกับเด็กคนอื่นๆในวัยเดียวกันเขามีหลายสิ่งที่แตกต่างออกไป ก่อนพวกเรามาที่นี่ฉันได้ไปหาครูอนุบาลของพ่านพ่านในเมืองหลินมา เด็กคนนี้ตอนอยู่โรงเรียนไม่มีอะไรผิดปกติไปจากเด็กคนอื่น”
“เขาเหมือนเด็กคนอื่นก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“ไม่ เราจะหลับหูหลับตามองโลกในแง่ดีไม่ได้ บุคลิกประเภทนี้เก็บซ่อนตัวเองเก่ง ถ้าเขาแสดงออกมาว่าแตกต่างจากเด็กคนอื่นแบบนั้นยังรับมือง่ายกว่าหน่อย แต่เขากลับทำตัวเหมือนเด็กคนอื่น ซึ่งไม่รู้ว่ามันคือตัวตนจริงๆของเขาหรือแสร้งทำกันแน่” นี่เป็นจุดที่ยากมากในการแยกแยะคนบุคลิกต่อต้านสังคม เมื่อเจอคนฉลาดก็จะรู้จักเก็บซ่อนตัวตน แสดงออกเหมือนคนปกติทั่วไป
“ผมจำได้ในหนังสือบอกว่า ภาวะบกพร่องด้านนิสัยเกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อม ครอบครัวเราออกจะอบอุ่น พ่านพ่านเองก็เชื่อฟังพวกเรามาตลอด”
อวี๋หมิงหลางยังคงมีความหวังในตัวหลานคนนี้ ไม่ยอมรับว่าเด็กคนนี้จะเป็นอย่างที่เสี่ยวเชี่ยนพูด
เสี่ยวเชี่ยนส่ายหน้า
“บุคลิกไร้ความรู้สึกไม่ได้หมายความว่าเขาเย็นชา แต่เขาชินกับการแสร้งทำตัวเป็นคนในแบบที่คนอื่นชอบ จากนั้นก็ทำให้คนอื่นไว้วางใจแล้วหาทางแย่งชิงสิ่งที่เขาอยากได้”
นี่สิถึงจะเป็นจุดที่น่ากลัวของคนบุคลิกไร้ความรู้สึก
ยามที่คนอื่นทำเพื่อพวกเขาทุกอย่างด้วยความจริงใจ แต่ในสายตาของพวกเขากลับมีแค่ผลประโยชน์กับสิ่งที่ตัวเองต้องการ
คบกับคนแบบนี้ คนที่แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากๆมีแต่จะเจ็บปวด
เนื่องจากไร้ความรู้สึก ไร้ความผูกพัน รวมทั้งการเอาอกเอาใจต่างๆที่แสดงออกมาล้วนเป็นการเสแสร้งแกล้งทำ คนพวกนี้พร้อมที่จะหักหลังเพื่อผลประโยชน์ได้ตลอดเวลา
ถึงแม้คนที่มีบุคลิกแบบนี้จะมีอยู่ไม่น้อย แต่ถ้าพ่อพ่านพ่านคือผู้ต้องหาที่น่ากลัวคนนั้นจริงๆ นอกจากภาวะบกพร่องด้านนิสัยแล้ว ก็ยังไม่ตัดความเป็นไปได้ที่ยีนน่ากลัวอื่นๆจะตกมาถึงพ่านพ่าน อย่างเช่นการกระหายเลือด
คนที่มีบุคลิกไร้ความรู้สึก บวกกับความชอบส่วนตัวบางอย่างที่เป็นภัยอย่างสูง ต่อให้เป็นญาติที่เลี้ยงมาหลายปี ก็อาจผิดใจกันได้ด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆแล้วทำเรื่องที่ร้ายแรงสุดโต่ง
เห็นได้ชัดว่าอวี๋หมิงหลางมีท่าทีปฏิเสธคำอธิบายของเสี่ยวเชี่ยน
“พ่านพ่านไม่ใช่เด็กแบบที่คุณพูด! คุณกำลังสงสัยว่าพวกเราทั้งครอบครัวเป็นคนโง่ถูกเด็กไม่กี่ขวบเล่นละครตบตาเหรอ?!”
เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวพันถึงคนในครอบครัว คำพูดของเขาจึงอาจรุนแรงไปหน่อย ฟังดูเหมือนเป็นเชิงตำหนิเสี่ยวเชี่ยน
เสี่ยวเชี่ยนเข้าใจความรู้สึกของเขา ในความเป็นจริงตัวเธอเองก็ยากที่จะยอมรับผลแบบนี้
เธอเองก็มองดูเด็กคนนี้ค่อยๆเติบโตมา เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเธอในฐานะที่เป็นอาสะใภ้ก็รู้สึกเสียดายเหมือนกัน แต่ในฐานะที่เป็นหมอเธอต้องมองปัญหานี้อย่างเป็นกลาง
“ฉันก็ไม่ได้ฟันธงว่าเขามีบุคลิกแบบนั้น ก็แค่มันมีความเป็นไปได้ ผลทดสอบค่อนข้างปกติ มันอยู่ระหว่างปกติกับไม่ปกติ อย่ามองข้ามสติปัญญาของพ่านพ่าน คำตอบในนี้มีข้อไหนที่เขาจงใจตอบผิดหรือเปล่าเราก็ไม่รู้” เสี่ยวเชี่ยนอธิบายให้ฟัง
ในใจของอวี๋หมิงหลางก็รู้ ผลทดสอบแบบนี้ถ้าเป็นคนอื่นก็ไม่มีอะไรน่ากลัว แต่ถ้าพ่านพ่านเป็นลูกของผู้ชายที่น่ากลัวคนนั้นจริง นั่นก็แสดงว่ายีนบางอย่างที่อยู่ในตัวก็จะค่อยๆแสดงอาการออกมาชัดขึ้นตามช่วงการเจริญเติบโต
เขาเริ่มเดินไปเดินมาในห้องด้วยความร้อนใจ
ยุคสมัยนี้ยกเลิกการลงโทษที่ลากคนในครอบครัวมาถูกลงโทษไปด้วยแล้ว ไม่มีทางเหมือนสมัยสังคมศักดินาที่คนหนึ่งทำผิดทั้งครอบครัวต้องมารับโทษไปด้วยกัน ซึ่งหากมองไปตามความจริง คนๆเดียวทำผิดไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคนอื่นๆในครอบครัว
ซึ่งนี่ก็ถือเป็นเรื่องของศีลธรรม และเป็นการแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้าของสังคม
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย