หลังจากที่อวี๋หมิงหลางถูกกระหน่ำตีหัวด้วยกางเกงคนงานเขาก็ยิ่งงงหนักกว่าเดิม!
นี่เขาทำอะไรผิดเนี่ย!
“เพราะนายทั้งหมดเลย! ถ้าเมื่อวานนายไม่ซื้อหมาล่าผัดกุ้งมังกรน้อยมาเยอะแยะแบบนั้นจนฉันต้องกินเผ็ดเข้าไปเยอะ ประจำเดือนฉันจะมาก่อนสี่วันแบบนี้เหรอ ฉันจะต้องขายหน้าแบบนี้ไหม?!”
“ขอบคุณประเทศที่ยิ่งใหญ่ที่บ่มเพาะผม ขอบคุณกองทัพที่ยิ่งใหญ่ที่บ่มนิสัยผมให้ดีแบบนี้…” อวี๋หมิงหลางพึมพำเบาๆ
เขาเป็นลูกผู้ชาย จะคิดเล็กคิดน้อยกับผู้หญิงไม่ได้!
“บ่นอะไรน่ะ!” ผู้หญิงที่ประจำเดือนมาจะอารมณ์รุนแรง ไม่มีเหตุผลให้ต้องคุย
“ถ้าผมจำไม่ผิดนะ…เมียจ๋า คุณเป็นคนรบเร้าให้ผมซื้อหมาล่าผัดกุ้งมังกรน้อยไม่ใช่เหรอ คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว่าต้องรีบกินกุ้งก่อนหมดฤดู พอเข้าฤดูใบไม้ร่วงก็จะเป็นสวรรค์ของชาบู ใครจะไปคิดถึงกุ้งมังกรน้อยแห่งหน้าร้อนกัน?”
ด้วยความสัตย์จริง นี่คือสิ่งที่เธอพูดเมื่อวานทั้งนั้น!
เขาขับรถวนหาอยู่ตั้งหลายร้านถึงซื้อได้ พอกลับมาถึงเธอยังจุ๊บเป็นรางวัลให้เขาด้วย แถบยังโอบคอบอกที่รักเก่งที่สุด!
ทำไมวันนี้กลับกลายเป็นยากระตุ้นให้ประจำเดือนมาล่ะ—เอ๊ะ เขาคิดคำนี้ออกมาได้ไงกัน?
“นายรู้ๆอยู่ว่าประจำเดือนฉันใกล้มา ไม่รู้จักห้ามฉันว่าอย่ากินส่งเดชแถมยังส่งเสริมด้วย มันคือความผิดของนาย รีบลงจากรถไปเลยนะ!”
เธอไม่อยากเปลี่ยนกางเกงเปื้อนเลือดต่อหน้าสามีหรอกนะ!
อวี๋หมิงหลางที่ถูกไล่ลงจากรถทำได้แค่ลูบจมูกยอมรับชะตากรรม
เขาพบว่านับวันตัวเองจะยิ่งเป็นคนนิสัยดีมากขึ้น
เขายังได้ทำข้อสรุปกฎในการอยู่กับเสี่ยวเชี่ยน
เธอเข้าเขาถอย—ใช้สำหรับเวลาเธองอแง อย่างเช่นประจำเดือนเลอะแล้วมาโทษเขาแบบนี้ เขาต้องยอมเป็นแพะรับบาปอย่างเงียบๆ ไม่ต้องสนว่าผิดหรือไม่ผิด ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมไป
เธอถอยเขาล่า—ใช้สำหรับเวลาเธอไม่อยากเล่นจ้ำจี้ หาข้ออ้างสารพัดคิดจะห้ามเสี่ยวเฉียงน้อย แบบนั้นต้องผลักให้ล้มลงทันที จากนั้นก็ ฮี่ๆๆ! โอกาสสำเร็จสูงถึง99%!
เธอนิ่งเขากวน—เหมาะสำหรับเวลาเสี่ยวเชี่ยนอ่านหนังสือจนลืมกินข้าว เขาก็ต้องทำตัวเหมือนแมลงวันเข้าไปวนเวียนใกล้ตัวเธอ สร้างความรำคาญจนกว่าเธอจะเลิกอ่าน!
เธอเหนื่อยเขาทุบ—เหมาะสำหรับเวลาเธอเหนื่อยมากๆ เขาก็จะทุบบ่านวดไหล่นวดตัวให้เธอ!
เมียของเขาเป็นพวกชอบให้เอาใจ ห้ามขัดใจ ขอแค่เอาอกเอาใจเธอชีวิตก็จะมีความสุข
พอนึกถึงความดีของเสี่ยวเชี่ยนหัวหน้าอวี๋ก็ยืนพิงรถด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างพอใจ เป็นที่ดึงดูดสายตาของผู้หญิงที่เดินผ่าน ทหารคนนี้หล่อจัง ยศสูงด้วย!
เสี่ยวเชี่ยนเปลี่ยนกางเกงเสร็จเรียบร้อย เธอม้วนเสื้อผ้าที่สกปรกไว้ จากนั้นก็ดึงเบาะรองของที่นั่งข้างคนขับออกมาม้วนไว้ด้วยกัน แล้วถึงเรียกอวี๋หมิงหลางขึ้นรถ
“เมียจ๋า เสื้อผ้าคุณสีเข้ากันสวยมากเลย!” อวี๋หมิงหลางพูดชมหวังจะประจบเธอ
เดิมก็สวยอยู่แล้ว เธอขาเล็ก ใส่กางเกงแบบนี้ก็ไม่ได้ดูน่าเกลียดอะไร เข้ากันกับเสื้อเชิ้ตสีขาว ไม่พูดใครจะรู้ว่ามันคือกางเกงคนงานก่อสร้าง?
และสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ไม่มีใครจะเอากางเกงคนงานราคายี่สิบหยวนมาใส่คู่กับเสื้อเชิ้ตราคาเป็นพันหรอก
“เลิกพูดเรื่องเสื้อผ้า ไม่อย่างนั้นฉันจะกัดนายอีก!”
เห็นได้ชัดว่าการประจบนี้ไม่เป็นผล
ใกล้ถึงมหาวิทยาลัยแล้ว เสี่ยวเชี่ยนเห็นเขาทำหน้าน้อยใจไม่กล้าพูดอะไร เธอก็เริ่มใจอ่อน

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย